ارزش قدرت بدنی در قرآن

به گزارش پارس به نقل از تسنیم، یوسف اصغری درباره ارزش قدرت بدنی در قرآن اظهار داشت: قدرت بدنی در دین مقدس اسلام دارای ارزش فراوان است که در برخی آیات به اهمیت آن اشاره شده است.

وی گفت: در آیه 247 سوره بقره درباره ارزش قدرت بدنی اشاره شده است" وَ قالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَکُمْ طالُوتَ مَلِکاً قالُوا أَنَّى یَکُونُ لَهُ الْمُلْکُ عَلَیْنا وَ نَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْکِ مِنْهُ وَ لَمْ یُؤْتَ سَعَةً مِنَ الْمالِ قالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاهُ عَلَیْکُمْ وَ زادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ وَ اللَّهُ یُؤْتی‏ مُلْکَهُ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ".

این کارشناس عالی حوزه و پژوهشگر طب اسلامی افزود: آیه 247 سوره بقره به این معنی است که "پیغمبرشان به آنان گفت: خدا طالوت را به پادشاهى شما نصب کرد گفتند: از کجا وى را بر ما سلطنت باشد که ما به شاهى از او سزاوارتریم چون او مال فراوانى ندارد گفت: خدا او را از شما سزاوارتر دیده، چون دانشى بیشتر و تنى نیرومندتر دارد، خدا ملک خویش را به هر که بخواهد مى‏دهد که خدا وسعت بخش و دانا است."

اصغری افزود: در این آیه خداوند وسعت در علم و جسم را مایه فرمانروایی طالوت بر قومش می‌داند و معلوم است که "بسطة فی الجسم"(وسعت در جسم) که در آیه ذکر شده، منظور قدرتمند بودن و بلند قامتی ایشان بوده است.

وی ادامه داد: در آیه 26 سوره قصص آمده" قالَتْ إِحْداهُما یا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِیُّ الْأَمینُ" یکى از آن دو زن به پدر خود گفت چه خوب است او را اجیر کنى که بهترین اجیر آن کس است که هم نیرومند باشد و هم امین (امانتدار).

کارشناس سطح عالی حوزه و پژوهشگر طب اسلامی گفت: این قسمت از سوره مبارکه قصص در مورد داستان حضرت موسی(ع) با حضرت شعیب است که دختران حضرت شعیب خطاب به پدرشان در وصف حضرت موسی(ع) می‌فرمایند او قوی و نیرومند است و خداوند به خاطر اهمیت موضوع، آن را در قرآن ذکر کرده است چون خداوند در قرآن هر کلامی را که نقل می‌کند اگر بی ارزش باشد بلافاصله بی ارزشی آن را مطرح می‌کند و در مورد کلام دختران شعیب این قضیه بیان نشده بلکه تایید هم شده لذا قضیه قدرتمند بودن، چیز با ارزش و با اهمیتی است.(چه برای پیامبران و چه برای دیگران)

اصغری خاطرنشان کرد: لازم است در تایید قدرت حضرت موسی(ع) به یک نکته اشاره کنم و آن اینکه حضرت موسی(ع) آنقدر قدرتمند بوده اند که توانست با یک مشت شخصی را از بین ببرند که در این باره خداوند می فرماید : ... آنگاه کسى که از پیروانش بود، در برابر کسى که از دشمنانش بود، از او (موسی) یارى خواست، پس موسى مشتى به او زد و او را کشت.