مردى نزد امام حسین علیه السلام  آمد و از او مالى خواست. 

حضرت فرمود: «درخواست مال، روا نیست، مگر براى پرداخت هزینه‌اى بسیار یا فقرى به خاک نشاننده یا تأدیه تعهّدى ناگزیر [چون دیه و غرامت وکفالت]».

آن مرد گفت: من جز براى [پرداخت] یکى از اینها نیامده ام. پس امام فرمود که صد دینار بدو دهند.

متن حدیث: 

أتاهُ رَجُلٌ فَسَألَهُ فَقالَ علیه السلام: إنَّ المَسألَةَ لاتَصلُحُ إلاّ فی غُرمٍ فادِحٍ أو فَقرٍ مُدقِعٍ أو حمَالةٍ مُفظِعَةٍ فَقالَ الرَّجُلُ : ما جِئتُ إلاّ فی إحدایهُنَّ فَأمَرَ لَهُ بِمِاَئةِ دینارٍ؛

 

«گزیده تحف العقول، حدیث شماره 110»