همراهی اسامی محمد (ص) و علی (ع) در کتیبه ها، مختص به شیعیان نیست

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- پروفسور برنارد اوکین گفت: در برخی کتیبه ها، نام «محمد» در حاشیه دایره قرار دارد و نام «علی» در مرکز دایره، به نحوی که نام «محمد»، نام «علی» را احاطه کرده است. در کتیبه های استابول که از دوره عثمانی به جای مانده، نام محمد و نام علی در برخی کتیبه ها، در کنار یکدیگر قرار دارند. پس وقتی نام محمد(ص) و علی(ع) را در کنار هم در کتیبه ها می بینیم، نباید فکر کنیم که این کتیبه ها حتما کار شیعیان است.
 
به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، همایش سیمای حضرت محمد (ص) در هنر روز گذشته (سه شنبه) در دانشگاه سیستان و بلوچستان شهر زاهدان، آغاز شد.

در این همایش، پروفسور برنارد اوکین از دانشگاه آمریکایی قاهره سخنرانی کرد. موضوع سخنرانی وی نام «محمد» (ص) در کتیبه های معماری بود. پروفسور برنارد گفت: این کتیبه ها بی شمار هستند و از سه حیث می توانیم آنها را طبقه بندی کنیم: اول از این حیث که آیا نام «محمد» در آنها به تنهایی ذکر شده است و یا به همراه نام خداوند و علی (ع) و خلفا.دومین جهت طبقه بندی، از نظر نوع خط است، یعنی از این حیث که این نام آیا به خط ثلث نگاشته شده، یا خطوط دیگر.

وی افزود: سومین جهت طبقه بندی که در اینجا بیشتر مورد نظر من است از نظر شکل این نام است که آیا به شکل قرینه مربع است یا دایره و یا ستاره.مثلا در یکی از کتیبه ها در نزدیکی شهر اصفهان، یک ستون را می بینیم که نام محمد در بالای آن نوشته شده است و سایه محمد در پایین کتیبه به چشم می آید. همچنین در کتیبه های دوره ایلخانی، نام محمد را به شکل دایره می بینیم.

اوکین همچنین بر مساله تنها بودن نام محمد در کتیبه ها، یا همراه بودن این نام با نام خداوند و یا نام چهره های دیگر اسلامی اشاره کرد و گفت: مثلا در دوره هایی که تساهل دینی بیشتر بوده است، نام محمد را به همراه نام خلفا و نیز امام علی، امام حسن و امام حسین (ع) در کنار یکدیگر می بینینم.

وی افزود: در برخی کتیبه ها، نام محمد در حاشیه دایره قرار دارد و نام علی در مرکز دایره، به نحوی که نام محمد، نام علی را احاطه کرده است. در کتیبه های استابول که از دوره عثمانی به جای مانده، نام محمد و نام علی در برخی کتیبه ها، در کنار یکدیگرقرار دارند. پس وقتی نام محمد(ص) و علی(ع) را در کنار هم در کتیبه ها می بینیم، نباید فکر کنیم که این کتیبه ها حتما کار شیعیان است، چرا که از دوره های تیموریان و عثمانیان نیز چنین کتیبه هایی به جای مانده است.