به گزارش پارس نیوز: شهردار 66 ساله تهران در حالی سکاندار ساختمان بهشت شد که جریان حامی شهردار وعده‌های بسیاری درباره تغییر و تحول اوضاع تهران داده بودند اما با روی کار آمدن نجفی نه تنها اتفاق خاصی نیفتاد بلکه اوضاع به مرتب بدتر از گذشته شد و عملا فرصتی برای بهبود تهران باقی نمانده است.

به گزارش  پارس نیوز نجفی هفت ماه است که شهردار تهران است اما در این چندماه گذشته جز ایجاد چالش و بحران برای اصلاح‌طلبان کار دیگری انجام نداده است. شورای شهر تهران بعد از حرف و حدیث های فراوان، محمد علی نجفی را با 21 رای در اول شهریور ماه به عنوان شهردار تهران برگزید. اما از همان آغاز، انتقادات فراوانی از سوی طیفهای مختلف درباره ناکارآمدی شهردار تهران مطرح شد.

هرچند موج انتقادات از ابتدای کار نجفی تنها از سوی مخالفان شهردار نبود و حامیان شهردار هم هجمه‌های بسیاری را به وی وارد کردند چراکه نجفی در انتصابات اولیه غالبا افرادی را به عنوان معاونان خود برگزید که اکثراً در سن بازنشستگی بودند، یا در دوران کوتاه سکانداری وی در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری همکارش بودند و یا  مدیران مستعفی بخش‌های دیگر بودند برای نمونه انتخاب مرتضی حاجی هفتاد ساله به عنوان مدیر عامل موسسه همشهری با واکنش های گسترده ای از سوی اصلاح طلبان مواجه شد.

ناکارآمدی شهردار برای اداره تهران در حالی صورت گرفت که وی قدرت اداره شهر تهران را پس از یک بارش ساده برف و باران نداشت و شهر رسما به حالت تعطیل درآمد، اما این تمام اقدامات ضعیف نجفی نبود و این امر صدای محسن هاشمی رئیس شورای شهر تهران و مقیمی استاندار اصلاح‌طلب تهران را هم بلند کرد.

اما ناکارآمدی نجفی به این موارد ختم نمی‌شود و تعطیلی مترو و عدم تجهیز وسایل حمل و نقل عمومی بخش دیگری از اقدامات نجفی بود تا جایی که تیم جدید شهری درصدد درآمدزایی به نفع خود با گران کردن بلیت مترو و اتوبوس و تاکسی‌ها در کنار افزایش چندبرابری طرح ترافیک تهران هستند و سیر تحول کلانشهر تهران با گران اداره شدن شهر به دست اصلاح‌طلبان کلید خورده است.

مدیریت شهری در تهران درحالی  با مدیریت تیم جدید سیر قهقرایی را در پیش گرفته است که نجفی  و شورای شهر پیش از انتخابات مدعی ارتباط مثبت خود با دولت و بهبود این امر برای حل مسائل شهری  بودند  و حتی حضور نجفی در جلسات هیات دولت را به عنوان اقدام مثبتی برای بهبود وضعیت شهری عنوان می‌کردند اما این ادعا تنها یکی از دلایل رای آوری لیست امید در شورای شهر تهران بود و ظاهراً این شعار تا زمان انتخابات کاربرد داشته و اکنون مردم هستند که باید هزینه عملیاتی نشدن این شعارها را پرداخت کنند.

عملا در داستان گران شدن بلیت متروها شاهد هستیم که مسئولان به صراحت به عدم پرداخت این هزینه از سوی دولت اشاره می‌کنند اما تلاشی برای گرفتن این امر حاصل نشده و سهم دولت گویا باید از جیب مردم پرداخت شود.

اقدامات نمایشی و خلاف قانون شورای شهر تهران  درحالی صورت میگرد که آنان نه تنها نظارتی بر شهردار تهران و وضعیت پایتخت ندارند  بلکه با علم به اینکه نجفی توان اجرایی برای شهر تهران را ندارد، وی را انتخاب کرده و سرنوشت پایتخت‌نشینان را قربانی سیاسی کاری خود کردند.

