در باب نمایشگاه کتاب
به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، محمدصادق عليزاده در صفحه اجتماعي خود نوشت:
نمایشگاه امسال هم به نقطه پایان خودش رسید و دوباره دعواهای نمایشگاهی – فروشگاهی در خصوص نمایشگاه خوابید تا سال بعد. به تفصیل نظرم را در خصوص این دوگانه و دو آلیته گفته‌ام. در این میان اما ذکر چند نکته بی ضرر نخواهد بود:
نخست آنکه چیزی حدود 65 درصد بن‌های اهدایی وزارت ارشاد که در جهت افزایش سرانه مطالعه و کتاب‌خوانی و امثالهم هر ساله مقارن با ایام نمایشگاه در اختیار قشر فرهیخته دانشجو و طلبه(عمدتا دانشجو) قرار می‌گیرد صرف خرید از بخش‌های دانشگاهی و آموزشی شده است! ایضا آماری دیدم از یکی از مسئولان سابق نمایشگاه که 85 درصد افرادی که به بخش دانشگاه و آموزشی پا می‌گذارند، هرگز به بخش ناشران عمومی سر نمی‌زنند! فتاملوا!
دوم آنکه به رغم ادعای مدعیانی که معتقدند نمایشگاه کتاب، قاتل سیستم توزیع است بنده معتقدم عموم کسانی که وانت باری از نمایشگاه خرید می‌کنند افرادی هستند که در طول سال حتی یک بار هم محض رضای خدا پای‌شان به کتاب‌فروشی باز نمی‌شود. عموما افرادی که کتاب‌خوانی و مطالعه‌شان منظم می‌شود، به همان نسبت خریدشان از نمایشگاه کتاب کاهش پیدا می‌کند.
سوم آنکه نمایشگاه کتاب برای خانواده ایرانی حکم پارک را پیدا کرده است؛ تفریحی فرهنگی حول محور کتاب! اینکه بیایند و دوری بزنند و بستنی و تخمه و هندوانه‌ای بخورند و سلفی بگیرند و محض خالی نبودن عریضه، چند جلد کتاب هم بخرند!
چهارم آنکه مقایسه کردن نمایشگاه کتاب تهران با همتایان لندنی و فرانکفورتی و امثالهم غلط اندر غلط است. نمایشگاه کتاب لندن یا فرانکفورت در یک صنعت نشر حرفه‌ای شکل گرفته که از لحظه تولید اثر و مولف تا لحظه ارائه محصول و ناشر، همگی در پروسه‌ای حرفه‌ای و مشخص و با قوه تقنین مشخص، فضایی حرفه‌ای را می‌سازند و نمایشگاه پیوستِ حرفه‌ای چنین وضیعتی است. حال در صنعت نیمه‌جان نشر ما که نه تولیدش حرفه‌ای است و نه ناشرش حرفه‌ای است و نه سیستم توزیعش حرفه ای است مشخص است که زور چُپان کردن آن پیوست بر این وضعیت، کاریکلماتوری مضحک خواهد بود!
پنجم آنکه این دوگانگی مدیریتِ بیرون و درون شبستان دارد بدجور وجه نمایشگاه را تخریب می‌کند. تکمله انکه ارشاد تنها متولیِ درون شبستان است و مدیریتِ بیرون شبستان به عهده مجموعه مصلاست. به همین جهت اجاره بهای همه غرفه‌های تجاریِ بیرونی شبستان از پشمکِ حاج عبدالله تا عسل خوانسار و نوترینویِ همراه اول و فالوده اصل کاکویِ شیراز و ساندویچ هایدا و یکی بخر دو تا ببرِ ایرانسل، همگی به جیب مجموعه مصلا می‌رود. بی‌آبرویی‌اش اما برای نمایشگاه است و برگزارکنندگانش!
ششم آنکه چیزی حدود چهار میلیارد تومان هزینه اجاره بهای امسالِ مصلا شده است برای برگزاری نمایشگاه!
ارسال نظر