به گزارش پارس ، روزنامه قانون گفتگویی با سید محمد غرضی کاندیدای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری داشته که در ادامه می آید:

به نظر می رسد شما انتخابات را جدی نگرفتید. نه ستاد مشخصی داشتید و نه سفر به شهرهای دیگر و نه تبلیغات انتخاباتی جدی. دلیل این موضوع چه بود؟
من چند جمله در زمان تبلیغات انتخاباتی گفتم که برای مردم بسیار جالب بود. در فیلم دوم تبلیغاتی من هم فردی به من گفت ستاد دارید گفتم نه. گفت چرا گفتم جنگ صفین را چه کسی بر هم زد. مگر مالک اشتر نگفت من تا ۲ ساعت دیگر معاویه را کت بسته می آورم، حضرت امیر فرمود زمانی که تو بیایی دیگر من نیستم. چه کسی بر هم زد؟ ستاد. بعد گفتم حالا من یک سوال از تو می پرسم. چه کسی سجاده را از زیر پای امام حسن (ع) کشید؟ گفت نمی دانم. گفتم من می دانم. ستادش. حالا این ها را نخواستم آنجا بگویم اما به شما می گویم. چه کسی شهید بهشتی را کشت؟ ستادش. ۷۲ نفر را مفتی دادیم دم تیغ. حالا شما بگو شهید. من هم می گویم شهید. اما مفت آنها را از دست دادیم. چیزی گیرمان نیامد. ما در فرهنگ مان چیزی هست که دوست داریم حاکم همواره مقاومت کند. خدا صدام را لعنت کند که فرار کرد و کشته شد اما قذافی ایستاد و کشته شد. خب قذافی به درد حکومت می خورد.

الان مگر می شود بدون ستاد وارد کارزار انتخاباتی شد؟
بله که می شود. باید دید که تو می خواهی رئیس جمهور شوی یا می خواهی حرفت شنیده شود.

خب این را شما باید بگویید که می خواستید رئیس جمهور شوید؟
من می خواستم رئیس جمهور شوم تا حرفم جا بیفتد. اما قبل از رئیس جمهور شدن حرفم را جا انداختم. دو سه تا کلمه خیلی خوب من جا افتاد. یک روز یک نفر همین جایی که الان شما نشستید نشسته بود و می گفت اگر ۵۰۰ میلیارد هم هزینه می کردی نمی توانستی این ۲ کلمه را مانند امروز جا بیندازی. خب این خیلی خوبه. ببینم شما الان می خواهی در تاریخ طولی حرکت کنی یا عرضی؟ یعنی مقطعی می خواهی بری یا رو به جلو حرکت کنی؟

قطعا طولی.
آفرین. خب حالا من بردم یا نه؟

قطعا از این نظر برنده شدید. تا به حال کسانی بودند که چند دوره کاندیدا بودند اما نه حرفی از آنها به یادگار مانده و نه سخنی و چه هزینه های کلانی هم کردند.
دقیقا. ببینید آنها چقدر هزینه کردند. پول فقرا را خرج اغنیا کردند تا به او رای دهند. این خلاف عقل است. من الان می گویم ۵۲ میلیون تومان خرج انتخابات کردم. الان وقتی این مبلغ را بگویی دیگر کسی نمی تواند بگوید که دزدی کردی.

کلا ۵۲ میلیون تومان هزینه کردید؟
بله.

وام نگرفتید؟
وام می دهند. البته من نمی دانستم. وسط ایام تبلیغات انتخاباتی بود که یکی از دوستان گفت ظاهرا برای تبلیغات وام می دهند.

چقدر وام می دهند؟
من نمی دانم.

وام را می گرفتید اگر هم نمی خواستید هزینه تبلیغات کنید، جای دیگری هزینه می کردید؟
عرض می کنم. یک روز زهیر گفت به نظرم وام می دهند. گفتم برو ببین داستان چیه. نتوانست. چند روز بعد یک خبرنگاری گفت ۵۰۰ میلیون می دهند بعد از انتخابات با فرد پیروز کاری ندارند اما از بقیه پس می گیرند. من در تمام عمرم نه وام گرفتم و نه قرض.

با وام گرفتن مشکل دارید یا فقط با این وام؟
اصلا با کار پولی کردن مشکل دارم.

پس چطور زندگی می کنید؟ الان هم کار اقتصادی انجام می دهید؟
اینجا من رئیس هیات مدیره یک شرکت هستم. حقوقی است سهام مشخص است. به من مربوط نیست. منظورم کاملا شخصی بود. در طول عمرم نه از کسی قرض کردم و نه در بانک پولی گذاشتم.

به کسی قرض هم نمی دهید؟
اگر داشته باشم قرض نمی دهم. بلاعوض کمک می کنم.

