فیلم‌های توقیفی یکی یکی از راه می‌رسند

به گزارش پارس به نقل از جوان ، پریناز هم رفع توقیف شد تا سریال رفع توقیف‌های بی‌حساب همچنان به راه خود ادامه دهد و کسی نیز سراغ علت توقیف فیلم‌ها را در سال‌های گذشته نگیرد.

اصرار بر بی‌کفایت نشان دادن یا عقده‌ای بودن مدیران قبلی از سوی مدیران فعلی سینما، یکی از دلایلی است که می‌توان ریشه‌های این رفع توقیف‌ها را در آن دید.

به گزارش«جوان»، فیلم پریناز بعد از چند سال از توقیف خارج شد. این فیلم که ساخته بهرام بهرامیان (سازنده فیلم توقیف شده آینه شمعدون) است، بعد از آنکه در دولت گذشته توسط معاونت ارزشیابی غیر قابل نمایش دانسته شده بود، توسط سازمان سینمایی رفع توقیف شد تا این سازمان گام دیگری در جهت عکس تصمیمات دولت گذشته بردارد.

  پریناز زن مذهبی وسواسی

از پریناز تنها چند فریم عکس و یک آنونس در اینترنت مشخص است و تنها اکرانی که از آن به صورت رسمی صورت گرفته است، اکران ویژه اهالی رسانه بوده که توسط سازمان سینمایی انجام شده است. در عکس‌های منتشر شده از این فیلم، فاطمه معتمد آریا، بازیگر نقش اول این فیلم در گریمی خاص دیده می‌شود؛ چهره‌ای نامعمول و با حجاب چادر که نشانه‌ای از مذهبی بودن کاراکتر است. یکی از دلایلی که تا به حال درباره توقیف این فیلم عنوان شده است، انتشار چهره معتمد آریا با آن گریم خاص است. پریناز ابتدا قرار بود در دوره سی ام جشنواره فیلم فجر حضور یابد.

در آن زمان علیرضا سجاد پور، مدیر نظارت و ارزشیابی معاونت سینمایی بود و در مصاحبه اعلام کرد «پریناز» برای حضور در جشنواره فجر، اصلاحات زیادی نیاز دارد. بعد از آن نیز طی گفت و گویی دیگر این مسئله تکرار شد تا اینکه مهلت حضور در جشنواره به سر آمد و پریناز که نتوانسته بود این تغییرات را انجام دهد از راهیابی به جشنواره باز ماند. این در صورتی بود که تهیه‌کننده پریناز معتقد بود آنها اصلاحات لازم را انجام داده‌اند و سجادپور صرفاً به دلایل غیر منطقی جلوی حضور این فیلم را در جشنواره گرفته است. سازندگان پریناز حتی اطلاعیه‌ای در اینباره صادر کردند و از قول سید ضیاءالدین دری از همکاری کامل خود برای اصلاح فیلم خبر دادند. اما این گونه خبر‌سازی‌ها هیچ نفعی برای این فیلم نداشت و پریناز در توقیف ماند. اما پریناز داستان تفاوت بین نسل‌ها است؛ نسل جوان شاداب در مقابل نسل گذشته که تمام دریچه‌های شادی و آزادی را با چماقی که رنگ و بوی مذهبی دارد، می‌بندد. در این فیلم معتمد آریا نقش زنی مذهبی را دارد که به شدت دچار وسواس و خرافه است و با رفتار خود باعث اذیت و آزار دیگران می‌شود. رفتار‌های معتمد‌آریا در فیلم زیر چتر شخصیت مذهبی وی انجام می‌شود. دلیلی که شاید سجادپور اعلام می‌کرد که پریناز نیازمند تغییرات زیادی است، همان رفتار‌های معتمد آریا باشد.

