با پنبه سر ببرید تا حزب‌اللهی‌ها حساس نشوند!

به گزارش پارس ، وی در مصاحبه با سایت کلمه که از پاریس به روزرسانی می شود و درباره ناکامی مخالفان گفته است: یکی از دلایل ناکامی این است که وقتی به فضای باز رسیدیم نخبگان و روشنفکرامون به کمتر از « شتر» رضایت نداده اند. مثلا دوران انقلاب کنار دانشگاه تهران چادر زده بودند و برای حزب کومله و دموکرات کردستان، لباس و پتو و غذا جمع می کردند، در حالی که این احزاب در حال جنگ با سپاه و ارتش بودند. یعنی اینقدر آزادی وجود داشت. این مشخص بود که دوام نمی آورد. بعد از دوم خرداد فضا باز شد. ما صادق زیباکلام ها چه کار کردیم؟ گفتیم درباره ولایت فقیه بحث کنیم؛ جنگ بعد از سوم خرداد و فتح خرمشهر درست نبوده؛ قصاص این گونه است؛ نعوذ بالله خدا و پیغمبر آن گونه است؛ ببینید اگر این دفعه هم دچار همین خطا شویم و بگوییم « شتر» ، نه روحانی و نه پدر جد روحانی کاری نمی توانند بکنند. ما باید یاد بگیریم که دموکراسی میلی متر به میلی متر جلو می رود و یک شبه نمی توانیم ره صد ساله را برویم.
وی ضمن بیان اینکه نباید طرف مقابل را بترسانیم، گفته است: حتی در دولت اول احمدی نژاد هم فضا این گونه [امنیتی] نبود. این وضعیت از سال ۸۸ به وجود آمد. حتی در سال های ۶۰-۶۱ من احساس امنیت بیشتری می کردم.
زیباکلام این را هم گفته که « با فردی که نامش به عنوان وزیر اطلاعات پیشنهاد شده، این وضعیت ادامه پیدا نخواهد کرد» .
او در پاسخ این سوال که « بحث زندانیان سیاسی را چه کنیم» می گوید: بهتر است از آقای روحانی بخواهیم فعلا مشکل بیکاری را حل کند؛ با فساد مبارزه کند. در مورد حصر موسوی و کروبی هم همین مسئله حاکم است.
زیباکلام در جواب این پرسش که یک سری فعالانی که در این مدت از کشور خارج شده اند، به نظر شما برگردند یا نه؟ می گوید: الان نه، الان اگر بیایند باز جناح راست برای این که نشان دهد هنوز حاکم است ممکن است با آنها برخورد شدید کند. بنابراین شاید شش ماه یک سال دیگر بهتر باشد و با یک سری تمهیدات قبلی برگردند.
وی در ادامه این مصاحبه تأکید می کند: من از ابتدایی که قطار انتخابات راه افتاد می گفتم دنبال یک کاندیدای خیلی اصلاح طلب نباشیم. من اتفاقا می گفتم برویم دنبال ناطق نوری و او را بیاوریم. چون معتقد بودم آن میلی متری هایی که دنبالش بودم را ناطق نوری هم می تواند بیاورد. به خاطر همین حرفی که شما در سوالتان هست من اگر روحانی نبود حتما به ولایتی رای می دادم.
خبرنگار کلمه می پرسد: خب الان از سقف کوتاه تر ولایتی به سقف بلندتر روحانی رسیده ایم. با این حساب باز هم شما می گویید که کسی دنبال رفع حصر و حبس ها نباشد؟ بالاخره به اندازه پولی که دادیم باید آش بخوریم یا به همان اندازه ولایتی کفایت کنیم؟ زیباکلام در پاسخ می گوید: نه، من این را نمی گویم. ببینید، من نوه ای دارم به اسم حسین علی. یکی از سوالاتی که حسین علی از من می پرسد اینه که چرا من هر وقت سمت پرنده ها می روم فرار می کنند، اما تو که می روی این کار را نمی کنند؟ به نوه ام می گویم به خاطر اینکه تو « نمی روی» به سمت پرنده ها، تو « می دوی» به سمت پرنده ها. تو می ترسانی پرنده ها را و من نمی ترسانم.