به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران، مجید میرفخرایی طراح صحنه و لباس سینما و فیلم سینمایی «کفش‌هایم کو» در خصوص علت همکاری و و ویژگی‌های این فیلم گفت: «کفش‌هایم کو» ملودرامی اجتماعی است که درد بسیاری از افراد مسن جامعه ما را بیان می‌کند. کسانی که درگیر آلزایمر هستند و این موضوع آنها را درگیر مشکلات فراوانی کرده است. فیلمنامه این فیلم توسط پوراحمد به خوبی نوشته و کارگردانی شده است. از طرفی استفاده از بازیگران حرفه‌ای باعث همکاری‌ام با پروژه شد و خوشبختانه اثری رضایت‌بخش از آب درآمده است. 
 
وی افزود: تنهایی آدمها درد اجتماع ما است که پوراحمد با نگاهی جدید و ریزبینانه و با ظرافت‌های خاصی که درگیر آثارش از جمله «قصه‌های مجید» می‌بینیم به این معضل یعنی آلزایمر پرداخت و نشان داد که هنوز دارای ذوق و سلیقه‌های بی‌شماری است و می‌تواند با افکار روز جامعه حرکت کند. 
 
میرفخرایی در مورد جایگاه «کفش‌هایم کو» در کارنامه هنری‌اش عنوان کرد: کارنامه من شامل سه بخش تاریخی، مذهبی، دفاع مقدسی است که برای من فیلم‌های اجتماعی مانند «کفشهایم کو» به دلیل بیان موضوع روز جامعه بسیار اهمیت دارد که فکر می‌کنم در این بخش این فیلم از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده و جزو فیلم‌های خوب من باشد. 
 
وی درباره رقابت «کفش‌هایم کو» با دیگر فیلم های جشنواره عنوان کرد: بحث رقابت قابل پیش‌بینی نیست و در این زمینه پیش‌داوری نمی‌کنم اما فاکتورهایی مانند بازیگران مطرح و در کل استفاده از عوامل حرفه‌ای باعث می‌شود که ذهن مخاطب و منتقدان درگیر این فیلم شود. 
 
میرفخرایی در مورد حضور سه طیف فیلمساز در جشنواره فجر امسال بیان کرد: قبل از اینکه به این موضوع بپردازیم باید بگویم که سینمای ما هنوز به عنوان صنعت جدی گرفته نمی‌شود و اگر این اتفاق بیفتد و جدی گرفته شود درمی‌یبایم که فیلم‌های جشنواره‌ای نمی‌توانند جوابگوی صنعت سینما باشند و حضور این گونه فیلم‌ها در جشنواره به تنهایی نمی‌توانند جوابگوی مخاطبان منتقدان و رونق سینما شوند. سینماگران ما باید در ساخت فیلم‌های خود و برای رساندن سینما به سمت صنعت باید سه عامل را رعایت کنند، اول نگاه جدید و همراه با اتفاقات روز، دوم بخش تجاری و سوم تولید فیلم‌های جشنواره‌ای در اصل نباید از تکنولوژی و نگاه جهانی سینما دور بیفتیم و باید همسو و همراه با آنها حرکت کنیم. 
 
وی در خصوص مشکلات جشنواره فجر از سال‌های گذشته تا به امروز گفت: هر جشن و جشنواره‌ای مانند اسکار و کن و ... شناسنامه خودش را دارد و تکلیفش مشخص است اما ما هنوز تکلیفمان با خودمان در برگزاری جشنواره مشخص نیست یعنی نمی‌دانیم می خواهیم جشن یا جشنواره برگزار کنیم، پس برای رسیدن به جشنواره‌ای مشخص و معلوم باید قضاوت‌ها، سلیقه‌ها و عملکرد برگزارکنندگان و هر آن کس که قرار است در آن شرکت کند با اهداف اصلی جشنواره همسو باشد و تمام عواملی که به آن هویت می‌دهد را در آن رعایت کنیم. 
 
میرفخرایی در بخش پایانی صحبت‌های خود خاطرنشان کرد: نگران این سینما هستم به این جهت که در فیلم‌ها از مسائل داخلی واقعی جامعه استفاده نمی‌شود و تجربیات آدمهای حرفه‌ای کنار گذاشته شده است، سینما صنعتی است که باید از تمام افکار طیف‌های مختلفی در آن بهره ببریم. جوان‌ها محترمند اما باید توجه داشت پیشکسوت‌ها باعث شدند که راه سینما هموار شود و در این مسیر سختی‌های فراوانی کشیدند، سینمای جوان‌گرا با پشتوانه کهنه‌کارهای سینما جوابگو است باید به اشخاصی مانند جعفری جوزانی بها داد چرا او نمی‌تواند «پوریای ولی» را بسازد. 

 

رقابت ساخت فیلم فیلم سینمایی کفش مشکلات