به گزارش پارس به نقل از برترین ها، یادداشت آزیتا حاجیان در مورد سریال کیمیا را در روزنامه آرمان می خوانید: چند صباحی است که با آغاز پخش سریال«کیمیا» از شبکه دو سیما مهمان خانه‌های مردم هستیم. اگر بخواهیم درباره موفقیت این سریال صحبت کنیم می‌توانیم از دلایل متعددی نام ببریم که یکی از آنها می‌تواند تجدیدنظر در تصمیم‌گیری توسط مدیران سازمان صدا و سیما باشد. اگر بخواهم تجربه حضور در دو سریال«تا ثریا» و «کیمیا» را با یکدیگر مقایسه کنم، تفاوت از زمین تا آسمان است. تصمیم‌گیرندگان سازمان صدا و سیما در قبال سناریو و ارائه سریال کیمیا با دید گسترده‌تری ماجرای ممیزی را اعمال کردند و به جرات می‌توانم بگویم چیزی از فیلمنامه این سریال حذف نشده است که همین امر باعث می‌شود که مخاطب از قسمت اول تا الان که حدود هفتاد قسمت از پخش سریال گذشته است، با آن همراهی کنند.

 

 در مقابل، زمانی که سریال«تا ثریا» پخش شد مخاطبان از ابتدا با این سریال همراهی کردند اما زمانی که به دلیل اعمال ممیزی حدود هشت قسمت 45 دقیقه‌ای از این سریال حذف شد، ناگهان مخاطبان اعتماد خود را نسبت به این سریال از دست داده و دیگر مانند سابق با اشتیاق آن را دنبال نکردند. زمانی که کیفیت آثار تولیدی در رسانه ملی افت کرد، متاسفانه عده‌ای ناخودآگاه به سمت سریال‌های آمریکای لاتین و ترکی رفتند که بدون داشتن محتوا (یا محتوایی مناسب) و تنها با پرداختن به موضوعاتی مانند عشق و خیانت و... و با اتکا به خلق جذابیت‌های بصری و توجه به عنصر زیباشناسی توانستند«جمال‌گرایی» را به جای«کمال‌گرایی» وارد سلیقه مخاطبان کنند.

 

 هرچند ما همچنان بنا به دلایل اعتقادی و سنتی به هیچ عنوان قصد نداریم منظر«زیبایی‌شناسی» با آنها مقابله به مثل کنیم اما می‌توانیم با افزایش کیفیت آثار تولیدی به راحتی رقبای خود را پشت سر بگذاریم. اگر مدیران سازمان صدا و سیما همچنان به این روند جدید خود ادامه دهند و بگذارند که در فیلم‌ها و سریال‌های تولیدی این سازمان، لب مطلب ادا شود و سریال‌ها با اعمال ممیزی‌های سلیقه‌ای تبدیل به شیران بی‌یال و کوپال نشوند، قطعا ما پیروز خواهیم شد.

 

 هرچند برای رقابت با مشکلاتی عدیده‌ای مواجه هستیم. یکی از این مشکلات برمی‌گردد به مشکلات سخت‌افزاری که گریبان فیلمسازانی که می‌خواهند سناریویی در دوران انقلاب بسازند، گرفته است. متاسفانه ما شهرکی مانند شهرک سینمایی و دفاع مقدس برای ساختن سریال‌های دوران انقلاب در اختیار نداریم و فیلمبرداری سریال کیمیا در شهرک خاوران انجام می‌گیرد که معماری آنجا همچنان حال و هوای دهه پنجاه را دارد و اگر بخواهیم آرمان‌گرایانه به موضوع نگاه کنیم، مسئولان می‌توانند بخشی از آنجا را خریداری کرده و تبدیل به شهرک سینمایی کرده و ساماندهی کنند. شاید اگر مخاطبان و روزنامه‌نگاران بدانند که ساخت سریالی در آن حال و هوا در شرایط فعلی چقدر سخت است، سطح توقعات خود را پایین‌تر بیاورند. متاسفانه در این میان برخی می‌آیند و یک عکس پشت صحنه که توسط دختر بنده گرفته شده و در اینستاگرام گذاشته را دست‌مایه انتقاد خود قرار می‌دهند، در حالی که آن عکس در حین فیلمبرداری برداشته نشده و ماشینی که در پشت سر مهراوه قرار دارد، در سریال جلو دوربین نبوده است.

 

 بیاییم و این دشمنی‌ها و بغض‌های بی‌دلیل را کنار بگذاریم و به هم کمک کنیم تا مسیر رشد و تعالی فرهنگی کشور با سرعت بیشتری طی شود. سریال کیمیا فارغ از همه مسائل مثبت و منفی که دارد، از زمانی که وارد دوران دفاع مقدس شده، برای بنده که در دوران جنگ تحمیلی در تهران حضور داشتم و جنگ را مانند مردم شهرهای جنگ‌زده تجربه نکردم، حال و هوای دیگری دارد. در این سریال در کنار مردم خرمشهر و آبادان توانستم برای نخستین بار با واقعیت‌های جنگ روبه‌رو شوم و از نزدیک شاهد از خودگذشتگی‌ها، رشادت‌ها، دلاوری‌ها و رنجی که کشیدند، باشم. این سریال باعث شد که یک بار دیگر دست مردم شهرهای جنوبی و غربی کشور را که هشت سال دلاورانه در مقابل دشمن بعثی ایستادند ببوسم و قدم زدن و نفس کشیدن بی‌دغدغه امروز خود را مدیون ایستادگی آنها دانسته و سپاسگزارشان باشم.