روایتی نو از تلاش‌های اصولگرایان برای پیروزی در انتخابات هیئت‌رئیسه شورای شهر/مطرح کردن بوستان مادر یک کار سیاسی بود

به گزارش پارس،سروری در گفتگوی تفصیلی خود با «تهران پرس»، به بیان جزئیاتی از رایزنی‌های چند روز آخر منتهی به انتخاب هیئت‌رئیسه شورای شهر پرداخته و تصریح می‌کند که تمامی افراد جریان اصولگرای شورا نقش خود را به‌خوبی در این انتخابات ایفا کردند.
 
وی در این گفتگو همچنین به بیان نقطه نظرات خود درزمینهٔ طرح‌هایی در خصوص انتخاب شهردار تهران و نیز طرح نظارت بر مطالب روزنامه همشهری پرداخته که مشروح آن ازنظر خوانندگان می‌گذرد.
 
***
 
*تهران پرس: به‌عنوان سؤال اول، می‌خواستیم ‌نظر شمارا درباره انتخابات هیئت‌رئیسه شورا جویا شویم؟ شما در این انتخابات نقش جریانات اصولگرا و اصلاح‌طلب شورا در انتخاب مجدد آقای چمران چگونه ارزیابی می‌کنید؟
 
**سروری: عرض کنم که خیلی تمایل ندارم انتخابات هیئت‌رئیسه را کالبدشکافی کنم. البته گمانه‌زنی‌ها درباره این‌که شهرداری دست جریان اصولگرا و رئیس شورای شهر در اختیار جریان مخالف باشد زیاد جدی و صحیح نبود. با توجه به این‌که در انتخابات ریاست جمهوری کارگزاران و اصلاح‌طلبان پیروز میدان شدند انتظار می‌رفت که دست روی شهرداری بگذارند نه شورای شهر که این اتفاق هم صورت نگرفت.
 
نکته دوم این‌که در انتخابات شهرداری در مرحله اول رأی‌ها 15 و 15 شد و سپس 17 رأی قالیباف و 14 رأی هاشمی به دست آورده بودند. نفس رأی‌گیری نشان داد که تقسیم‌بندی صورت نگرفته بود و انتخابات به‌صورت نفس‌گیر انجام شد. جریان اصلاحات خود را به‌صورت قطعی پیروز انتخابات شهرداری دانسته بود. البته انتخابات ریاست جمهوری نیز بر این عقیده جریان اصلاحات سایه افکنده بود. اظهارات خود محسن هاشمی نشان می‌داد که خودش را از پیش برنده دانسته بود.
 
*تهران پرس: خب، چه اتفاقی افتاد که پیش‌بینی‌های جریان اصلاح‌طلب شورا مبنی بر در اختیار داشتن کرسی شهرداری و ریاست شورای شهر تحقق پیدا نکند و در مقابل جریان اصولگرا چه فعالیتی انجام داد که در انتخابات ریاست شورای شهر منسجم‌تر ظاهر شد و پیروز انتخاب شد؟
 
**سروری: به نظر من کلید موفقیت آینده جریان اصولگرا در انتخابات آتی هم می‌تواند همین مدل و رویکردی باشد که در انتخابات هیئت‌رئیسه شورا، ظهور و بروز پیدا کرد. در انتخابات هیئت‌رئیسه شورای شهر تهران جریان اصولگرا به این نتیجه رسید که راهی جزء اتحاد و انسجام و ائتلاف وجود نخواهد داشت. به‌طور طبیعی در شورای شهر، طیف‌های مختلفی از اصولگرایان حضور دارند. مدیریت این سلایق کار دشواری است و انتخابات هیئت‌رئیسه شورا نشان داد که کاری انجام‌شدنی است و آن اشتباه بزرگی که اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری 92 انجام دادند، دیگر تکرار نشد و همه با حفظ مواضع و دیدگاه‌های خود به این نتیجه رسیده بودند که بایستی به هدفی بزرگ‌تر فکر کنند و آن غلبه بر جریان مقابل بود.
 