   محتوای بحث برانگیز

سیدمحمد حسینی، وزیر سابق ارشاد طی گفت‌و‌گویی از ساخت فیلم‌هایی ضدجریان اصولگرایی خبر داده است و می‌گوید: متأسفانه فیلم‌هایی در حال تولید است که کنفرانس ننگ‌آور برلین محوریت آن است یا فیلمنامه‌های دیگری تحت عنوان مقابله اصولگرا و اصلاح‌طلب مطرح شده است که یک چهره کریه از اصولگراها نشان داده می‌شود و در برابر چنین اتفاقاتی نباید منفعل بود. با آنکه ساخت فیلم پریناز به چند سال پیش مربوط است و این فیلم برعکس قصه‌ها یا زادبوم داستانی سیاسی ندارد اما در یک نقطه با سخنان وزیر سابق ارشاد همخوانی دارد و آن نشان دادن چهره‌ای کریه از انسان‌های مذهبی است. در فیلم‌های اجتماعی که توسط کارگردانان شبه‌روشنفکر سینمای ایران تولید می‌شود، معمولاً شخصیت‌های مذهبی نشانه‌ای از حاکمیت هستند که یا دچار خرافات هستند یا اینکه با نگاه بسته خود مانع پیشرفت و ترقی می‌شوند.

از این جهت است که فیلمی مانند پریناز محل جدل و مناقشه می‌شود. اینکه چرا باید شخصیتی که نشانه دینداری است دچار توهم باشد و نقش «BAD MAN» فیلم را بازی کند! این نوع شخصیت‌پردازی باعث لطمه خوردن به چهره متدینین جامعه نمی‌شود؟  تهیه‌کننده فیلم پریناز در گفت‌و‌گویی اعلام کرده است که در پایان فیلم همه مشکلات شخصیت فاطمه معتمد‌آریا حل می‌شود. قاعده «HAPPY END» که در فیلم‌های حماسی و فانتزی به کار برده می‌شود، برای تلطیف فضای پریناز به کار رفته است، کاری بیشتر از تأثیرگذار بودن، وصله‌ای ناجور در کلیت فیلم است.

   این فیلم هم مثل عصبانی نیستم اصلاح می‌شود؟!

سازمان سینمایی در ادامه روند رفع توقیف فیلم‌های سینمایی، بعد از آنکه زادبوم ابوالحسن داودی و قصه‌های رخشان بنی‌اعتماد را رفع توقیف کرد، پریناز را نیز از توقیف درآورد تا متفاوت بودن خود را نسبت به دوره گذشته به رخ سینماگران بکشد، البته این رسمی قدیمی در ارشاد است که با تغییر دولت‌ها، دولت جدید برخی از فیلم‌های توقیفی سنوات گذشته را رفع توقیف می‌کند. فیلم‌های بسیاری نیز از این راه دیده شدند. فیلم‌های «آدم برفی» و «دیدار» از جمله مهم‌ترین فیلم‌هایی بودند که رفع توقیف‌شان بعد از چند سال توقیف خبرساز شد.

فیلم ابوالحسن داودی پیش از اینکه توقیف شود در جشنواره فجر اکران شده بود و توانسته بود چند سیمرغ را از آن خود کند. قصه‌ها هم مهم‌ترین دلیل توقیفش مربوط به پروانه ساخت فیلم بود که بنی‌اعتماد بدون پروانه ساخت این فیلم را تولید کرده بود. این فیلم هم در دوره گذشته جشنواره فیلم فجر اکران شد. اما تنها اکران صورت‌گرفته در مورد پریناز، اکران سازمان سینمایی برای اهالی رسانه بوده است. این فیلم برای خیلی از سینمادوستان فیلمی غریب است و توقیف و رفع توقیفش می‌تواند تنها عاملی برای ایجاد جذابیت و دیده شدن آن باشد.

پریناز و فیلم عصبانی نیستم دو فیلمی هستند که گفته شده بود برای اکران باید اصلاحات فراوانی روی آنها صورت بگیرد. عصبانی نیستم با تغییراتی در جشنواره حضور پیدا کرد، و ایوبی نیز در نشست خبری خود از اصلاحات دوباره این فیلم خبر داد و گفت که عصابی نیستم را به یک فیلم اجتماعی تبدیل کرده‌اند، حالا این سؤال مطرح می‌شود که آیا قرار است روی پریناز هم اصلاحاتی از جنس عصبانی نیستم انجام شود یا اینکه لطفی که شامل عصبانی نیستم شده است با درجه بیشتری شامل حال پریناز خواهد شد.