هياهوي « خانه دختر» در روندي اشتباه تکرار مي شود

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- احمد صبريان- سخنگوي کميسيون فرهنگي مجلس سي ام فروردين ماه سال جاري اعلام کرد روند صدور پروانه نمايش فيلم ها با حضور وزير ارشاد در اين کميسيون بررسي مي شود. سيدعلي طاهري ضمن ابراز نگراني در مورد نمايش برخي فيلم ها وبا اشاره به دغدغه اين کميسيون مبني بر نمايش برخي آثار سينمايي تصريح کرد: ساخت و نمايش شماري از فيلم ها با ارزش هاي نظام و اسلام هيچ سنخيتي ندارد. وي تاکيد کرد: «وزير سابق و فعلي ارشاد و معاونان مربوطه بارها اظهار کرده اند پيگير ند که آيين نامه صدور پروانه نمايش فيلم از ابتداي بحث صدور مجوز ساخت، اصلاح و اشکالات آن برطرف شود اما اين اشکالات همچنان وجود دارد. » چرخه «صدور پروانه ساخت» تا «گرفتن پروانه نمايش» روندي پر فراز و نشيب، نامنسجم و پر ايراد است که سال هاست سينما ي ايران رابا مشکلات جدي مواجه کرده است. روند ساخت فيلم در سينماي ايران به شدت پيچيده، طولاني و زمانبر است ولي متاسفانه اين مرحله کارشناسي شده و دقيق پيش نمي رود ودر نتيجه همين روند نامنسجم است که برخي فيلم ها چون «خانه دختر» اين روز ها حاشيه ساز و جنجال بر انگيز مي شوند.

اين حاکي از مشکلاتي است که در شورا هاي پروانه ساخت و نمايش وجود دارد .اعمال سليقه هاي شخصي ، رفت و آمدهاي طولاني براي تصويب فيلم نامه وبرخي کاستي ها سبب مي شود کارگردان پس از پشت سر گذاشتن مرحله پرچالش ساخت فيلم ،براي گرفتن پروانه نمايش نيزخان دشوار ديگري را پيش رو داشته باشد.

به عنوان مثال بنا به صلاحديد مديران و مسئولان ، ممکن است فيلمش براي نمايش عمومي با اصلاحات زيادي مواجه يا حتي توقيف شود. برخي سينماگران به روند صدور پروانه  ساخت فيلم ها معترض اند و معتقدند فقط پروژه هاي بي بو و بي خاصيت پروانه ساخت مي گيرند و گروهي نيز بر اين باورند که شوراي پروانه ساخت نسبت به گذشته با دقت و وسواس بيشتري در حال بازبيني فيلم نامه هاست تا فيلم هاي ساخته شده کل سينماي ايران را زير سوال نبرد.

سينماي ما سال هاست درگير اين مشکل است و مسئولان سينمايي نيزاز عهده اين مهم برنيامده اند که چرا برخي کارگردانان خط قرمزهاي مرسوم سينما را در ساخته هايشان ناديده مي گيرند و خواسته يا ناخواسته به مشکلات فراوان اين سينماي نحيف و رنجور دامن مي زنند. بي شک مهم ترين دليل نيزساختارها و قوانين ناقص سينمايي موجود است.

اکنون اين پرسش ها مطرح است که چرا اثري که مجوز ساخت دريافت مي کند براي نمايش بايد با مشکل مواجه شود؟ چرا بايد به فيلمي پروانه ساخت داد که نمايش آن با توجه به عرف جامعه دردسر ساز باشد؟فيلم نامه ها تا چه حداز سوي مديران و مسئولان ارزيابي مي شوند؟ چقدر ازاصل فيلم نامه ارائه شده به شوراي پروانه ساخت جلوي دوربين مي رود و..... ؟بارها شاهد ساخت فيلم هايي بوده ايم که براساس خلاصه داستان توليدو در نهايت به شوراي پروانه نمايش ارائه شده و مجوز نيز دريافت کرده اند. متاسفانه در سينماي ما از زماني که تهيه کننده پروانه ساخت فيلم را مي گيرد تا روزي که براي پروانه نمايش آ ن اقدام مي کند نظارت مناسب و کافي بر فيلم وجود ندارد. ارائه نکردن فيلم نامه کامل و نبودنظارت جدي بر ساخت فيلم هنگام فيلم برداري ،باعث بروز مشکلاتي مانند فيلم« خانه دختر»مي شود که اين روزها سينماي ايران را به جنجال و هياهو کشانده و اين روند اشتباه متاسفانه سالياني است که همچنان تکرار مي شود.