از دو هفته قبل از انتخابات هیئت‌رئیسه شورا در جلساتی که با اعضای اصولگرای شورا داشتیم به این نتیجه رسیدیم که احتمال پیروزی در انتخابات وجود دارد؛ اما برای حاشیه امنیت با دیگر اعضای مستقل شورا جلساتی را با این مضمون که آقای چمران صلاحیت بهتری برای اداره شورا خواهند داشت، گذاشتیم و این روند به‌خوبی انجام شد.
 
عده‌ای در جریان اصولگرا، ترس از شکست مجدد در انتخابات را داشتند و معتقد بودند که می‌توان با یک تعامل سازنده با جریان مقابل، فعالیت شورا را با همین روال جلو برد؛ اما یک دیدگاه دیگر آن بود که گزینه دیگری غیر از آقای چمران به‌عنوان کاندیدای ریاست شورا معرفی شود. چراکه معتقد بودند که‌شان و منزلت ایشان بیش از انتخابات شورای شهر است و در صورت شکست بار روانی زیادی بر دوش ایشان و جریان اصولگرای شورا خواهد بود.
 
با جلسات متعدد و با افکار مختلف، همگی به این نتیجه واحد و آن‌هم معرفی آقای چمران به‌عنوان کاندیدای جریان اصولگرای شورا رسیدیم. تجربه موفق در 10 سال ریاست شورا و تحصیلات مرتبط با فعالیت‌های شورای شهر و همچنین برندی که ایشان در شورا ایجاد کرده بودند، باعث شکل‌گیری این اتفاق‌نظر شد.
 
*تهران پرس: به نظر شما تمامی افراد اصولگرا نقش‌هایی را که بر عهده داشتند را خوب انجام دادند؟
 
** سروری: اگر بخواهم واقعیت را بگویم تمامی افراد جریان اصولگرای شورا نقش خود را به‌خوبی ایفا کردند. کافی بود تنها یک نفر آن نقشی که بر عهده داشت را به‌صورت کامل ایفا نکند که در این صورت ورق برمی‌گشت و جریان مقابل پیروز میدان می‌شد. در بررسی‌های صورت انجام‌شده 16 رأی در اختیار جریان اصولگرا بود و جریان اصولگرا و مردم بایستی آگاه باشند که در انتخابات هیئت‌رئیسه شورا این جریان یک بازی بی‌نقص انجام دادند که منجر به پیروزی در انتخابات شد. البته باید به این نکته هم اذعان داشت که هدف جریان اصولگرای شورای شهر در انتخابات سیاسی و قدرت‌طلبی نبوده است. در شورا گزینه‌ای بهتر از آقای چمران به‌عنوان ریاست شورای شهر وجود نداشت. جریان برای انتخاب فرد اصلح و ارائه خدمت، انسجام و اتحاد پیدا کرد که منجر به پیروزی در انتخابات شد. تلاش معطوف به خدمت از اهداف جریان اصولگرای شورای شهر تهران بود. چنانچه کاندیدای جریان اصلاحات از گزینه اصولگرایان ارجح‌تر بود قطع به‌یقین به آن گزینه رأی می‌دادیم.
 
*تهران پرس: به نظر شما در جریان برگزاری انتخابات شورا آیا فشارهای بیرونی بر تغییر رأی اعضا وجود داشت یا خیر؟
 
** سروری: باید این واقعیت را بپذیریم که شورا در این مرحله دائماً بر لبه افتادن در ورطه‌های جناحی-سیاسی بود. چراکه دو جریان قدرتمند سیاسی کشور به‌صورت مساوی در شورا حضور دارند که باعث شده هم فرصت و هم تهدید ایجاد شود. از اول این تحلیل وجود داشت که نباید احزاب و گروه‌ها از بیرون از شورا تأثیرگذار و تصمیم گیر باشند. شاید در مجلس چنین موضوعی زیاد قابل‌توجه نباشد اما در شورا به دلیل فعالیت تخصصی این‌گونه جریانات نباید در امور داخلی و سیاسی شورا دخالت داشته باشند.
 
