بیایید امام حسن علیه السلام را از غربت دربیاوریم

به گزارش پارس به نقل از عقیق مراسم شب چهاردهم ماه مبارک رمضان با سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سیدمهدی میرباقری، مناجات خوانی توسط حاج منصور ارضی و مداحی حاج حسین سازور در مسجد ارک برگزار شد.

در ادامه گزیده از سخنان حاج منصور ارضی را بخوانید
 
چشمهایتان را در دل شب بیدار نگه دارید
در خطبه 183 نهج البلاغه به اینجا رسیدیم، "وَ أَنْتُمْ سَالِمُونَ فِی اَلصِّحَّةِ" حالا که در وسعت هستیم و سلامتیم و در تنگنا نیستیم، روزه بگیریم و به واجبات عمل کنیم، چون حتما در تنگنای زندگی قرار می‌گیریم مخصوصا در موقع جان دادن. "فَاسْعَوْا فِی فَکَاکِ رِقَابِکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُغْلَقَ رَهَائِنُهَا"گردن خود را از زیر بار مسئولیت‌ها کم کنید، پیش از آن که درهای رهایی به روی شما بسته شود، یعنی وقتی می‌خواهی جان دهی، کسی هم که نمی‌داند چه زمانی جان می‌دهد. تادیر نشده کار کنید، یک راهش این است که حضرت در ادامه‌ی خطبه می‌فرمایند "أَسْهِرُوا عُیُونَکُمْ" چشمهایتان را در دل شب بیدار نگه دارید. این مرتبط با خوراک شب است، اگر خوراکت کم باشد، شب راحت بیدار می‌شوی. داریم برای بعد از ماه رمضان تهیه می‌بینیم که در حق هم "اللهُمَّ اغْفِر" بگوییم، اگر نتوانستی تک تک نام ببری، کلی بگو همه‌ی بچه‌های مسجد ارک، من که این طوری می‌گویم، وقتی هم که گریه ام می‌گیرد می‌گویم اللهُمَّ اغْفِر همه‌ی گریه کنان امام حسین علیه السلام.
 
عمل صالح، تنها مونس و همنشین تا قیامت
شیخ کلینی یک حدیث از امیرالمومنین علیه السلام نقل می‌کند که حضرت درباره‌ی لحظات آخر عمر انسان و ورود به عالم قبر می‌فرمایند هنگامی که آدمی در آخرین ساعات عمرش است و نخستین روزهای آخرتش شروع می‌شود چون آخرت از قبر شروع می‌شود، به مال و فرزند و عملش نگاه می‌کند و در مقابلش مجسم می‌شوند. به مال و دارایی اش می‌گوید من خیلی برای تو زحمت کشیده ام تا تو را جمع کردم و خیلی در رابطه با جمع کردن تو طمع و حرص زدم، الان موقعی است که من دارم می‌میرم، چه کار می‌توانی برای من انجام دهی؟ این کلام امیرالمومنین علیه السلام است، خیالات نیست، می‌گوید من فقط می‌توانم به اندازه‌ی یک کفن از پول تو کمکت کنم، فقط همین. آنگاه متوجه فرزندان خود می‌شود، پسرم دخترم من خیلی شما را دوست داشتم، حامی شما بودم، خیلی برای شما زحمت کشیدم، برای من چه کار می‌کنید؟ هنگام مرگ است دارم می‌روم، حتی شهادتین هم نمی‌توانم بگویم، چه حمایتی از من می‌توانید بکنید؟ تنها پاسخی که بچه‌ها به او می‌دهند این است که ما الان تو را به قبرت می‌رسانیم و تو را در آن دفن می‌کنیم، بعد هم بقیه مراسمی که معمول است. اصلا می‌فهمی پدر و مادر چقدر برای تو زحمت می‌کشند؟ یک سری که می‌گویند وظیفه شان است. بعد متوجه عملش می‌شود، به عملش رو می‌کند، می‌گوید من نسبت به تو بی رغبتی داشتم باآنکه برمن سنگین بودی، اما انجام دادم. روزه می‌گرفتم باناراحتی، نماز می‌خواندم قرآن می‌خواندم با سختی، چه کمکی به من می‌توانی بکنی؟ می‌گوید من در قبر با تو مونسم و همنشینم تا قیامت، هراندازه ای که انجام دادی به همان اندازه من می‌توانم کمکت کنم. حضرت فرمود اگر او ولی و دوست خدا باشد عملش به صورت زیبا معطر با بوی خوش و بامنظر زیبا و لباس فاخر و خوب می‌آید و می‌گوید برتو باد بشارت، روح و ریحان و باغ و نعمت‌ها و مقدم تو بهترین مقدم هاست، پس به او می‌گوید تو کیستی؟ در پاسخ می‌گوید من عمل صالح تو هستم.
 
