ابوالفضل جلیلی، کارگردان، درباره فیلم‌های 100 ثانیه‌ای گفت: همان طور که وقتی می‌خواهند از هر شخصیت بزرگ یا آدم بزرگواری سخنی را نقل کنند، می‌گویند «سخن قصار»، در عرصه سینما هم این سخنان قصار در قالب اثر سینمایی مینیمال یا فیلم یک دقیقه‌ای یا فیلم 100 ثانیه‌ای عرضه و بیان می‌شود. 
 
وی ادامه داد: کارکرد سخن قصار این است که تمام تفکرات عمیق در خصوص یک موضوع را در قالب یک جمله کوتاه بیان می‌کند و آن شخصیت بزرگ که می‌تواند یک شخصیت دینی باشد یا چهره‌ای ادبی یا فلسفی باشد، می‌آید تفکر عمیقی را در یک جمله مختصر و بیان می‌کند. فیلم 100 ثانیه‌ای هم نمود سینمایی همان جملات قصار است. 
 
جلیلی اظهار کرد: اگر این سخن قصار که کوتاه و در عین حال عمیق و مهم است را بتوانیم به شیوه‌ای تاثیرگذار، یعنی به شیوه‌ای دلی و معرفتی بیان کنیم قطعا همان کارکرد سخن قصار را خواهد داشت. 
 
این کارگردان افزود: از این رو به نظر من ساخت یک فیلم 100 ثانیه‌ای تاثیرگذار بسیار دشوارتر از ساختن یک فیلم بلند است. در این گونه فیلم‌ها لزوم رویکرد معرفتی و دلی بیشتر احساس می‌شود، زیرا به نظر من هر گاه سخنی یا ایده‌ای به شیوه دلی و معرفتی مطرح شود بسیار تاثیرگذار خواهد بود.
 
وی خاطرنشان کرد: از آنجا که بیشتر شرکت‌کنندگان جشنواره فیلم‌های 100 ثانیه‌ای از قشر جوان هستند باید با آن‌ها درباره رویکردها و نگاه‌های معرفتی و دلی در خلق آثار هنری سخن گفته شود و آموزش‌ها باید به این سمت و سو جهت پیدا کند.
 
به گفته جلیلی در ساخت فیلم‌های 100 ثانیه‌ای باید بحث از معنویت را به صورت جدی مطرح کنیم، البته به شرطی که این معنویت در شکلی غیرشعاری و غیرکلیشه‌ای در آثار هنری حضور پیدا کند. 
 
این کارگردان در پایان با بیان اینکه اگر مشکل رویکرد معنوی، دلی و معرفتی در سینمای ایران حل شود، آثار خوبی در سینمای ما خلق خواهد شد، افزود: با توجه به اینکه آثار کوتاهِ کوتاه بسیار نیازمند رویکرد معنوی و تاثیرگذاری معرفتی است، امیدوارم که جشنواره فیلم‌های 100 ثانیه‌ای در ادامه فعالیت‌اش بتواند این مشکل را حل کند و راهی برای ظهور چهره‌های تازه‌ در سینمای معنوی ایرانی باز کند.