اصلاحطلبان همه راستگو هستند!
مشاور سابق کروبی میگوید اصلاحطلبان ثبات فکری ندارند و نوع برخورد آنها با یک عضو شورای شهر بر سر رأی ندادن به محسن هاشمی سوالبرانگیز است.
به گزارش پارس ، به نقل ازکیهان، مجتبی واحدی با بیان اینکه « ابقای قالیباف در مسند شهرداری تهران موجب برانگیختن دعوا میان گروهی از اصلاح طلبان شد که اغلب آنها تا چند ماه قبل از قالیباف حمایت می کردند و مجیزگویی او را می کردند» ، نوشت: نزاع در داخل و خارج از شورا ظاهرا از زمانی آغاز شد که شادمانی زودهنگام اصلاح طلبان و ابراز اطمینان ایشان به انتخاب محسن هاشمی به عنوان شهردار پایتخت، با رای الهه راستگو و احمد دنیامالی به قالیباف، به خشم و ناامیدی گرائید. اما مشکل واقعی این طیف از اصلاح طلبان در واقع به زمانی باز می گشت که آنان با ناامیدی از بازگشت واقعی به حاکمیت، به دنبال یارگیری از میان کسانی بودند که هنوز شانس سهم گیری از قدرت را داشتند.
وی در وبسایت بی بی سی می نویسد: در واقع، این بخش از اصلاح طلبان با ارائه تعریفی خاص از « اصلاح طلبی حداقلی» گاه تا مرز حمایت از کاندیداتوری کسانی همچون قالیباف در برابر کاندیدای افراطی اصولگرایان پیش رفتند و گاه در تعیین نامزدهای خود برای تهیه لیست های انتخاباتی با کنار گذاشتن برخی اصلاح طلبان تسلیم ناپذیر، به سراغ کسانی رفتند که در اصالت اصلاح طلبی آن ها، تردید اساسی وجود داشت. آنها دو عضو شورای شهر تهران را به خاطر نقض یک پیمان درون جناحی که قدمتی بیش از سه ماه ندارد محکوم می کنند اما برای مردم توضیح نمی دهند که معیار قرار گرفتن نام آن دو در لیست
انتخاباتی اصلاح طلبان چه بوده است؟
واحدی می افزاید: جبهه اصلاحات فاقد استراتژی است. برخی از اصلاح طلبان تا حدود چهارماه قبل تنها به یافتن راهی برای عدم قطع کامل ارتباط خود با حاکمیت می اندیشیدند. دل بستن به اصلاح طلبان حداقلی و حتی تن دادن به همکاری با کسانی که تنها مزیت آنان « دشمنی کمتر با اصلاح طلبان» بود از همین اراده، سرچشمه می گرفت.
وی تصریح کرد: « همان کسانی که در ماههای منتهی به انتخابات به بهانه جلوگیری از تسلط افراطیون بر دولت، به کاندیداها و شعارهای حداقلی تن داده بودند به محض تسلط بر شورای شهر تهران، خواسته ای حداکثری را مطرح کردند. آنها سپردن وزارت کشور به یکی از سیاسیون علیرغم سوابق ضد اصلاحات او را توجیه پذیر دانستند زیرا به ادعای ایشان، این تمکین، راه را برای همکاری با علی لاریجانی و اصولگرایان معتدل تر، هموار می ساخت. اما آنگاه که نوبت به شهردار تهران رسید همه کسانی که تا چند ماه قبل از مدیریت قالیباف تمجید یا در برابر عملکرد او سکوت می کردند به ناگاه شمشیرهای خود را از رو
بستند و روابط حسنه قالیباف با علی لاریجانی و بسیاری از اصولگرایان معتدل، را نادیده گرفتند. این دوگانگی آشکار، نشان داد بیش از آنکه استراتژی قابل دفاع، بر رفتار بخشی از اصلاح طلبان باشد کسب رضایت تعدادی از سران آن جبهه مدنظر ایشان قرار دارد. »
مشاور سابق کروبی معتقد است: پافشاری بر انتخاب محسن هاشمی علیرغم حساسیتی که نسبت به او وجود دارد ثابت کرد شعارهای سه ماه گذشته برای توجیه عقب نشینی های غیرموجه، از مبنای استراتژیک برخوردار نیست. این دستور یک روز می تواند در قالب پذیرش افرادی همچون الهه راستگو در لیست اصلاح طلبان شورای شهر تهران باشد، یک روز سکوت در برابر انتخاب رحمانی فضلی و پورمحمدی به عنوان اعضای کابینه و روز دیگر تحریک بخش عمده ای از حاکمیت به قیمت پافشاری بر شهردار شدن کسی که حساسیت اصولگرایان نسبت به او غیرقابل تردید است.
ارسال نظر