به گزارش پارس به نقل از جوان، با پايان يافتن اكران‌هاي سال ۹۳، از چهارشنبه ۲۰ اسفندماه به صورت رسمي اكران‌هاي سال ۹۴ آغاز شد.

حضور چند فيلم مطرح جشنواره فيلم فجر در ليست اكران‌هاي نوروز ۹۴ خبر از يك شروع خوب را مي‌داد كه اين اتفاق با استقبال مردم از فيلم‌هاي « ايران برگر» و «رخ ديوانه» همراه بود.

بهترين فيلم جشنواره

«رخ ديوانه» ابوالحسن داوودي عنوان بهترين فيلم جشنواره فيلم فجر را با خود به يدك مي‌كشد.

اين فيلم با حضور در گروه سينمايي «استقلال» اكران خود را آغاز كرد و در دو روز اول اكران خود حدود ۴۰ ميليون تومان فروش داشت.

فيلم داوودي همان‌طور كه در طول جشنواره با استقبال خوب منتقدان روبه‌رو شده است، در روز‌هاي آخر سال نيز آغاز خوبي داشت تا اين احتمال داده شود كه با شروع تعطيلات رقم فروش فيلم سير صعودي بيشتري نيز داشته باشد.

ابوالحسن داوودي «رخ ديوانه» را كاملاً بر قواعد سينماي تجاري و مخاطب‌پسند ساخته است، اتفاقي كه طي سال‌هاي اخير در ميان فيلمسازان مطرح سينماي ايران كمتر به آن توجه شده است.

داوودي با «رخ ديوانه» جوايز سيمرغ ۳۳ را درو كرد و اكنون بايد ديد كه استقبال مردم از اين فيلم چقدر خواهد بود.

بازگشت فيلمساز

مسعود جعفري‌جوزاني، فيلمساز كم‌كاري است كه به‌رغم گزيده كاري‌اش، فيلم‌هايي را كارگرداني كرده كه در تاريخ سينماي ايران جايگاه خود را دارند.

در سال‌هاي اخير جوزاني خود را وقف توليد سريال فاخر در «چشم باد» كرده بود.

وي پس از ۱۶ سال دوباره فيلمي ساخت و آن ر ا به جشنواره فجر برد. «ايران برگر» به‌رغم اينكه در جشنواره با بي‌مهري روبه‌رو شد و دستش از جوايز اصلي فيلم فجر دور ماند، اما در زمان اكران تلافي شد و در دو روز اول اكران فروشي بالاتر از «رخ ديوانه» را تجربه كرده است.

اين در حالي است كه «ايران برگر» چند سالن خود را به دلايل فني از جمله دير رسيدن هارد حاوي فيلم، در دست نداشت و به تدريج بر ميزان سالن‌هاي در اختيار آن افزوده شد.

جوزاني طي اظهارنظري درباره «ايران برگر» مي‌گويد: از تمامي مخاطبان سينما مي‌خواهم كه ايران برگر را دو بار تماشا كنند بار اول فقط بخندند و بار دوم كمي روي فيلم من تفكر كنند.

دليل اين تقاضا را مي‌توان در لايه زيرين فيلم مشاهده كرد. تلاش مردم ساده يه منطقه روستايي براي دستيابي به دموكراسي كه موقعيت‌هاي طنزي را ايجاد مي‌كند.

يكي از دلايلي كه گفته مي‌شود «ايران برگر» در فجر به آنچه شايسته‌اش بود، نرسيد همين مواضع سياسي است كه در فيلم ديده مي‌شود.

جوزاني با رد شباهت فيلم به وقايع سال ۸۸ مي‌گويد: پروانه ساخت اين فيلم را در سال ۸۱ دريافت كردم، پس مطمئن باشيد اين فيلم را مي‌خواستم آن زمان بسازم و اين را هم بدانيد كه هميشه حاضر به ساخت فيلمي چون ايران برگر خواهم بود.

افتخار به ساخت فيلم ملي

يكي از ويژگي‌هاي فيلم‌هاي جعفري‌جوزاني توجه فيلمساز به گويش لري به عنوان يكي از گويش‌هاي شيرين زبان فارسي است.

جوزاني تلاش كرده است تا اصالت فرهنگي و زباني مناطق لر نشين را در فيلم‌هاي خود نشان دهد.

وي پيش از اين در «شير سنگي» كه فيلمي حماسي است و اكنون با فيلم «ايران برگر» در قالب يك فيلم طنز سياسي اجتماعي، گويش لري را مورد استفاده قرار داده است.

نگاهي كه جوزاني در مورد اصالت خود دارد نقطه مقابل آن چيزي است كه در سريال «سرزمين كهن» شاهد آن بوديم و باعث اعتراضات مردمي در مناطق بختياري‌نشين شد.

