چگونگی رسیدن شهید رجایی به مسند ریاست‌جمهوری

به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران، اولین رئیس جمهور تاریخ انقلاب اسلامی، " ابوالحسن بنی صدر" بود. او در بهمن ۵۸ پیروز انتخابات شد، اما به جهت برگزاری انتخابات مجلس که تا اردیبهشت ماه ادامه داشت، نتوانست براساس قانون اساسی وقت، نخست وزیری به مجلس معرفی کند.

پس از تشکیل مجلس، بنی صدر که به دنبال تعیین نخست وزیری در راستای اهداف خود و مخالف حزب جمهوری اسلامی که اکثریت مجلس را در دست داشت بود، در ۲۹ تیر ۵۹، حسن حبیبی، محمدعلی رجایی، غروی، میرسلیم و موسی کلانتری را برای تصدی نخست وزیری به مجلس معرفی کرد.

بنی صدر که از عدم اقبال مجلس به این گزینه ها آگاه بود، در اول مرداد از" سید احمد خمینی" به عنوان گزینه نخست وزیری نام برد و این موضوع با مخالفت امام (ره) مواجه شد.

پس از آن کمیته ای مشترک بین مجلس و دولت تشکیل شد و این هیات ۳ نفر را به مجلس معرفی کرد. در جلسه غیر علنی هم با رای گیری محمدعلی رجایی به عنوان نخست وزیر معرفی شد. در ۱۸ مرداد رجایی با ۱۵۳ رای موافق، ۲۴ مخالف و ۱۹ ممتنع نخست وزیر شد.

بنی صدر پس از آن ۱۴ وزیر انتخابی از سوی رجایی را قابل معرفی به مجلس دانست و از ۲۱ وزیر، تنها ۱۴ وزیر را به مجلس معرفی و از نمایندگان رای بالایی گرفتند و بدین ترتیب اولین کابینه قانونی کشور آغاز به کار کرد.

بنی صدر اما در هر فرصت ممکن از تضعیف شخصیت شهید رجایی در افکار عمومی با به کارگیری تعابیر و القاب زشت و ناپسند خودداری نمی‏ کرد. در برابر این جسارت‏ ها و توهین‏ های بنی‏ صدر به عنوان رییس جمهور، شهید رجایی با توجه به حساسیت جو موجود، تمامی این تلخی‏ ها و اهانت‏ ها را در کمال صبر و بردباری و متانت تحمل و در مواقع لزوم با ارایه استدلال‏ های محکم و منطقی به ایرادات مکرر بنی صدر پاسخ می‏ داد.

سرانجام کارشکنی‏ های بنی‏ صدر و اختلاف ‏ آفرینی او کار را به جایی رسانید که بنا به توصیه حضرت امام، مجلس شورای اسلامی مسأله عدم کفایت سیاسی او را با توجه به اخباری که دالّ بر مسلّح کردن منافقین توسط او بود به بحث گذاشت و با رای مثبت به آن، بنی صدر از ریاست جمهوری عزل شد.

دوران ریاست جمهوری ابوالحسن بنی صدر، که به دلیل عدم کفایت سیاسی وی پایان یافت ورق تازه ای برای نظام جمهوری اسلامی ایران رقم زد؛ به دنبال آن" علی رجایی" دومین رئیس دولت نظام جمهوری اسلامی در تاریخ دوم مرداد ماه ۱۳۶۰ ریاست کشور را بر عهده گرفت.

امام خمینی (ره) در مراسم تنفیذ حکم رئیس جمهور خطاب به وی فرمودند: هرچه آراء زیادتر باشد، مسؤولیت زیادتر است. اگر آراء شما پنج میلیون بود مسئولیت تان کمتر بود. حالا که ۱۳ میلیون بیشتر است، مسؤولیت شما حجمش زیادتر است؛ برای این که شما جواب یکی یکی از این افرادی که به شما رأی دادند و شما را به عنوان رئیس جمهور اسلام، رئیس جمهوری کشور اسلامی تعیین کردند، هر یک از این ها فردا می آیند شما را می گیرند، جواب از شما می خواهند. من شما را تعیین کردم رئیس جمهوری اسلامی باشید و اسلام را در این کشور تأیید کنید و پیاده کنید.

ایشان افزودند: این اسلامی که با خون اولیاء و بزرگان به دست ما سپرده شده است و الان ما مسئول او هستیم، این اسلام را ما باید به نسل آتیه برسانیم.

