وینوگراد، شاهد صهیونیستی شکست صهیونیست‌ها!

به گزارش پارس به نقل از تسنیم، تجاور رژیم صهیونیستی به لبنان که در میان صهیونیست ها به « جنگ دوم لبنان» و در لبنان به « جنگ ژوئیه» معروف شده است، در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۶ آغاز شد تا پس از ۳۳ تجاوز رژیم صهیونیستی و مقاومت حزب الله لبنان با قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل در ۱۴ اوت ۲۰۰۶ با شکست فضاحت بار رژیم صهیونیستی پایان یابد.

شکست رژیم صهیونیستی در این جنگ سران این رژیم را واداشت تا در ۱۷ سپتامبر سال ۲۰۰۶ میلادی کمیته حقیقت یابی به نام « کمیسیون وینوگراد» (Winograd Commession) تشکیل دهد که وظیفه آن بررسی عملکرد سران و فرماندهان ارشد ارتش این رژیم در جریان جنگ « ۳۳ روزه» بود.
کمیسیون وینوگراد دارای ۵ عضو به نام های « ایلیاهو وینوگراد» ، قاضی بازنشسته به عنوان رئیس کمیسیون، « روت گاوسیون» ، حقوقدان و « یزکل درور» ، حقوقدان و « منهام انیان» ، ژنرال نیروی ذخیره ارتش رژیم صهیونیستی و « حییمه نادل» ، ژنرال ذخیره ارتش رژیم صهیونیستی تشکیل می دادند.

این کمیته بعد از بازجویی از ۷۰ شخصیت سیاسی و نظامی ارشد رژیم صهیونیستی از جمله « ایهود اولمرت» ، نخست وزیر این رژیم در ۱۳ مارس ۲۰۰۷ گزارش مقدماتی ۱۵ صفحه ای خود را به کابینه رژیم صهیونیستی ارائه داد.
در این گزارش « ایهود اولمرت» ، نخست وزیر وقت و « آمیر پرتز» ، وزیر وقت جنگ و « دان حالوتس» ، رئیس وقت ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی مسئول اصلی شکشت این رژیم در جنگ « ۳۳ روزه» با حزب الله لبنان معرفی شدند.

تهاجم رژیم صهیونیستی به لبنان همانطور که گفته شد، در ۱۲ ژوئیه سال ۲۰۰۶ به جنگی ۳۳ روزه با حزب الله لبنان انجامید. در جریان این جنگ دست کم ۱۱۷۰ لبنانی که اکثر آنها را غیر نظامیان تشکیل می دادند و حدود ۱۱۹ نظامی صهیونیست (بر اساس ادعای منابع صهیونیستی) کشته شدند و در نهایت نیز رژیم صهیونیستی نتوانست به ادعاهای خود مبنی بر آزادی نظامیان خود و خلع سلاح حزب الله جامه عمل بپوشاند و پس از ۳۳ روز جنگ، در برابر حزب الله تن به شکست داد.

متهمین بزرگ وینوگراد

کمیته وینوگراد پس از یک دوره طولانی کشمکش میان گروه های مختلف سیاسی، ایهود اولمرت، دان حالوتس و آمیر پرتز را به ارتکاب اشتباهات فراوان در جریان این جنگ متهم کرد.
وینوگراد با مسئول خواندن اولمرت در اتخاذ تصمیمات اشتباه تاکید کرده بود که اسرائیل درحالی جنگ علیه لبنان را آغاز کرد که هیچ گونه آمادگی و طرح و برنامه ای روشن و شفاف برای آن نداشت. علاوه بر اینکه در برنامه ریزی استراتژیک برای دستیابی به اهداف جنگ ضعف مشاهده می شود و مسئولیت ناکامی در آمادگی و برنامه ریزی برای جنگ در درجه اول متوجه اولمرت و حالوتس است.

