به گزارش پارس به نقل از ایسنا، این خواننده‌ی آواز ایرانی درباره‌ی مراسم گشایش جشنواره‌ی سی‌ویکم اظهار کرد: به نظر من بهتر بود در حضور استادانی مانند لوریس چکناواریان، خانواده کامکارها، صدیق تعریف و ... فعالان حوزه‌ی موسیقی پاپ، برنامه‌ی خود را در جای دیگری که مناسب اجرای چنین برنامه‌ای بود، اجرا می‌کردند. البته آن مراسم دارای محاسن بسیاری هم بود، مانند حضور آقای شهرداد روحانی و نوازندگی پیانو توسط ایشان که اتفاق خوبی بود، بخصوص این‌که ایشان از چهره‌های شناخته‌شده‌ی موسیقی کلاسیک در ایران و دارای اعتبار بین‌المللی هستند. از سوی دیگر، تک‌نوازی سنتور توسط اردوان کامکار هم از بخش‌های جالب توجه مراسم افتتاحیه جشنواره موسیقی فجر در دوره سی‌ویکم بود.

سراج در ادامه با بیان این‌که میان موسیقی جدی کلاسیک و ایرانی از یک سو و موسیقی پاپ از سوی دیگر، تفاوت بنیادینی وجود دارد، افزود: توجه به موسیقی کلاسیک و ایرانی باید در صدر اولویت‌ها باشد و هم‌عرض دانستن این دو موسیقی با موسیقی پاپ، چندان درست نیست. البته که موسیقی پاپ دوره خاصی دارد و من اطمینان دارم، دوره‌ای فرا می‌رسد که در آن، جوان‌های ما دوباره به سمت موسیقی که منبعث از حکمت و معرفت است، باز خواهند گشت. با این وجود، برای قرار گرفتن در یک شرایط ایده‌ال نیازمند برنامه‌ریزی مدیران فرهنگی نیز هست.

این خواننده‌ی آواز ایرانی در بخش دیگری از سخنانش، با اشاره به اهمیت بخش بین‌الملل جشنواره موسیقی فجر، تأکید کرد: در این زمینه حرکت‌های خوبی آغاز شده که امیدوارم به سرمنزل مقصود برسند. دعوت کردن از موزیسین‌های مطرح باعث می‌شود، جشنواره موسیقی فجر محدود به ایران نباشد. بنابراین می‌توان امیدوار بود، با ادامه‌ی این روند، جشنواره‌ی فجر محدود به ایران نباشد و موزیسین‌های کشورهای دیگر به این جشنواره به‌عنوان یک فستیوال معتبر توجه کنند و برای ارائه موسیقی خود به ایران بیایند. تحقق این هدف نیازمند توجه همه‌جانبه به بخش بین‌الملل جشنواره موسیقی فجر است که امیدوارم با اقدامات انجام‌شده، در آینده‌ای نه‌چندان دور به آن دست یابیم.

ایران جشنواره موسیقی فجر لوریس چکناواریان موسیقی موسیقی پاپ