ماجرای شبنامه علیه نجفی چه بود؟

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، احمد امیرآبادی فراهانی در گفت و گو با خانه ملت درباره انتشار نامه هایی علیه نجفی که به وی منسوب است، گفت: پس از پایان صحبت های دفاعیه نجفی در مجلس، من بلافاصله تذکر ۷۹ را ثبت کردم زیرا براساس آیین نامه داخلی، اگر نسبت ناروایی به نماینده ای در صحن علنی مجلس داده شود، آن فرد ۵ دقیقه وقت دفاع از خود دارد، ولی پس از آنکه خدمت دکتر لاریجانی رسیدم و این نکته را بیان کردم، ایشان گفتند امروز وقت نداریم.

نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی افزود: روز بعد من نزد آقای ابوترابی فرد رفتم و انتقاد کردم که نه دکتر لاریجانی و نه شما وقت برای ارائه تذکر نمی دهید؛ در صورتی که نمایندگان باید از خودشان دفاع کنند زیرا نسبت ناروایی به من داده شده و اینگونه عنوان شد که گویی من در مخالفت خود دروغ گفتم؛ درحالی که من برای تمامی سخنان خود سند دارم و با صداقت صحبت کردم.

وی بیان کرد: آقای ابوترابی گفتند در صورتی که وقت شود، به من به شما زمانی برای طرح تذکر خواهند داد ولی آن روز هم نوبتی ندادند؛ من فردای آن روز مجددا با آقای لاریجانی صحبت کردم و مطالب خود را گفتم ولی ایشان گفت وقت نداریم و اگر بخواهیم به تذکرات ماده ۷۹ بپردازیم، تعداد زیادی ثبت نام کردند که وقت مجلس گرفته می شود و مذاکرات رای اعتماد پیش نمی رود.

امیرآبادی ادامه داد: من چاره ای جز دفاع مکتوب از خود ندیدم؛ لذا نامه ای با ۴ پیوست آماده کردم.

به گفته امیرآبادی، این پیوست ها در مورد نامه خاتمی در خصوص سرکشی نجفی و ابتکار به خانواده های آسیب دیدگان، نامه چمران مبنی بر نبود مصوبه ای در شورا برای ماموریت سرکشی به خانواده های آسیب دیدگان، مذاکرات شورا برای تغییر نام میدان حق شناس و مصوبه شورای شهر تهران بود.

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس تصریح کرد: من در این مورد نزد آقای دهقان در هیأت رئیسه رفتم، نامه خود را به او نشان دادم که گفت مسئول این کار شاهین محمدصادقی است. صادقی نیز دستور توزیع آن را به اجازه دکتر لاریجانی منوط کرد که البته رییس مجلس اجازه نداد و من گفتم اگر اجازه توزیع نمی دهید، لااقل فرصتی برای تذکر ۷۹ بدهید که ایشان گفت زمانی برای این کار نداریم.

وی ادامه داد: اینها در شرایطی است که ۲ نامه روی میز من بود؛ یکی نامه پورمحمدی با امضای سبحانی نیا و دیگری نامه فولادگر و مقتدایی در مورد تکذیب صحبت های وزیر ورزش با امضای یکی از اعضای هیأت رئیسه؛ بعدا هم یک نامه به امضای آقا تهرانی و آشتیانی از سوی کوچک زاده پخش می شد که البته بدون امضای هیأت رئیسه بود.

امیرآبادی با اشاره به اینکه انواع و اقسام نامه ها در صحن علنی در میان نمایندگان توزیع می شد، گفت: من بر اساس حرف شنوی از دکتر لاریجانی، نامه را توزیع نکردم ولی چون ۲۰۰ نسخه از این نامه ۵ صفحه ای آماده شده بود و روی میز من قرار داشت، توجه نمایندگان را جلب کرد و برخی نمایندگان این نامه را برداشتند و تعدادی نیز چندین نسخه برداشتند و به سایرین نیز دادند ولی خود من این کار را نکردم.

این نماینده اصول گرای مجلس افزود: حتی آقای نجابت معترض بود که چرا سبحانی نیا برای نامه پورمحمدی اجازه توزیع می دهد ولی چنین مجوزی برای بقیه نامه ها نمی دهد که من گفتم ما باید آیین نامه را رعایت کنیم.

وی بیان کرد: بعضی نمایندگان ۱۰ تا ۱۵ نسخه از این نامه را برداشتند و به دیگران می دادند ولی من در صندلی نشسته بودم و خودم این کار را نکردم؛ البته بعد از آنکه نامه من بین نمایندگان دست به دست چرخید، سید شریف حسینی از هیأت رئیسه نزد من آمد و اعتراض کرد ولی من گفتم که حتی یک نماینده نمی توانید پیدا کنید که من این نامه را برای او برده باشم.

وی افزود: من نزد آقای باهنر که ریاست جلسه را برعهده گرفته بود، رفتم و موضوع را با وی در میان گذاشتم زیرا معتقد بودم صحیح نیست که نمایندگان این نامه را از روی میز من برمی دارند و خواستم نامه رسما توزیع شود که او نیز توزیع نامه من را بدون اشکال دانست و روی آن نوشت: " بسمه تعالی، توزیع گردد" و سپس کارکنان مجلس آنرا توزیع کردند.

امیرآبادی با اشاره به توضیح لاریجانی مبنی بر اینکه به دلیل فشرده بودن کار مجلس به بسیاری از نمایندگان فرصت اخطار و تذکر داده نشد، گفت: من هم به همین دلیل کوتاه آمدم ولی آن نمایندگان دلایلی برای پاسخگویی نداشتند، من حق خود می دانستم که به نمایندگان توضیح دهم حرف های من براساس سند و مدرک بوده است.

به گزارش خبرگزاری خانه ملت، محمدرضا باهنر نایب رئیس مجلس شورای اسلامی در مورد نامه ای که به امضای وی در صحن علنی توزیع شد، در گفت وگو با فارس گفته است: بنده به خاطر ندارم که محتوای آن نامه چه بود ولی ما یک آئین نامه در مجلس داریم که بر اساس آن عمل می کنیم.