رهبر کبیر انقلاب خاطرنشان کردند: رئیس جمهور هم دستش باز است و ملت تأییدش کرده اند، من از خدای تبارک و تعالی خواهانم که همه ی ما را به راه راست و به صراط مستقیم هدایت بفرماید، و این جمهوری اسلامی را به ثمر برساند و ما را خدمت گزار این کشور قرار بدهد و همه مان نسبت به هم محبت داشته باشیم و در محیط دوستی، خدمت به این مملکت بکنیم.

محمدعلی رجایی در ۲۵ خرداد ۱۳۱۲ در قزوین متولد شد. پدرش عبدالصمد نام داشت و از کسبه و بازرگانان قدیم قزوین و تهران بود. وی تحصیلات ابتدایی را در قزوین به پایان رساند و در سن ۱۳ سالگی به تهران رفت و از روی خودساختگی، که در شخصیت والای وی بود به کار و فروشندگی (که در آن دوران بسیار مرسوم بود) ، در جنوب شهر مشغول به کار شد.

رجایی در ۱۷ سالگی به آموزشگاه گروهبانی نیروی هوایی رفت و هم زمان با تحصیل با احزاب و گروه های سیاسی مخالف شاه مخلوع ایران (همچون فداییان اسلام) آشنا شد، در جلسات" آیت الله سید محمود طالقانی" شرکت می کرد و از طرفداران طالقانی بود و ضمن حضور در ارتش، مخفیانه با فداییان اسلام فعالیت می کرد.

رجایی پس از ماجراهایی از ارتش بیرون آمد و یک سال در شهرستان بیجار به معلمی پرداخت و سپس در سال ۱۳۳۵ برای ادامه تحصیل به دانش سرای عالی رفت و در ۱۳۳۸ از آنجا فارغ التحصیل شد؛ وی همچنین با انجمن های اسلامی دانشجویان نیز همکاری داشت.

" شهید رجایی" در روز دوشنبه ۱۲ مردادماه ۱۳۶۰ وارد دفتر ریاست جمهوری شد، این درحالی است که شهید رجایی کمتر از یک ماه در دفتر ریاست جمهوری ماند و در روز یکشنبه ۸ شهریورماه سال ۱۳۶۰، همراه با نخست وزیرش" محمدجواد باهنر" ترور شد.

در روز هشت شهریور سال ۱۳۶۰ در یک اقدام تروریستی بی سابقه جلسه شورای امنیت کشور با حضور رئیس جمهور و نخست وزیر منفجر شد و شهید رجایی و شهید باهنر به همراه دفتریان و وحید دستجردی در این انفجار تروریستی به شهادت رسیدند.

ضبط صوت بزرگ" مسعود کشمیری" که مخصوص ضبط جلسات است، درست نزدیک رجایی و باهنر قرار می گیرد و کشمیری به معمول هر جلسه چای می ریزد و برای حاضرین می آورد و پس از گفتگوی کوتاهی با خسرو تهرانی از جلسه خارج می شود. او پیش از خروج از جلسه کیف بزرگی را که همیشه همراه دارد با پا به نزدیکی رجایی هدایت می کند.

کشمیری از ساختمان نخست وزیری خارج می شود و در میدان پاستور نزد کسانی می رود که منتظر اویند تا دبیر شورای امنیت را به یک نقطه امن انتقال دهند. همزمان صدای انفجار شدیدی منطقه را می لرزاند. مطابق نظر کارشناسان بمب از نوع خاص" تخریبی-آتشزا" بوده که از حدود ۲ پوند تی- ان- تی و مقداری منیزیم تشکیل و در یک کیف دستی جاسازی شده بوده.

انفجار نخست وزیری را که طی آن بسیاری از چهره های شاخص نظام و انقلاب به شهادت رسیدند، به عهده نگرفتند.

مسعود کشمیری کیست؟

" مسعود کشمیری" متولد ۱۳۲۹ از کرمانشاه است، وی دارای مدرک لیسانس علوم اداری و مدیریت بازرگانی از دانشگاه تهران بود که از تاریخ ۱۳۵۱.۰۵.۲۳ تا اواخر سال ۵۳ با قراردادهای ۶ ماهه به عنوان کارآموز در وزارت کار و امور اجتماعی شاغل بود.

وی مدتی نیز در ضد اطلاعات مرکزی نیروی هوایی و مرکز مستشاری امریکایی ها با عنوان نماینده نخست وزیر دولت موقت و زیر نظر کمیته اداره دوم ارتش مستقر بود. در این مدت، از جمله اقدامات وی می توان به مداخله و جلوگیری از به جریان افتادن و محاکمه عاملان کشتار ۱۷ شهریور اشاره کرد که با توجه به ریشه آمریکایی جمعه خونین و تظاهر منافقین در آن تاریخ به اعمال ضد امریکایی، محل تأمل فراوان است.