به گزارش پارس، (بدان ای سالک راه حق!) اثر دیگری که سحر شدن در برابر دنیا (بخاطر افراط در لذائذ مشروع) به همراه دارد، این است که انسان هرچند که معتقد به مبدا و معاد باشد، اما چون به مادیات تعلق دارد و تمام وجهه دلش همین لذات دنیوی است، به خدا بغض کرده و از دست او ناراحت می‌شود که وی را دارد از محبوبش یعنی دنیا جدا می‌کند. چنین آدمی، هرچند که مومن و متدین باشد، از شدت انس و حب به دنیا، مرگ را این‌گونه می‌‌بیند که خدا دارد محبوبش را از وی می‌گیرد. لذا ممکن است که نعوذ بالله نسبت به خدا، حالت غضب و بغض پیدا کرده و با همین حالت بمیرد. خطر بزرگ همین است که انسان بعد از عمری دین‌داری و مجاهده در راه خدا، به خاطر بسنده نکردن به مقدار کفاف از کیافی و عیاشی حلال، با چنین حال خرابی از دنیا برود و به ساحت ربوبی خدا، بدگمان و کینه‌دار شود، (1)
_________________________
1- رسائل بندگی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ص 166