به گزارش پارس به نقل از فارس، محمدآهویی، جمله «آیا نام ایران کمتر از فجر محترم است؟» تیتر یادداشتی بود که در هفته اخیر در رسانه های زنجیره‌ای خودنمایی می‌کرد. نگارنده در بخش ابتدایی یادداشت خود در منقبت جداسازی بخش داخلی و بین الملل جشنواره فیلم(که حالا یک بخش آن نام فجر و بخش دیگر ...) و  حضور 90درصدی فیلمسازان بین المللی به همراه فیلم هایشان در جشنواره سخن به میان می آورد و البته به برخی نقاطی که اشاره نمی‌کند هم نقدهایی دارد.

احتمالا نویسنده مطلب که در روزهای برگزاری جشنواره با دوستانش  طرف قرارداد معاونت سینمایی بوده،  وضعیت جشنواره بین المللی سال گذشته را به خاطر مشغله های کاری فراوان در خاطر نداشته باشد.  مثلا  خبرنگارانی که حتی یکبار هم رغبت نکرده بودند در محل اکران فیلمهای بین المللی حضور پیدا کنند و کارت هایی که روی دست روابط عمومی مانده بود و یا شاید فراموش کرده‌اند بی نظمی های جشنواره مثلا بین المللی چنان رو به افزونی گذاشته بود که صدای کارگردان آذربایجانی فیلم «نبات » بخاطر مشکلات اکران فیلمش در سالن تقریبا خالی را درآورده بود که در همان ایام نیز رسانه ای شد.

اگر در سالهای قبل، برگزاری توأمان جشنواره توفیق چندانی نداشت، اینبار که بخش بین الملل در اردیبهشت ماه برگزار شد چند فیلمساز مطرح جهانی در تهران بودند که از منظر خبرنگاران دور مانده باشد و نکته مهمتر آنکه جداسازی بخش بین الملل قرار است جایگاه ما را در سینما دنیا به کجا برساند؟ آیا می خواهیم جشنواره «ونیز» و ... داشته باشیم  که فیلم های هالیوودی در آن به مخاطب ایرانی عرضه شود و نهایتا از یک کارگردان ایرانی یا مسلمان نیز در انتها تقدیر کنیم که اگر اینگونه باشد، غایت آرزوی مسئولان سینمایی چیزی شبیه جشنواره فیلم تهران در زمان پهلوی است و این همان بازی کردن در پازل فرهنگی دشمن است. ما جشنواره برگزار می کنیم که نگاه گفتمانی خود را نشان بدهیم نه آنکه محلی برای عرضه فرهنگ های مهاجم باشیم.

و اما حذف نام «فجر» ...

یادداشت نویس در ادامه مطلب به حذف نام فجر می پردازد و با آوردن مثال: «اگر به نماز جماعتی که روز جمعه برگزار نمی شود، نگوییم نماز جمعه،  به نماز جمعه اهانت کرده ایم؟ »نشان می دهد تا چقدر از اصل ماجرا دور است و یا عامدانه می خواهد عوام نمایی کرده و با مثالی که بکارگیری آن از بنیان اشتباه است به جاده خاکی بزند تا از کنار این سوال که جشنواره سال قبل که با نام« فجر» برگزار شد، جشنواره بین المللی دچار چه مشکل بنیادینی شد که امسال مسئولان کاسه چه کنم به دست گرفته بودند که الا و لابد باید عبارت «فجر» از پیشانی آن حذف شود؟ احتمالا حذف نام «فجر» در ادامه پروژه بلند مدتی است که در سال قبل با جداکردن بخش بین الملل از جشنواره آغاز شده و از این به بعد تکمیل آن را باید در بخش محتوایی جستجو کنیم.

نگارنده متن در ادامه از بی مناسبت بودن عبارت «فجر» در اردیبهشت ماه می گوید، گویی این عبارت محصور تاریخ است و تنها می توان از آن در بهمن ماه استفاده کرد در حالیکه در سالهای گذشته شاهد برگزاری جشنواره هایی با نام «فجر» در ماههای دیگر سال  بوده ایم که به عنوان مثال می توان از جشنواره شعر فجر به دبیر ی عبدالجبار کاکایی یاد کرد که در اردیبهشت ماه دوسال قبل برگزار شد.

نکته‌ی بعدی آنکه «فجر» نماد جشن‌های انقلاب ایران است که نه تنها در جشنواره های فرهنگی و هنری، بلکه در مسابقات ورزشی نیز از آن استفاده می شود و با درایت و هوشمندی انتخاب شده تا یادآور انقلاب مردم ایران باشد و بنا به تصمیم مسئولان سینمایی در اوایل انقلاب به جشنواره اضافه نشده که حالا یک مسئول سینمایی بخواهد آن را حذف کند. نام «فجر» بر اساس یک خرد جمعی و جایگاه تصمیم گیری بالاتر از امثال ایوبی انتخاب شده است.

حذف نام و نشان های انقلاب متعلق به دیروز و امروز نیست، آنها که سن و سال بیشتری دارند به خاطر می آورند که پس از جنگ برخی مسئولان با این استدلال که تابلو و نقاشی های شهری باعث تصادفات رانندگی می شود تلاش و اهتمام عجیبی در پاک کردن سطح شهر از دیوار نوشته های متعلق به دوران دفاع مقدس از خود نشان دادند و چندی بعد بیلبوردهای بزرگی شهر را فرا گرفت که محل تبلیغ مارک ها و برندها بود و اینبار هیچ تصادفی در شهر رخ نداد.  وقتی اصرار بیش از حد مسئولان سینمایی را برای دفاع از تصمیم اشتباهشان مشاهده میکنی و از طرفی دیگر همسویی  و حمایت دلبستگانی که این روزها در کسوت پیمانکاران فرهنگی که سود خود را در ازدیاد جشنواره ها می بینند و در روزنامه ها و مجلات زنجیره ای دفاع همه جانبه ای را احتمالا برای گرفتن صله و دستمزد در جشنواره های آتی از خطای مدیران سینمایی آغاز کرده اند و با مقایسه «احترام نام  ایران نسبت به فجر» برخی افراد را در پاک کردن نمادهای انقلاب در دوران پسا توافق (در صورت تصویب) یاری می کنند.

حال سوال اینجاست که آیا نمادهای انقلاب مردم ایران تا این حد خاطر مسئولان سینمایی  را آزرده و عبارت مقدس، خاطره انگیز و ایدئولوژیک «فجر»، نامحترم است که برای حذف آن مجبور به حرکت در مسیر پروپاگانداهای رسانه ای شده اند؟