شعر آیینی یکی از جریان‌های قوی شعری در میان شاعران فارسی‌زبان در کشورهای مختلف است که کنار دیگر جریان‌های قوی شعری مانند شعر اجتماعی به حیات خود ادامه می‌دهد.

در این میان میزان قابل توجهی از  این سروده‌ها به آثار شاعران جوانی اختصاص دارد که با مضامین نو و بدیع‌تر تلاش دارند پا جای پای بزرگان خود بگذارند. هرچند میزان و کیفیت این نوع سروده‌ها در کشورهای مختلف این جغرافیا، با یکدیگر متفاوت است و جریان حاضر گاه بنا بر موقعیت‌های مختلف مانند فرهنگ غالب بر جامعه و ... کم و ضعیف می‌شود، اما با وجود این شعر آیینی یکی از قدرتمندترین جریان‌های شعری است.

یکی از شاخه‌‌های شعر آیینی که در حوزه شاعران فارسی‌زبان رشد داشته و عمدتاً سروده‌های متعددی در این زمینه منتشر می‌شود، شعر علوی است.

 

سیدسکندر حسینی، از شاعران جوان افغانستان، تازه‌ترین سروده خود را به ذکر بخشی از سیره امیرالمؤمنین، علی(ع) اختصاص داده که همزمان با سالروز شهادت این امام همام منتشر می‌شود:

رکوع و سجده‌ای در پیشگاه چشم حیرانت

مسافر در میان جاده و شهر و خیابانت

قنوتی بسته‌ام بر بال جبراییل در افلاک

نماز من شکسته مثل گیسوی پریشانت

میان جانمازم شاخه‌ای نیلوفری رویید

کبوتر شد پرید و رفت روی صحن ایوانت

دلم هر لحظه با گلدسته‌ها آهنگ می‌بندد

طنین‌اش زود می‌پیچد به صحرا و بیابانت

قدم‌های ترا مرغابیان با گریه بوسیدند

مرو امشب به مسجد سرورم جانم به قربانت

میان کوچه‌های کوفه هستم باز سرگردان

بیاد دردها وغصه‌ها وسفره‌ای نانت

 

منبع خبر : تسنیم
امام علی(ع)