كارگردان «ايران برگر» درباره به كار‌گيري گويش لري مي‌گويد: پيش از هر چيز، خيلي خوشحالم كه در وطن خود و در ميان قوم خودم هستم؛ با گويش خودمان از اول و از سال ۱۳۶۲، ۱۳۶۳ بعد از انقلاب، با فيلم‌هاي «جاده‌هاي سرد»، «شير سنگي» و «در مسير تندباد» و همين طوري اين گويش را ما تا امروز ادامه داده‌ايم.

وي در اظهارنظر ديگري درباره اصرارش بر گويش لري در «ايران برگر» تصريح مي‌كند: من خودم لر هستم و حق دارم به لهجه مادري‌ام فيلم بسازم و در اين فيلم اهانتي صورت نگرفته است آنجا كه اهانت صورت مي‌گيرد و من و ساير لرها مكدر مي‌شويم، وقتي است كه مسخرگي است و اهانت مي‌كنند وقتي كه بزرگان قوم ما را به كشورهاي بيگانه و حرف‌هايي خلاف نسبت مي‌دهند من افتخار مي‌كنم كه اين فيلم را در كنار همكاران ديگر لر خود ساختم.

نماينده سينماي استراتژيك

آنچه در اكران نورزي امسال به چشم مي‌آيد حضور يك فيلمساز با رويكرد فيلم‌هاي ملي مانند جعفري‌جوزاني و البته حضور فيلمي با دغدغه‌هاي ملي به نام «روباه» است.

بهروز افخمي سال گذشته با فيلم «آذر، شهدخت، پرويز و ديگران» توانست جايزه بهترين فيلم جشنواره فجر ۳۲ را به طور مشترك به دست آورد.

اين فيلمساز امسال فيلمي را با رويكردي متفاوت نسبت به اثر قبلي خود به جشنواره فيلم فجر آورد.

«روباه» فيلمي ماجراجويانه و پليسي است كه به مسائل روز سياسي و بين‌المللي مي‌پردازد و از اين‌رو مي‌تواند فيلمي استراتژيك باشد كه مسئله ترور دانشمندان هسته‌اي و پيگيري مأموران امنيتي براي مبارزه با جاسوسان هسته‌اي را مدنظر قرار داده است.

اين فيلم در كمال تعجب حتي نامزد دريافت هيچ كدام از سيمرغ‌هاي فجر اعلام نشد.

افخمي در اين فيلم نيز سعي كرده است روايت خود را نه كاملاً خشك و جدي بلكه همراه با نوعي سرخوشي جلو ببرد؛ اتفاقي كه در «آذر، شهدخت، پرويز ...» نيز مي‌توان ديد.

اين فيلم نيز سعي كرده است مانند «رخ ديوانه» و «ايران برگر» مخاطب را فراموش نكند و حضور آن در اكران نوروزي اقدامي هوشمندانه به‌شمار مي‌رود.

علاوه بر اين سه فيلم، اكران نوروز ۹۴، دو فيلم ديگر نيز دارد؛ «استراحت مطلق» عبدالرضا كاهاني و «طعم شيرين خيال» كمال تبريزي. دو فيلمسازي كه به‌رغم فراز و فرود‌هايي كه در سابقه سينمايي خود دارند، به‌طور معمول از جامعه مخاطبان خاص خود برخوردار هستند.

كاهاني بعد از يك مهاجرت نصفه و نيمه از ايران و ساخت يك فيلم در فرانسه بار ديگر به سينماي ايران بازگشت و «استراحت مطلق» را ساخت؛ فيلمي كه عدم حضورش در جشنواره فجر سر و صداي زيادي را از سوي فيلمساز به همراه داشت.

«طعم شيرين خيال» نيز بعد از «طبقه حساس» دومين حضور متوالي كمال تبريزي در جشنواره فجر است.

كمال تبريزي كه هنوز سريال تعليق شده «سرزمين كهن» را در تلويزيون دارد، سريال «ابله» را نيز در شبكه خانگي نمايش دنبال مي‌كند و هم‌اكنون نيز « طعم شيرين خيال» را به سينما آورده است؛ فيلمي مدافع محيط‌زيست كه مورد استقبال معصومه ابتكار، رئيس سازمان حفاظت از محيط‌زيست قرار گرفته و خانم رئيس قول داده است تا با وزارت آموزش و پرورش براي حضور دانش‌آموزان در سينما‌ها براي ديدن اين فيلم مذاكره كند.

فروش خوب دو فيلم «ايران برگر» و «رخ ديوانه» اين نويد را مي‌دهد كه اكران عيد سال ۹۴ مانند اكران عيد ۹۳ پررونق و سودآور باشد.