خط‌کشی زمین مذاکرات وین

مذاکرات وین با دستور کار رفع تحریم‌های یک‌جانبه و ظالمانه واشنگتن علیه کشورمان آغازشده است.حسین امیر عبداللهیان، وزیر امور خارجه کشورمان تأکید کرده است که در پروسه‌ احتمالی بازگشت آمریکا به برجام،کاخ سفید چاره‌ای جز رفع تحریم‌ها به‌صورت کامل و عملیاتی ندارد.در کنار رفع تحریم‌ها،ارائه ضمانت  زمانی و اجرایی در خصوص آینده برجام،راستی آزمایی پروسه بازگشت غرب به توافق هسته‌ای و جبران مافات و خسارات ناشی از خروج آمریکا و بی تعهدی اتحادیه اروپا در قبال برجام از دیگر مؤلفه‌ها و خطوط قرمز کشورمان محسوب می‌شود.
اکنون در یک پروسه کاملا حقوقی و منطقی،شاهد خط‌کشی زمین مذاکرات وین توسط جمهوری اسلامی ایران هستیم،موضوعی که غرب از آن شدیدا هراسان است.
تأکید جمهوری اسلامی ایران بر خطوط قرمز خود در مذاکرات برجام، گارد بسته تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در برابر خواسته‌های نامعقول و غیرحقوقی واشنگتن و تروئیکای اروپایی ، واشنگتن و تروئیکای اروپایی را در موضع ضعف قرار داده است.هرچند طی هفته‌ها و روزها و حتی ساعات منتهی به برگزاری مذاکرات وین،مقامات غربی تلاش زیادی جهت غلبه فرامتن بر متن و دخیل کردن عوامل بیرونی بر فضای حقوقی مذاکرات صورت داده‌اند اما این اقدامات و فشارها مانع از عدول تیم مذاکره‌کننده کشورمان از خطوط قرمز نشده است.
 خروج یک‌جانبه آمریکا از برجام و مهم‌تر از آن، گارد بسته دولت جدید ایران در مذاکرات، پیش‌شرط‌های مطلوب غربی‌ها برای دستیابی به برجام دفرمه شده را از بین برده است. این همان هدفی است که باید به دنبال آن باشیم.
فراموش نکنیم که آمریکا و اروپا در ابعاد حقوقی،فنی و کارشناسی، کمترین حرفی در برابر کشورمان ندارند.بنابراین باید مانع از تأثیرگذاری شانتاژ سیاسی و تبلیغاتی غرب بر مذاکرات وین شد.
خط‌کشی حقوقی میدان مذاکرات سبب شده است تا آمریکا و اروپا ، هرروز از هدف گذاری اولیه خود در پروسه احیای برجام دورتر ‌شوند. آن‌ها از توافق هسته‌ای به‌مثابه یک «ابزار» و نه یک سند حقوقی یاد می‌کنند.
واشنگتن و شرکای آن طی ماه‌های اخیر تلاش کرده‌اند از مذاکرات موسوم به احیای برجام جهت ورود به مذاکرات غیرهسته‌ای ( که از آن تحت عنوان توافق جامع نام می‌برند  )، استفاده کنند. تأکید بر خطوط قرمز ایران در پروسه احیای برجام از سوی تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان،  پاشنه آشیل نگاه ماهوی ،حقوقی ، استراتژیک و  تاکتیکی آمریکا نسبت به برجام محسوب می‌شود. نکته مهم‌تر آنکه جمهوری اسلامی در این پروسه مقهور صحنه‌سازی غیرحقوقی غرب نشده است.
آمریکا و اتحادیه اروپا از ارائه تضمین در خصوص آینده‌ برجام نیز گریزانند. فراموش نکنیم که تضمین گریزی آشکار آمریکا در قبال برجام، از سوی دموکرات‌هایی انجام می‌گیرد که در دوران ریاست جمهوری ترامپ، مدعی بودند که وی با خروج از توافق هسته‌ای دچار بزرگ‌ترین خبط ممکن در قبال ایران شده است!دموکرات‌ها خود نیز به‌خوبی می‌دانند که به دلیل ماهیت «بین‌المللی» توافق هسته‌ای ، قطعا در اینجا می‌توان مکانیسم‌هایی را طراحی کرد که هزینه‌های ابطال برجام توسط دولت فعلی یا آتی آمریکا شدیدا افزایش پیدا کند اما به آن تاکنون تن نداده‌اند.بدیهی است که جمهوری اسلامی ایران ذره‌ای از این خواسته‌ مهم و تعیین‌کننده و دیگر خواسته‌های خود عقب‌نشینی نخواهد کرد. بازگشت بدون خاصیت آمریکا  به برجام امروز بیش از هر زمان دیگری محکوم‌به شکست می‌باشد.واشنگتن و متحدانش زمان بسیار اندکی جهت اصلاح رویکرد خود ‌دارند….