چرا امالبنین (س) در کربلا حضور نداشت
تحلیلگر تاریخ اسلام گفت: مروانبن حکم آن پیر بنیامیه که از دشمنان سرسخت اهل بیت (ع) بود، به بقیع یا در پشت درب خانه خانم امالبنین (س) میآمد، به نوحهها و مرثیههای سوزناک این بانوی بزرگوار گوش میداد و میگریست.
به گزارش پارس به نقل از فارس، محمدحسین رجبی دوانی استاد دانشگاه به مناسبت سالروز وفات حضرت ام البنین (س) به خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس گفت: بانوی بزرگوار جناب ام النبین (س) یکی از همسران امیرالمؤمنین (ع) است که به سبب فضایل شخصی و معرفتی نسبت به ساحت امامت و ولایت، در تاریخ اسلام و شیعه جایگاه برجسته و خاصی پیدا کرده است.
وی اظهار داشت: درباره چگونگی ازدواج ایشان با امیرالمؤمنین (ع) بنا به نقل بسیار معروف و مشهور، حضرت علی با برادر خویش عقیل بن ابی طالب مشورت کرد و از آنجایی که عقیل، نسب شناس برجسته ای بود و نسبت به تمامی قبایل مختلف عرب شناخت داشت، حضرت با او مشورت کرد که همسری از خانواده ای اصیل که به دلاوری مشهور باشد و بتواند فرزندان دلاوری به دنیا آورد را به او معرفی کند که عقیل هم به حضرت امیر (ع) عرض کرد من « فاطمه کلابیه» از قبیله بنی کلاب را به شما معرفی می کنم چرا که در میان عرب، دلیرتر از مردان بنی کلاب وجود ندارد و حضرت علی (ع) با این بانو که دختر خالد کلابی بود ازدواج
کرد.
این کارشناس تاریخ عنوان کرد: از این بانو چهار فرزند پسر به نام های عباس، عبدالله، جعفر و عثمان متولد شدند. اما اینکه ام البنین (س) در واقعه کربلا حضور داشت علت آن را نمی دانیم چه بسا شاید بنا بر مصلحت و یا نظر خود حضرت سیدالشهداء (ع) بود که در مدینه باقی بماند و در پایان این حرکت عظیم که شهادت رقم خورده بود نمی خواست که وقتی چهار فرزندش به شهادت می رسند شاهد صحنه شهادت فرزندانش باشد.
وی خاطرنشان کرد: حضرت ام البنین (س) و شرح حال موقعیت ایشان بسیار محدود و مختصر است که نه سال تولد آن بزرگوار را به درستی می دانیم و نه سال رحلتش را و شاید به همین دلیل است که اطلاعات ما محدود بوده و از علت دقیق عدم حضور ایشان در کربلا نیز مطلع نیستیم.
رجبی دوانی اظهار داشت: اما در واقعه کربلا و در ارتباط با عکس العمل آن بانوی بزرگوار با شنیدن خبر شهادت حضرت سیدالشهداء (ع) و یارانش نکته ای داریم که دلالت بر معرفت آن بانوی بزرگوار می کرد که نسبت به جایگاه امامت داشت.
وی تصریح کرد: در نقل ها آمده است که وقتی ام البنین (س) از کاروانی خبر فاجعه کربلا را شنید و کسی می خواست خبر شهادت فرزندش را به او بدهد ام البنین (س) گفت ابتدا از حسین (ع) برایم بگویید و چون شنید چهار فرزندش همراه امام حسین (ع) به شهادت رسیده اند گفت ای کاش همه فرزندانم و همه آنچه در روی زمین است فدای حسین می شد و آن حضرت زنده می ماند.
این تحلیل گر تاریخ اسلام ادامه داد: در تاریخ داریم که این بانوی جلیل القدر در سوگ حضرت سیدالشهداء (ع) و فرزندانش به قبرستان بقیع می رفت و در آنجا با دلخراش ترین صحنه ها و با خواندن مرثیه های سوزناک چنان فضایی را ایجاد می کرد که مردم نزد او گرد آمده و به مرثیه های او گوش می دادند و همراه با هم می گریستند.
وی گفت: همچنین مروان بن حکم آن پیر بنی امیه که از دشمنان سرسخت اهل بیت علیهم السلام و حاکم مدینه در آن موقعیت بود، او نیز می آمد در بقیع یا در پشت درب خانه خانم ام البنین (س) به نوحه ها و مرثیه های سوزناک این بانوی بزرگوار گوش می داد و می گریست.
رجبی دوانی خاطرنشان کرد: تمام این موارد متقن و مورد اعتماد مطالبی بود که ذکر شد اما مواردی هم در برخی از منابع متأخر درباره ایشان داریم که چون در منابع اصلی و دست اول ذکر نشده نمی توان به آنها اعتماد کرد.
ارسال نظر