مدیرت اوقات فراغت را به شهرداری بسپارید

پایگاه خبر پارس- بخش شهری- ایران به عنوان کشوری جوان، معضلات متعددی در رابطه با مسائل جوانان دارد، اما مشکل اینجاست که روش اساسی در برخورد با این مشکلات و نیازها، راه حل های موقتی و مقطعی می باشد. پرکردن اوقات فراغت نیز از این مسئله مستثنی نبوده و نیست. یکی از فعالیت هایی که ظاهرا باز سرنوشتی مبهم پیدا نموده است راه اندازی پورتال اوقات فراغت است. سال 91 وزارت ورزش و جوانان دولت دهم تصمیم گرفت که با راه‌اندازی پورتالی اوقات فراغت را ساماندهی کند، اما با گذشت حدود سه سال هنوز خبری از افتتاح آن نیست. هم مسئولان دولت دهم و هم دولت یازدهم اشکالات فنی را از دلایل تاخیر در این کار می‌دانند و به گفته معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان پورتال امسال هم به بهره‌برداری نمی‌رسد.

وقتی بررسی دقیقتر می کنیم از اینکه قرار بوده این پورتال چه خدماتی ارائه دهد با این موارد مواجه می شویم؛ تمام ارگان‌های عضو ستاد ساماندهی امور جوانان اعم از وزارت خانه‌ها و سازمان‌ها برنامه‌های خود برای ساماندهی اوقات فراغت را روی این پورتال قرار می‌دهند. همچنین پایگاه‌های اوقات فراغت از طریق پورتال جامع اوقات فراغت زمان‌ و مکان برنامه‌های خود را اطلاع رسانی می کنند و جوانان و نوجوانان بتوانند با مراجعه به آن با این برنامه‌ها آشنا شوند و ثبت نام کنند؛ علاوه بر آن کیفیت خدمات ارائه شده از سوی پایگاه‌ها از طریق پورتال رصد ‌می‌شد.

فارغ از اینکه جه زمانی این پورتال راه اندازی شود و کیفیت خدمات آن چگونه باشد، به نظر می رسد یک اشتباه کلان در حال انجام است و آن هم اینکه برای یک خدمت عمومی که قطعا محور آن شهرها و محله ها خواهند بود در یک نهاد متمرکز بدون مشارکت شهرداری ها در حال برنامه ریزی است. خدمت به قشر جوان امر بسیار پسندیده ای است، ولی در مورد اوقات فراغت بهتر است بجای هزینه های کلان خارج از مجموعه ای که مستقیما با آن مواجه است، بهتر است این بودجه ها و ستاد اصلی سامان دهی اوقات فراغت به شهرداری ها واگذار شود و تا این نهاد با تجربه و کادر موفقی که در انجام امور عمومی دارد بتواند به بهترین شکل از بودجه و امکانات موجود در این راستا بهره برداری نماید. زیرا شهرداری با برنامه هایی که در طول سال برای آموزش عمومی و همچنین دیگر عرصه های همگانی، مانند ورزش دارد، این برنامه ها را پایدارتر و به صورت پایه ای اجرا می نماید و در بلند مدت بحث اوقات فراغت را از صرف سرگرمی به عرصه های آموزشی و مهارتی می برد که خود می تواند زمینه ای برای تربیت نیروی انسانی آماده اشتغال هم باشد.