در این شرایط که نجفی فرصت‌ها برای رشد و تعالی تهران سوزانده است و هفت ماه است که کار اداره شهر در تهران به اغما برده است، باید از اصلاح‌طلبان حامی شهردار پرسید که به کدامین گناه سرنوشت تهران را قربانی سیاسی کاری خود کرده‌اند و اگر پیش از این مدعی بودید که فرصت‌های تهران را سوزانده شده است، نجفی برای این امر چه کار کرده است ؟

در همین راستا نژاد بهرام یکی از اعضای شورای شهر تهران فعالیت‌های شهردار سابق تهران را شوآف خواند و اظهارداشت: «قرارنیست شهردارتهران کار‌های اجرایی انجام دهد وبلافاصله بعد ازوقوع حادثه‌ای کوچک به محل حادثه برود!».

انتقاد عضو شورای شهر تهران در کنار بی عملی شهرداری تهران در حالی صورت می‌گیرد که در بحران زلزله تهران نجفی اساسا غایب بود. برخی گفتند کیش بوده و برخی جا‌های دیگر اما خودش کیش بودنش را تکذیب کرد اما نگفت چرا غایب بزرگ این بحران در ساعات اولیه و مهم‌ترین ساعات آن بوده است و یا دربرف زمستانی تهران به گفته اعضای اصلاح طلب شورای شهر نجفی اساسا غافلگیر شد و نه تنها شهر تهران کاملا غیرقابل تردد شد بلکه بسیاری از درختان قدیمی و کهنسال تهران زیر برف شکست.در آتش سوزی ساختمان وزارت نیرو هم که چند آتش نشان زخمی شده بودند، محمدعلی نجفی ۲۴ ساعت بعد از آتش سوزی به بازدید محل رفت و لحظاتی آنجا ماند و به محل کار خود برگشت.

شاید آن عضو شورای شهر حق دارند و شهردار نباید با مدیریت جهادی به استقبال حوادث برود بلکه می‌تواند در سکوت خبری در دفتر خود نظاره گر نابودی مدیریت شهری باشد.

شوآف خواندن رفتار‌های قالیباف و مدیریت جهادی وی این پرسش را در اذهان مردم تهران در وهله اول و بعد مردم کشور ایجاد می‌کند که اگر این حجم عظیم کار در تهران و افتتاح چند پروژه قرنی شوآف بوده پس چرا شهردار جدید تهران شوآف نمی‌کند؟

اگر به سرانجام رساندن متروی تهران و افتتاح ابرپروژه‌ای مثل امام علی (ع) و بزرگراه صدر شوآف بوده مردم تهران دوست دارند و شاید بهتر است اکنون بگوییم دوست داشتیم شهردار جدید هم همانطور که به آن اشاره کرده بود که ردای سیاست از تن درآورده و لباس خدمت می‌پوشد، به فکر آنان بود و برای بهبود و آبادانی شهر تلاش می‌کرد.

هرچند نجفی هم تا جای امکان تلاش خود را در این زمینه کرده است و از جمله اقدامات وی می‌توان به بوتاکس شش ماه یکبار و، تعطیلات تابستانی و زمستانی شهردار در فصول مختلف سال، ناپدید شدن در مواقع بحران شهر مانند زلزله و برف و بوران، خلق بحران و افتضاح مدیریتی در هنگام بارش برف و باران، پرونده‌سازی و تخریب مدیریت قبلی شهرداری با آمار غلط و غلوط و تهمت برای توجیه ناکارآمدی خود و تعطیلی پروژه‌های در حال خدمات‌رسانی مدیریت قبلی شهرداری به مردم برای افتتاح مجدد به نام خود، تبدیل شهرداری به باشگاه سیاسی برای اصلاح‌طلبان و کارگزارانی‌ها و مدیریت از راه دور اشاره کرد که در نوع خود در تاریخ سابقه شهردارهای تهران بی‌سابقه است.

اقدامات شهردار تهران در حالی صورت می‌گیرد که فرصت تهران برای بازسازی و بهبود اداره مدیریت شهری ناکام مانده و تغییری در این مسیر صورت نخواهد گرفت.