گمانه‌زنی زیباکلام درباره نامزدهایی که رأی اعتماد نمی‌گیرند

به گزارش پارس به نقل از روزنامه زنجیره ای آرمان، این در حالی است که برخی منابع دیگر مطبوعاتی و رسانه ای از بیژن زنگنه، محمدنجفی، عباس آخوندی، میلی منفرد، ظریف، علوی و حجتی به عنوان نامزدهای پیشنهادی برای تصدی وزارت که در مرز رأی عدم اعتماد مجلس قرار دارند، نام می برند. میلی منفرد مرداد سال ۸۸ نامه ای را، همراه شماری از اعضای دولت و مجلس اصلاحات امضا کرده بود که طی آن ختم حمایت در سران فتنه، به القای تقلب در انتخابات دامن زده شده بود.

زیبا کلام در روزنامه آرمان از قرار گرفتن نام رحمانی فضلی در فهرست اعضای پیشنهادی کابینه- برای تصدی وزارت کشور- انتقاد کرده و در عین حال می نویسد که مجلس ممکن است مشخصا به کسانی چون نجفی، حجتی، ربیعی، زنگنه و حتی مسعود سلطانی فر به خاطر اصلاح طلب بودنشان رأی ندهد.

برخلاف این ادعا ملاک نمایندگان مجلس سلیقه سیاسی افراد نیست. در عین حال نقش برخی از این افراد در فتنه سال های ۷۸ و ۸۸ یا برخی تخلفات اقتصادی و نفتی و یا ارتباط با بیت منتظری و باند مهدی هاشمی علت ایجاد دافعه در میان نمایندگان اصولگرای مجلس شورای اسلامی است.

منصور حقیقت پور و یوسفیان ملا دو تن از نمایندگان در مصاحبه هایی پیش بینی کرده اند که احتمالا ۳ تا ۵ نفر از افراد پیشنهادی نتوانند رأی اعتماد مجلس را به دست آورند.

در همین حال سایت روز آن لاین وابسته به اپوزیسیون مقیم فرانسه از قرار گرفتن اسامی پورمحمدی و رحمانی فضلی در فهرست کابینه پیشنهادی در کنار حذف اسامی کسانی چون احمد مسجد جامعی و جعفر توفیقی انتقاد کرد.

تقی رحمانی عضو متواری و پاریس نشین گروهک ملی-مذهبی نیز در همین سایت نوشت: انتخاب رحمانی فضلی و پورمحمدی هم نیش است و هم نوش. اما چرا نوش است؟ برای اینکه وزارت دادگستری با قوه قضائیه ایران در رابطه است. این پست تشریفاتی است و وزیر قدرت مند و لابی کاری می خواهد که بتواند نقش دولت را در امور قضایی در حد قانون تثبیت کند. پورمحمدی این نفوذ را دارد. اما نیش هم است چرا که معلوم نیست وی به حقوق شهروندی، که دولت وعده آن را داده، وفادار است و حاضر است در این مورد به قوه قضائیه فشار آورد. وزارت کشور هم با مجلس سر کار دارد، لذا اگر با مجلس تعامل داشته باشد راه برای انجام برنامه هایش باز است. این نوش ماجرا است. اما نیش آن این است که رحمانی فضلی تا چه میزان هم با برنامه مدنی و هم فضای باز سیاسی مورد ادعای دولت روحانی همراه است؟

از سوی دیگر معاونین رئیس جمهور از برخی وزرای انتخابی به جامعه مدنی و خواسته مردم نزدیک تر هستند. انتخاب معاونینی که باید وزیر می شدند نشان از اتخاذ راهبرد روحانی برای تعامل با راست سنتی دارد.

وی می افزاید: روحانی با مجلسی روبرو است که در دست راست سنتی است. این جریان خلاصه راست است و دیدگاه هایی دارد که با آزادی های مدنی و سیاسی همراه نیست. اما موقعیت راست سنتی روحانی را وا داشته است که در کابینه به حضور راست سنتی تمایل پیدا کند تا در مجلس پایگاهی برای اعمال سیاست های خود داشته باشد. تا این جا رفتار او قابل درک است.

وی در ادامه مدعی شد نوع چینش کابینه و گذاشتن اسامی پورمحمدی و رحمانی فضلی برای انداختن شکاف در میان جریان اصولگرا و دو طیف آن است.

با این حال سعید لیلاز به روز آن لاین گفت: معرفی آقای پورمحمدی برای وزارت کشور در من هم احساس بدی برمی انگیزد اما به هر حال پست او چندان مهم نیست و تنها یک رأی در کابینه است.

این متهم فتنه سال ۸۸ این را هم گفته که « نباید درگیر اسامی بمانیم. آیا باور می کردید روزی اسم آقای ناطق نوری، احساس خوشایندی در اصلاح طلبان ایجاد کند؟ این یعنی هم آقای ناطق نوری تغییر کرده هم اصلاح طلبان تغییر کرده اند. این فرصت را باید به آقای رحمانی فضلی هم داد و در صحنه عمل دید او چگونه عمل خواهد کرد و به چه سمتی خواهد رفت. شما نگاه کنید تمام کسانی که علی جنتی را از نزدیک نمی شناسند تصور می کنند حضور او در وزارت ارشاد یک عامل منفی است در حالی که این طور نیست ما نمی توانیم وزیری آوانگارد را طلب کنیم که آقای روحانی تعیین کند و دعوا راه بیفتد. تغییرات باید هرچه آهسته تر و در عین حال هر چه عمیق تر باشد.