پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- علی رجبی- پس از تغییر و تحول در مدیریت کلان رسانه ملی و رسیدن سکانداری آن به محمد سرافراز که سابقه فعالیت در حوزه های خبری نیز داشت، این امید در دل اصحاب فرهنگ ایجاد شد که شاید با این تغییرات تلویزیون بار دیگر به میان خانواده ها آمده و بتواند با تولید برنامه های فاخر، اعتماد از دست رفته خود را دوباره احیا کند.

در این مدت در حوزه فیلم و سریال، اگرچه کارنامه صداوسیما قابل توجه بوده و برخی سریال ها توانستند نگاه مردم را جذب خود کرده و موجب کم رونقی مخاطبان سریال های ضد ارزش ماهواره شوند اما تغییر رویکرد سازمان صداوسیما در این زمینه نتوانسته آن چنان که باید و شاید، موفق باشد.

صداوسیما در مابقی حوزه ها شاید نتوانسته عملکرد قابل توجهی از خود نشان دهد و همچنان به روند قبلی تولید برنامه های کم مخاطب، کم ارزش و یکطرفه مبادرت داشته و نیز مثل گذشته با بی توجهی به خواست مردم و نادیده گرفتن شعور مخاطبان اقدام به حذف برنامه های پر بیینده می کند.یکی از این حوزه ها، برنامه های گفتگو محوری است که از رسانه ملی به روی آنتن می رود. 

اکنون و با مرور برنامه های گفتگو محور و تحلیلی رسانه ملی مشاهده می گردد بهترین زمان ممکن در شبکه ها به برنامه هایی اختصاص  داده شده که به صورت یکسویه در خدمت میهمان برنامه قرار می گیرد و به محلی برای گعده مجری و میهمان تبدیل می شود؛ برنامه هایی که با استقبال مسئولین هم مواجه می گردد و در آن حضوری پررنگ می یابند. 

رسانه ملی در طول دوره مدیریت محمد سرافراز اکثر قریب به اتفاق برنامه های گفتگو محور انتقادی را یا تعطیل نمود و یا با اختصاص دادن زمان نامناسب به آن از کیفیت برنامه و مخاطبان آن کاست. برنامه هایی نظیر "ثریا"، "مناظره"، "شب آفتابی"، "مصیر"، "دیروز امروز فردا" و ... ، که همه یا تعطیل شدند و یا با تغییر ساعت به صورت خنثی در آمدند.  این تغییر رویکرد رسانه ملی که همزمان با تخطئه منتقدان از سوی دولت و برخی از مقامات بلندپایه دولتی انجام می گیرد، این شائبه را تقویت می کند که نکند صداوسیمایی که قرار بود دانشگاه باشد، به عنوان ابزاری در دست اصحاب قدرت تبدیل شود.

در آخرین اقدام صداوسیما هم مدیر کل روابط عمومی سازمان صدا و سیما خبر از تعطیلی برنامه "هفت" که در حوزه سینما به عنوان یک برنامه انتقادی شناخته می شد و همچنین برنامه "حذف و اضافه" که در حوزه دانشجویی و بررسی مسائل دانشگاه فعال بود، داد. وی  همچنین از تغییر ساعت برنامه پرمخاطب "متن، حاشیه" که قرار بود به عنوان برنامه ای انتقادی روی آنتن برود، سخن به میان آورد. برنامه ای که یک شنبه شب ها پخش می شد و با ساختار جدید و مدل انتقادی خود توانسته بود در مدتی کوتاه هم مخاطبان عام را جذب نماید و هم اینکه با رعایت کامل خطوط قرمز  با دیدگاه انتقادی و نه یک طرفه به بررسی مسائل موجود در کشور بپردازد و به یکی از برنامه های پرمخاطب در فضای رسانه ای کشور تبدیل گردد. این اتفاقات هم در حالی بود که پیش از شروع ماه مبارک رمضان  داود نعمتی انارکی مدیر کل روابط عمومی رساه ملی خبر از تعطیلی موقت این برنامه ها داده بود و عنوان کرده بود  به محض پایان ماه رمضان این برنامه ها مجددا پخش خواهند شد.

حال این سوال مطرح است که چرا وجود برنامه هایی که با استقبال مردم و رسانه ها مواجه شده یکباره تعطیل  و یا با تغییر زمان مواجه می گردد؟ آیا مدیران رسانه ملی نمی دانند که با کاهش اثر  چنین برنامه هایی از تلویزیون، مردم را به سمت شبکه های خبری ماهواره سوق می دهند و آنها با این روش دانسته یا ندانسته موجب رونق این شبکه ها می شوند.؟ 

به راستی آیا مسئولین صدا و سیما خود دست به اینگونه اقدامات می زنند یا به خاطر انتقادات مسئولین برنامه های انتقادی خود را تعطیل و یا کم اثر می نمایند و به جای آن تریبون های رسانه ملی را در اختیار برنامه هایی مدح گو قرار می دهند.

سوال بعدی از شورای نظارت بر سازمان و صدا و سیماست. آیا این شورا تنها وظیفه تقدیر و تشکر از برنامه ها و مدیران تلویزیون و یا رصد شبکه های اجتماعی هنرمندان را دارد و یا پیگیری چنین رفتارهای نیز شامل نظارت این شورا می شود؟!

در نهایت آنچه که مشخص است، روند مداوم این اتفاقات در رسانه ملی، قطعا موجب بی رونقی نگاه مخاطبان به برنامه های صدا و سیما خواهد بود.

تلویزیون خانواده دولت رسانه ملی سازمان صدا و سیما