واکنشی که نمایندگان مجلس به دخالت‌های بی‌مورد جریان‌های سیاسی بیرونی بر انتخابات هیئت‌رئیسه شورا وجود داشت نشان داد که این‌گونه دخالت‌ها در امور شورا تأثیرگذار خواهد بود.
 
تهران پرس: بعد از انتخابات هیئت‌رئیسه شورا وضعیت جریان اصلاح‌طلب شورا چگونه است. در تحلیل‌ها آمده بود که جریان اصلاحات بر روی گزینه حقانی معطوف شده‌اند و نسبت به مسجد جامعی ناامید شده‌اند. تحلیل شما چگونه است؟
 
** سروری: من به موضوعات داخلی جریان اصلاح‌طلب شورا ورود نمی‌کنم. البته باید بگویم که یک نوع آشفتگی در این گروه وجود دارد و رقابت سنگینی بین کارگزاران و اصلاح‌طلبان شورا به وجود آمده است. وضعیت اصلاح‌طلبان به‌صورت کلی نامناسب و آشفته است.
 
*تهران پرس: برخی از رسانه‌های جریان اصلاح‌طلب بعد از شکست در انتخابات هیئت‌رئیسه شورا به این موضوع تأکید می‌کردند که اصولگرایان شورا کار سیاسی انجام دادند و از همین رو باید این جریان نیز کار سیاسی کند. به نظر شما این افکار رسانه‌های جریان اصلاحات مناسب هست یا خیر؟
 
**سروری: ببینید در این زمینه من به نکته‌ای اشاره می‌کنم که به‌نوعی پاسخ شمارا می‌دهد. در جلسه آخر شورای شهر جریان اصلاح‌طلب به موضوع قطع درختان بوستان مادر معطوف شده بودند. حتی شخصی در آن جلسه گفت که چرا اصولگرایان می‌خواهند بین شهرداری و اصلاح‌طلبان شورا تفرقه ایجاد کنند که این نشان داد که پروژه بوستان مادر با شکست مواجه شد و متأسفانه رسانه‌ها نسبت به این موضوع بی‌توجه بودند.
 
باید این سؤال را پرسید که طرح چنین موضوعاتی چه نفعی برای شهروندان تهرانی داشت؟ آیا غیرازاین بود که یک موضوع بی‌اهمیت را زیاد بزرگ کردید و مردم را نسبت به مدیریت شهری و شهرداری بی‌اعتماد کردید. بی‌اعتمادی به مدیریت شهری به نفع چه گروه و حزبی است. چنانچه هدف شما از طرح مشکلات بوستان مادر یک کار تخصصی بود پس چرا آن را رسانه‌ای کردید و چرا با مدیران شهرداری جلسه‌ای برای حل این مشکل برگزار نکردید و سؤال بی‌شمار دیگر.
 
*تهران پرس: به نظر شما چمران سال‌های گذشته با چمران امسال چه تفاوتی خواهد داشت؟
 
** سروری: اگر بخواهیم شورای شهر تهران را موردبررسی قرار دهیم به دوره دوم و سوم تقسیم خواهد شد. شورای اول که حتی از مقام معظم رهبری نمره مردودی گرفت. شورای اول شهر تهران یک لکه سیاه در تاریخ شوراها خواهد بود. احیای اعتماد در شورای دوم منجر شد که مردم در انتخابات دوره سوم شوراها حضور چشمگیری داشته باشند. حضور مردم در انتخابات شورا نشان می‌دهد که مردم از فعالیت شوراها رضایت نسبی داشته‌اند. طبیعتاً آقای چمران بعد از 10 سال ریاست بر شورای شهر تهران تجاربی را به دست آورده است که توانسته نظر و رأی اعضای اصولگرای شورا را به دست آورد.
 
