یکی از مسائل بسیار مهم در سیر و سلوک، استقامت و پایداری در این راه است. چه بسا افرادی مدتی به این وادی وارد شده‌اند ولی از آن دست کشیده و نتیجه‌ای هم عایدشان نشده است چرا که ره صد ساله را می‌خواستند یک شبه بپیمایند.


آیت الله مرندی می‌‌فرمودند: بعضی افراد بعد از هفت و هشت سال که در خدمت علی آقا قاضی بودند، ایشان را ول می‌کردند و می‌رفتند. من با تعجب گفتم: چرا؟
آیت الله مرندی فرمود: «چرا» ندارد. این راه شرح صدر و صبر و استقامت می‌خواهد.

کتاب اسوه عارفان – ص 167