گزارش وینوگراد تاکید می کند که این اولمرت بود که تصمیم گرفت، بدون تدارک و برنامه ریزی وارد جنگ شود و در این خصوص با افراد صاحبنظر و کارشناس نیز مشورت نکرد و بر همین اساس وی مسئول روشن نبودن و عدم شفافیت اهداف جنگ است.

این می افزاید: اولمرت حتی پس از آنکه متوجه شد، اهدافش قابل تحقق و دستیابی نیست، در طرح ها، برنامه ها و اهداف خود تجدید نظر نکرد.

گزارش وینوگراد در ادامه « آمیر پرتز» ، وزیر وقت جنگ رژیم صهیونیستی را مسئول عملکرد ناموفق ارتش این رژیم دانست و تاکید کرد که وی دانش و تجربه امنیتی و سیاسی لازم برای ورود به جنگ را نداشته و از مسایل اولیه نظامی برای تحقق اهداف سیاسی آگاه نبوده و با افراد دارای مجرب و همچنین استراتژیست های اسرائیل رایزنی نکرده و او نیز تصمیمات خود را بدون مشورت گرفته است.

به گفته مسئول این گزارش، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی تلاش نکرده، ابتدا اطمینان حاصل کند، ارتش اسرائیل دارای آمادگی لازم برای جنگ است یا خیر، همان طور که دارای درک درستی از پیامدهای تصمیماتش و امور نبوده و در عین حال از تشریح و تبیین تهدیدات و خطرات برای فرماندهان ارشد ارتش و نخست وزیر رژیم صهیونیستی ناتوان بوده و این عملکرد موجب شده تا کابینه رژیم صهیونیستی در تصمیم گیری هایش با مشکل مواجه شود.
وینوگراد می افزاید: دان حالوتس نیز آمادگی رویارویی با حادثه ربوده شدن دو نظامی اسرائیلی را نداشته و بی باک و بی پروا عمل کرده و طرف های سیاسی را در جریان پیچیدگی و ابهامات حاکم بر عرصه نبرد قرار نداده است تا از قدرت ارتش برای تحقق اهداف خود استفاده کند.

آنچه بیش در این گزارش شایان توجه است، افزایش نگرانی تل آویو از قدرت حزب الله است، چون در این گزارش آمده است که برخی دیگر از عوامل شکست در این جنگ خارج از اراده و قدرت اسرائیل بود که افزایش قدرت حزب الله و استقرار نیروهای آن در خط مرزی لبنان با سرزمین های اشغالی پس از عقب نشینی هفت سال پیش اسرائیل از جنوب لبنان (سال ۲۰۰۰) در غیاب ارتش لبنان در آن مناطق از جمله این موارد است.
وینوگراد در خاتمه این گزارش افزوده است که جنگ دوم اسرائیل علیه لبنان پس از ۲۵ سال بدون تجربه جنگی دیگر آغاز شد و یکی از دلایل شکست در این جنگ آن بود که مسئولان سیاسی و نظامی اسرائیل تصور می کردند اسرائیل به دلیل برتری نظامی دیگر با جنگی رو به رو نخواهد شد.

وینوگراد در گزارش خود به اظهارات ۷۴ مقام سیاسی، نظامی و متخصص و کارشناس اسرائیلی استناد جسته بود. همچنین گزارش وینوگراد ذکر می کند، این گزارش بخش های محرمانه ای دارد که قادر به افشای آن نیست.
ژنرال « ابال بن روون» ، معاون سابق فرمانده ارتش رژیم صهیونیستی در منطقه شمالی نیز اعتراف کرد که جنگ ۳۳روزه اسطوره شکست ناپذیری ارتش اسرائیل را درهم شکست. وی افزوده بود، این چیزی است که محافل نظامی اسرائیلی هم به آن معتقدند.
روزنامه صهیونیستی « هاآرتص» نیز در مطلبی از قول مقامات بلندپایه ارتش رژیم صهیونیستی نوشت: « گزارش وینوگراد کمتر از یک زلزله سیاسی نبود» .