با توجه به این‌که از دو جریان سیاسی کشور به‌صورت مساوی در شورا حضور دارد، طبیعتاً بایستی مدیریت آقای چمران به‌گونه‌ای باشد که متفاوت با شورای دوره دوم و سوم باشد.
 
*تهران پرس: اگر اجازه بدهید از این فضا فاصله گرفته و به یکی دیگر از موضوعاتی که در شرایط کنونی توسط برخی از اعضای شورای شهر مطرح می‌شود بپردازیم. نظر شما درباره طرح نظارت بر مطالب روزنامه همشهری چیست؟
 
** سروری: من با نظارت با روزنامه کاملاً مخالفم. این برای نظام جمهوری اسلامی مناسب نیست که برای هریک از رسانه‌ها چه مکتوب و چه مجازی ناظر انتخاب و بر محتوای آن نظارت کند. نظارت بر موسسه همشهری نیز مورد موافقت بیشتر اعضای شورای شهر نیست. چراکه طبق قانون نظارتی بر خود موسسه همشهری توسط دستگاه‌های مرتبط صورت می‌گیرد. اظهارنظر صورت گرفته از سوی نماینده‌ای که خواهان اخراج سانسورچی‌ها از روزنامه همشهری بود، مغایرت قانونی دارد و این امر می‌تواند به تخریب روح آزادی و آزادگی در رسانه‌ها منجر شود.
 
پیام بزرگ انقلاب، آزادی بوده و تجلی جدی آزادی در رسانه‌هاست. رسانه باید در چارچوب قانون، آزادی عمل داشته باشد و اینکه سه نفر بخواهند یک روزنامه و اختیاراتش را درباره نوشتن در خصوص جلسات شورا کنترل کنند، مغایر با آموزه‌های امام (ره) و انقلاب است. البته ناظران باید گزارشی درباره عملکرد موسسه همشهری به صحن شورا ارائه دهند. ولی جای تعجب است که نمایندگان فرصت نظارت بر موسسه همشهری را ندارند که بخواهند گزارش و بیلان کاری ارائه دهند. هیچ روزنامه و سایتی نمی‌تواند با تمایلات و خواسته‌های اعضای شورا خود را وفق دهند چراکه هر مجموعه‌ای وابسته به طیف و جریانی است.
 
*تهران پرس: آقای سروری، خطر وقوع زلزله در شهر تهران به‌صورت جدی احساس می‌شود. به نظر شما دستگاه‌های مرتبط به‌خصوص مدیریت شهری آمادگی مقابله با این مسئله را دارد و یا خیر؟
 
** سروری: اقدامات خوبی صورت گرفته است؛ اما به‌هیچ‌عنوان متناسب با حجم خطر احتمالی نیست. تهران به‌عنوان ابر شهر ایران، دارای بافت‌های فرسوده‌ای است که با کمترین مقدار ریشتر آسیب و خرابی‌های فراوانی را بر جا خواهد گذاشت. البته معابر و خیابان‌های کم‌عرض در مناطق جنوبی شهر خود به یک دغدغه و معضل برای مدیریت شهری تبدیل‌شده است.
 
موضوع احیای بافت فرسوده به‌کندی پیش می‌رود چراکه دولت سهم خود را برای نوسازی این مناطق پرداخت نمی‌کند و همین مورد منجر به حرکت لاک‌پشتی احیای بافت‌های فرسوده در شهر تهران شده است. تنها راهکاری که می‌توان از فجایع زلزله در شهر تهران بکاهد این است که همگی دعا کنیم که در تهران زلزله رخ ندهد. شاهد بودید که طوفانی که ماه گذشته رخ داد چه مشکلاتی را برای این کلان‌شهر به وجود آورد.
 