امام حسن علیه السلام هنوز هم غریب است
یک تذکر اینکه طبق فتوای اکثر مراجع دست زدن در مسجد بهتر است انجام نشود، فردا شب که شب میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام است، آنهایی که در مساجد برنامه دارند رعایت کنند. به دوستان شاعر گفتم، ما برای امام حسن علیه السلام جشن می‌گیریم، اما امام حسن علیه السلام از آن زمان که همه سرسفره اش می‌نشستند نمکش را می‌خوردند، به او بی احترامی می‌کردند، هیچ کسی هم کمکش نکرد، حتی بعضی از شیعیان نزدیک و حضرت هنوز هم غریب هستند. یامذل المومنین خیلی حرف بدی است. معرفتشان از امام در این حد بوده است. آنها امام بودند، غلط می‌کند کسی به امام معصوم ایراد بگیرد. تو را به خدا بیایید فردا شب امام حسن علیه السلام را از غربت دربیاوریم، بگوییم آقا ما مهمان تو هستیم، کمی از معرفتتان به ما هم بدهید. الان اگر مقابل درب ورودی از همه بپرسند که چه چیزی از امام حسن علیه السلام می‌خواهید اکثرا می‌گویند "اللهم عجل فی فرج مولانا صاحب الزمان" اما بعد به ظاهر و اعمالش که نگاه می‌کنی می‌بینی سنخیتی با حضرت ندارد، این قربت اهل بیت علیهم السلام است.
 
 
اشعار خوانده شده توسط حاج منصور ارضی در شب چهاردهم ماه مبارک رمضان

 
اشعار مناجاتی حاج منصور ارضی در ابتدای جلسه
 
می‌نوسیم خدا به حقّ حسین
یاسریع الرضا به حقّ حسین
ربّنا آتنا به حقّ حسین
گویم العفو را به حقّ حسین
 
تا ببخشی مرا به حقّ حسین
 
مانده جانم که به دهن برسد
ملک الموت نزد من برسد
کاش آنجا امام حسن برسد
با رفیقانِ سینه زن برسد
 
تا بگیرم نوا به حقّ حسین
 
ربّنا ربّنا الهِ کریم
سفره دارِ کریم و ماهِ کریم
دست خالى به بارگاهِ کریم
آمدم باز در پناهِ کریم
 
لطف کن برگدا به حقّ حسین
 
آمدم آشتی کنم با تو
رد مکن مستکین خود را تو
من ندارم رفیق الّا تو
ما کریمیم ای خدا یا تو
 
کرمی کن به ما به حقّ حسین
 
منم و کوله بارِ سنگینم
دارد از دست می‌رود دینم
به خداوندیِ تو خوش بینم
من از این ذکر، خیر مى بینم
 
یا سمیعَ الدّعا به حقّ حسین
 
چه نمایم برای وحشت قبر
چه کنم با فشار و غربت قبر
دست خالی از خجالت قبر
مونسم باش بین خلوت قبر
 
رحمی آن لحظه‌ها به حقّ حسین
 
سَتَرالذَنب، کوهِ غفرانی
نام ما را اگر نمی‌خوانی
لااقل جرم ما بپوشانى
من نجف رفته ام نسوزانی
 
جانِ خیرالنّسا، به حقّ حسین
 
باز دارم هواى شش گوشه
بى قرارم براى شش گوشه
درد ما و دواى شش گوشه
آه، پایینِ پاى شش گوشه
 
دل، حرم، کربلا به حقّ حسین