احساس می‌کنم از عرصه بازیگری و سینما طلبکارم

امین تارخ بازیگر سینما و تلویزیون در پاسخ به این سوال که آیا قصد کارگردانی دارد، بیان کرد: هرچه جلوتر می رویم و تجربه در زمینه بازیگری زیاد می‌شود، تمایل بیشتری پیدا می‌کنیم تا از عمر استفاده فزون‌تری داشته باشیم؛ چون واقعا معتقدم یک بازیگر از سن 45-50 سالگی جا می‌افتد و آن زمان وقت بهره‌برداری است. چنانچه استاد علی نصیریان نیز روی این موضوع تاکید کرده و عقیده درستی است. 

وی افزود: همیشه و از آغاز فکر می‌کردم قرار است، بازیگر شوم و به تعبیری می توان گفت این اتفاق افتاد و اشتباهی نیامدم؛ اما در واقع هنوز اتفاق دلخواهم رخ نداده است، یعنی احساس می‌کنم از عرصه بازیگری و سینما طلبکارم پس تا زمانی که این طلب وجود دارد فرصت فکر کردن به طلب دیگری مانند کارگردانی پیش نمی آید. 

این بازیگر دربخش دیگری از صحبت های خود در پاسخ به این سوال که بازی در چه نقشی را دوست داشتید و اتفاق نیفتاده و جزو همان طلبکاری شما محسوب می شود گفت:در اصل اهل کارکترهای پیچیده هستم و از بازی در نقش های ساده و یک سویه که چند وجهی نیستند زیاد لذت نمی برم البته نمونه کارکتری ساده و جذاب هم می تواند برای من لذت بخش باشد به عنوان مثال نقشی که در فیلم"مادر"اتفاق افتاد. 

وی اضافه کرد: واقع گرایانه بازی کردن چه بسا سخت تر باشد اما کارکترهایی که چند وجهی وگرفتاری های آن ها بیش از حد است مانند "معصومیت از دست رفته"که نقشی همزمان عاشق،مومن،پاکدست،جنون آمیز و مهربان داشتم،چالش برانگیز تر خواهد بود. 

تارخ خاطر نشان کرد:البته چالش برانگیز بودن و چند وجهی بودن کارکترهای مورد علاقه من به این معنی نیست که نقش های آثاری چون جلال الدین"مادر"را دوست ندارم بلکه باعث افتخارم است.