امام صادق علیه‏السلام فرمودند: 
چون خداوند مـؤمـن را از قـبرش درآورد تمثالى با او خارج شود که در جلو او راه مى‏رود و هرگاه مؤمن یکى از صحنه‏هاى هراس انگیز روز قیامت را ببیند آن تمثال به او گوید : نترس و غم به خود راه مده ... مؤمن به او گوید ... تو کیستى؟ تمثال گوید : من همان شادى و سُرورى هستم که به برادر مؤمنت رساندى.
 
متن حدیث: 
 

قال الصادق علیه‏السلام :

إذا بَعَثَ اللّه‏ُ المؤمنَ مِن قَبرِهِ خَرَجَ مَعهُ مِثالٌ یَقدُمُ أمامَهُ ، کُلَّما رَأى المؤمنُ هَوْلاً مِن أهوالِ یَومِ القِیامَةِ قالَ لَهُ المِثالُ : لا تَفزَعْ ولا تَحزَنْ ... فیقولُ لَهُ المؤمنُ : ... مَن أنتَ ؟ فیقولُ : أنا السُّرورُ الذی کُنتَ أدخَلتَ على أخیکَ المؤمِنِ.