خدمتگزاری فرشتگان به محمدوآل محمد(ص)

به گزارش پارس به نقل از عقیقجمیع فرشتگان خدمتگزاران اهل بیت (ع) و رسول خدا (ص) و شیعیان راستین و حقیقیِ آنان هستند، چنان که در حدیث وارد شده است وقتی امیرالمومنین علی (ع) از پیامبر (ص) پرسیدند: آیا شما برترید یا جبرئیل؟ حضرت بعد از اینکه برتری خویش را از جمیع ملائکه اعلام داشتند، فرمودند: وَ اِن المَلائکَهَ لَخُدَ امُنا وَ خُدامُ مُحبینا؛ و همانا فرشتگان خدمتگزاران ما و دوستان ما می باشند.

اما در این باره از سلمان فارسی نقل شده است که: روزی در خانه ی حضرت زهرا (س) شاهد آن بودم که فاطمه (س) نشسته و آسیابی پیش روی او بود و به وسیله ی آن مقداری جو را آرد می کند و حسین (ع) که در آن هنگام کودکی شیرخوار بود، بر اثر گرسنگی به شدت گریه می کرد.

عرض کرد: ای دختر رسول خدا (ص)؛ خود را چنین به زحمت نینداز و اینکه فضه در خانه حاضر است و او را موظف به انجام این کار بنما.

حضرت زهرا (س) فرمود: رسول خدا (ص) به من سفارش نمود که کارهای خانه را یک روز من انجام دهم و روز دیگر فضه انجام دهد، دیروز نوبت فضه بود و من امروز نوبت من است.

سلمان می گوید: عرض کردم من بنده ی آزاد شده شما می باشم و من حاضر به خدمتم، یا آسیا کردن جو را به عهده ی من بگذارید یا پرستاری از حسین (ع) را.

حضرت فرمودند: من به پرستاری به حسین (ع) مناسب تر و نزدیک تر هستم. پس تو آسیا کردن را بر عهده بگیر.

سلمان می گوید: من مقداری از جو را آسیا کردم که ناگهان صدای موذن را شنیدم و به مسجد رفته و نماز را با حضرت محمد (ص) بجا آوردم و پس از نماز جریان را به حضرت علی (ع) گفتم. آن حضرت گریان برخاست و به خانه رفت و سپس دیدم که خندان بازگشت.

پیامبر (ص) از علت خنده و شاد بودن او جویا شد. علی (ع) عرض کرد: نزد فاطمه (س) رفتم و دیدم که حسین (ع) در آغوش وی به خواب رفته و او نیز خواب می باشد و آسیا در پیش روی او بی آنکه دستی آن را بگرداند، خود به خود می گردد! رسول خدا (ص) عرض کرد: یا عَلیٌ! اَما عَلِمتَ انَ للهِ مَلائکَهُ سَیاره فِی الاَرضِ یَخدِمُون مُحَمَدا وَ آلِ مُحَمد اِلی اَن تَقُوم الساعَة؛ ای علی؛ آیا نمی دانی که برای خداوند فرشتگانی است که در زمین گردش می کنند تا به محمد و آل محمد (ص) خدمت نمایند و بدان این خدمت آنان تا روز قیامت ادامه دارد.

پی نوشت ها:

1ـ شیخ صدوق. عیون اخبار الرضا، ج1: 262.

2ـ محدث قمی. بیت الاخوان: 39.

3ـ رجالی تهرانی. فرشتگان: 194- 196.

منبع:قدس