تا الآن دستگاه‌های مرتبط هیچ‌گونه مدیریت بحرانی را برای مقابله با خطر وقوع زلزله انجام نداده‌اند و مردم تنها کسانی هستند که بی‌پناه‌اند و هیچ حامی در اثر وقوع این مصیبت بزرگ نخواهند داشت. دولت بایستی این نگاه بخشی را کنار گذارد و مدیریت یکپارچه شهری را دستور کار خود قرار دهد. به تهران بایستی نگاه ملی کرد و دولت و مجلس نقش خود را درزمینهٔ مقابله با این حادثه بزرگ به‌خوبی ایفا کنند. شهرداری نیز قادر نیست به‌تنهایی مدیریت بحران کند. با بودجه کمی که در اختیار شهرداری است نمی‌توان انتظار داشت که مدیریت بحران شکل گیرد.
 
*تهران پرس: آقای دکتر، یکی از مواردی که اخیراً مطرح‌شده و موردبحث زیادی هم در رسانه‌هاست، موضوع انتخاب مستقیم شهردار تهران و یا انتخاب شهردار از سوی هیئت‌های حل اختلاف است. نظر شما در این مورد چیست؟
 
** سروری: الآن در این زمینه ما با دو طرح و لایحه مواجه هستیم. طرح این است که شورای حل اختلاف تقویت شود که ترکیب دولتی و غیردولتی دارد و همچنین انتصاب و عزل شهردار توسط این هیئت صورت گیرد که موضوع بسیار تهدیدآمیز است؛ یعنی ظرفیت و اختیارات شوراهای شهر را به هیئت دولتی و غیردولتی واگذار می‌کنیم. جای این سؤال است که نقش آرای مردم در انتخابات هیئت‌رئیسه چه می‌شود. شورای حل اختلاف حداقل 3 نفر را به شوراهای شهر معرفی می‌کند و شورا می‌تواند تنها از بین این سه نفر شهردار را انتخاب کند. بدون هرگونه کار کارشناسی و تخصصی که بر عهده شورا است.
 
با این رویه کدام شهردار است که از دستورات شوراهای شهر پیروی کند. شهرداری که می‌داند تنها با رأی اعضای حل اختلاف تنها می‌تواند عزل و نصب شود دیگر به هیچ‌کدام از تذکرات شوراهای شهر تمکین نمی‌کند. لابی کردن با سه نفر خیلی راحت‌تر از لابی کردن با 31 عضو است و همچنین افرادی که از تخصص مدیریت شهری سررشته ندارند خیلی مناسب‌تر است که جلب نظر کند. استاندار و فرماندار افراد اجرایی هستند و به‌هیچ‌عنوان از موضوعات تخصصی مدیریت شهری آگاهی و سررشته ندارند. به نظر بنده مجلس با بلوغی که دارد اصلاً زیر فشار جریان‌های بیرونی نمی‌رود و امکان تصویب این طرح بسیار کم است.
 
در خصوص لایحه دولت مبنی بر انتخاب مستقیم شهردار توسط رأی مردم باید این را بگویم که دوباره اینجا نقش شورا چگونه خواهد بود. شورا در این لایحه تنها نقش نظارتی خواهد داشت. با عزل شهردار توسط رأی اعضای شورای شهر دیگر اعتماد مردم نسبت به رأی دادن کمرنگ خواهد شد چراکه معتقدند شورا با مسائل سیاسی دستور به عزل شهردار داده است که این موضوع مقابل رأی مردم خواهد بود.
 
در این لایحه یا باید شوراها منحل شوند و اختیار نظارت بر عهده خود دولت باشد و یا این‌که به یک آشفتگی و هرج‌ومرج تن دهیم؛ یعنی یک شورای بی‌خاصیت و شهردار مستقل. سلب اختیارات شوراها در انتخاب شهردار با اصل برنامه پنج‌ساله و سند چشم‌انداز مبنی بر تمرکززدایی تصدی‌گری مغایرت دارد. اولین بند از قانون شوراها انتخاب شهردار است که بعدازآن نظارت بر عملکرد و حتی عزل آن در حوزه اختیارات اعضای شورای شهر است.