عسگر اولادی از تولد تا درگذشت

به گزارش پارس به نقل از فارس، حبیب الله عسگر اولادی مسلمان فرزند حسین که در سال ۱۳۱۱ ش، در یک خانواده متدین و از پدر و مادری اهل دماوند، در تهران متولد شد.

پدرش در ابتدا به شغل بنکداری خواربار در دماوند اشتغال داشت، اما از بدو تولد وی تا سال ششم، به علت زلزله ای که در دماوند آمد و زندگی پدرش آسیب جدی دید، امکان زندگی در دماوند برایشان فراهم نبود؛ لذا پدرش در آن شش سال، به کار ساده ای در تهران اشتغال داشت تا اینکه مجدداً در دماوند، امکان گذشته را یافت.

یک بار دیگر بر اثر جنگ جهانی دوم و وخیم شدن اوضاع اقتصادی امکان تحصیل از وی گرفته شد، لذا به کار در بازار تهران اشتغال یافت و چند سال در بازار دروازه ای تهران به خرده فروشی برنج پرداخت.

وی در منزل برادر بزرگ ترش صادق سکونت گزید. سکونت در این محل و نزدیکی محل کار او با مسجد امین الدوله باعث آشنایی اش با برنامه های مذهبی مسجد شد. در مسجد با شیخ حسین زاهد آشنا شد و در کلاس علوم دینی او در مسجد جامع تهران شرکت کرد و دروس حوزوی را تا سطح فراگرفت.

عسگر اولادی در سال های پایانی دهه بیست، به هنگام تحصیل علوم حوزوی در مسجد امین الدوله و بعدها در حوزه علمیه مروی و در حالی که سیزده سال بیشتر نداشت به فعالیتهای سیاسی به رهبری آیت الله کاشانی، جلب و در سال ۱۳۲۷ در یک راهپیمایی که به دعوت آیت الله کاشانی به هواداری از مردم فلسطین تشکیل شده بود، دستگیر و بازداشت شد.

از سال ۱۳۲۷، پس از آزادی از زندان تا ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، در جریانات، با آهنگ روحانیت، در متن فعالیتها بود.

در ۱۳۲۷ به فعالیتهای سیاسی وارد و با حوادث ملی شدن نفت آشنا شد و در تجمعات و تظاهرات این دوران شرکت می کرد. وی که با فعالیت جمعیت فدائیان اسلام نیز آشنا بود، در ۱۳۳۳، به همراه عده ای از دوستانش که در مسجد امین الدوله با هم آشنا شده بودند، تصمیم گرفتند هیئتی مذهبی تأسیس کنند و به فعالیت فرهنگی بپردازند. لذا هیئتی به نام هیئت « مؤید» تأسیس کردند و در مسجد امین الدوله به فعالیت مشغول شدند.

با شروع نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) ، با ایشان آشنا شد و به قم رفت و آمد می کرد و از طرف امام مأمور وصول وجوهات شرعی در بازار تهران شد. در ماجرای تصویب لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی، ارتباط هیئت وی با بیت امام گسترده تر شد و این ارتباط باعث ائتلاف آنها با دو هیئت مسجد شیخ علی و هیئت اصفهانیهای بازار و تشکیل هیئتهای مؤتلفه اسلامی گردید.

با فرا رسیدن محرم سال ۱۳۸۳ که مصادف با خرداد ۱۳۴۲ بود، مؤتلفه اسلامی که به تازگی تشکیل شده بود، در جلسه ای تصمیم گرفت اعلامیه امام را خطاب به هیئتهای مذهبی راجع به با شکوه برگزار کردن مراسم عزاداری محرم، تکثیر و در اختیار مردم قرار دهد.

همچنین با صدور اعلامیه اخطار گونه ای، از تمامی خطبا و وعاظ و مداح ها خواست تا بر طبق خواسته امام عمل شود. مؤتلفه اسلامی سپس طرح یک راهپیمایی بزرگ را در روز عاشورا تهیه کرد. عسگر اولادی از طراحان راهپیمایی این روز به همراه مهدی عراقی و ابوالفضل توکلی بینا به قم رفتند تا موافقت امام را جلب کنند.

در جریان وقایع پانزده خرداد ۱۳۴۲، هیئت های مؤتلفه اسلامی دو تصمیم مهم اتخاذ کردند یکی، هجرت علمای شهرهای بزرگ برای تجمع در تهران و اعتراض به بازداشت امام و دیگری فعالیت برای تثبیت مرجعیت امام خمینی.

در سال ۱۳۴۳ که هیئتهای مؤتلفه به ترور حسنعلی منصور اقدام کرد، عسگر اولادی نیز به همراه شاخه نظامی مؤتلفه به جرم نگهداری چمدان اسلحه دستگیر و به حبس ابد محکوم شد و در ۱۳۵۶ مورد عفو قرار گرفت و از زندان آزاد شد.

وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به مجلس شورای اسلامی راه یافت و با تأسیس کمیته امداد امام خمینی، به عنوان نماینده ایشان در این نهاد، عهده دار مسئولیت شد.

عسگر اولادی در ۱۳۶۰ در منزل خود مورد سوء قصد قرار گرفت که این ترور با شکست رو به رو شد. پس از تأسیس جمعیت مؤتلفه اسلامی در ۱۳۶۹، عسگر اولادی به عنوان دبیر کل آن انتخاب و به کار مشغول شد.