نامه دانشجویان دانشگاه «شاهد» به «آبیار»

 

« ما بغض کرده ایم و شما گریه می کنید…

 

خبر پیچید، سینه به سینه، دهان به دهان و هربار سنگینیِ بغضی تازه تحمّل خبر را سخت تر می کرد. این اولین بار نیست که تحجّر به پای دین تمام می شود. که اخلاق در مسلخ تعصب تکه پاره می شود. این اولین بارمان نیست که سنگینی بغض گلویمان را می فشرد. این اولین بارمان نیست که اشک در چشمانمان جمع می شود. چشمانی خسته از ظاهر پرستی، خسته از تزویر، خسته از تعصب غیر عقلانی.

 

اما این اولین بار است که بغضمان می شکند، که بغضمان در گلوی شما می شکند. این اولین باراست که اشکمان جاری می شود، که اشکمان از چشمان شما جاری می شود. سرمان پایین است. عذرخواهیم از آبرویی که بردند، عذرخواهیم از حرمتی که حفظ نشد، عذرخواهیم از آنچه کردند. از شما عذرخواهیم و در مقابلتان کاری جز عذرخواهی از ما بر نمی آید. این اولین بارمان نیست که سرمان به خاطرشان پایین می افتد. سرمان مقابل شما پایین است، اما همچنان مقابل بی اخلاقی و بی حرمتی ایستاده ایم.

 

ما دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاه شاهد، فارغ از هرگونه وابستگی حزبی و تشکیلاتی، فارغ از هرگونه جهت گیری و اختلاف نظر سیاسی، به احترام هنر مخلصانه ی شما می ایستیم و آستین به پیشانی خجالت زده یمان می کشیم. می ایستیم و اعلام می کنیم، ما آن هایی نیستیم که مقابل اخلاق ایستادند. آن هایی که حرمت هنر پاک و مقدّستان را نگه نداشتند، هنری که چشمان همسر شهید را اشکبار می کند، هنری که بغض دختر شهید را می شکند، هنری از سر صدق. می ایستیم و ایمان داریم به اینکه اجر و پاداش شما و همه ی جهادگران راه اسلام تا همیشه نزد پروردگار جهان محفوظ است، که حضرت باری تعالی فرمود:

 

( (انْفِرُواْ خِفَافًا وَثِقَالًا وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنفُسِکُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ) ) (سوره مبارکه ی توبه، آیه ۴۱) »

 

نرگس آبیار که قرار بود ۷ اردیبهشت ماه برای نمایش فیلمش « شیار ۱۴۳» در دانشگاه « شاهد» طی مراسمی به همت بسیج دانشجویی این دانشگاه مورد تقدیر قرار بگیرد، با وجود داشتن پوشش کامل به دلیل نداشتن چادر، (طبق ضوابط داخلی دانشگاه بدون هیچ استثنائی) با ممانعت حراست دانشگاه در سالن نمایش فیلمش نتوانست حاضر شود.