برخی می گفتند کاندیداتوری در انتخابات یک بیزینس است. واقعا همین طور است؟
برای عده ای واقعا تجارت است. برای من افتخار شخصی است. برای من آمدن و چند جمله کلیدی گفتن مهم است.

آن سخنانی که می خواستید جا بیفتد چه بود؟
دو کلمه بیششتر نبود و جا افتاد. توسعه جمهوریت و توسعه اسلامیت.

تورم چی؟
آن هم در دل توسعه اسلامیت است. می گویم که دولت اسلامی با تورم سازگار نیست. اصلا آن دولت مسلمان نیست. دولت قانونی است.

در واقع شما می گویید که دولت فعلی اسلامی نیست؟
دقیقا. یک دولت قانونی است. جمهوری اسلامی نیست. جمهوری قانونی است. در شرع هم همین آمده است. این که نمی شود کسی صبح با ۵۰۰۰ تومان از خانه بیرون بیاید ۱۰ دقیقه بعد دولت ۲۰۰ تومان آن را از جیبش در می آورد. این دولت باید خجالت بکشد.

من فکر می کنم بهترین جمله ای که از شما در اذهان مردم ماند همان بود که گفتید دولت باید دستش را از جیب مردم بیرون بیاورد.
بله. و بعد توسعه جمهوریت که خیلی مهم است. عقل شما نمی رسد که این مفاهیم را در جامعه مطرح کنید. .

از چه زمانی تصمیم به ثبت نام گرفتید؟
من ۷۲ سال سن دارم. بیش از ۶۵ سال است که در میدان مبارزه هستم و به هر کاری دست زده ام. تعریف شما از مبارزه و حضور اشتباه است. اگر کسی سمت داشته باشد می گویید در میدان است. من ۲۰ سال سمت داشتم می گفتید غرضی هست. ۱۶ سال سمت نداشتم گفتید غرضی نیست.

اصلا یکی از سوالات من همین بود. می خواستم ببینم در این ۱۶ سال کجا بودید و چه می کردید؟
من ۲۰ سال در ساختمان نظام مهندسی نشسته بودم. قانونی در مجلس تصویب کردم به نام نظام مهندسی. ۲۰ سال اینجا بودم و ۵ بار در انتخاباتش شرکت کردم و اول شدم. سازمان نظام مهندسی ایران بزرگترین سازمان نظام مهندسی در جهان است و ۵۰۰ هزار نفر عضو دارد. من این را ایجاد کردم. کار بسیار عظیم است. اما به یکباره دیدم سخن منفی زیادی بر علیه اسلام و انقلاب و ایران زده می شود. کشور از دست رفت و دولت این طور شد و آمریکا حمله می کند و از این دست سخنان. گفتم الان وقت آن است که بیایم چند جمله بگویم. گفتم و گرفت. البته شما دائم من را مسخره کردید.

نفرمایید. ما کجا مسخره کردیم؟
دائم گفتید ۵۵ میلیون رای دهنده را از کجا آوردی. حالا من ۲ تا شعار دادم که معارض نداشت. اگر معارض داشت مشکل داشت.

چرا سال های پیش کاندیدا نشدید؟ از ۷۶ تا ۸۸؟
در آن ۴ دوره قبلی به اندازه کافی انسان هایی بودند که بتوانند کشور را اداره کنند.

همان طور که احمدی نژاد اداره کرد؟
احمدی نژاد با همت دیگران کشور را اداره کرد. تنها که نبود.

یعنی تازه با همت دیگران اداره کرد کار به اینجا رسید؟
بله. احمدی نژاد را که کسی نمی شناخت. او را دیگران بر سر کار آوردند.

آن دیگرانی که او را آوردند معرفی می کنید؟

واقعا؟
بله. حزب کارگزاران با توان سیاسی من به وجود آمد. ما می خواستیم روش توسعه را در کشور راه بیندازیم. ما نگران بودیم بعد از دولت هاشمی توسعه مغفول بماند. کارگزاران را فعال کردیم و نتیجه خوبی هم داشت. اما کسانی که بعد از آن بر سر کار آمدند توسعه را لفظی کردند.

الان عضو حزب کارگزاران هستید؟
نه. من هرگز عضو کارگزاران نبودم.

شما برای ثبت نام با کسی هم مشورت کردید؟
نه اصلا.

یعنی خودتان تصمیم گرفتید؟
وقتی ثبت نام کردم تازه خانواده ام فهمیدند.

به همسرتان هم نگفته بودید؟
نه.

بعد از ثبت نام که به منزل رفتید خانواده مطلع بودند؟
فهمیده بودند. من پنجشبه ها از منزل بیرون نمی آیم. برایشان عجیب بود و راننده ما به خانواده گفته بود.

واکنش خانواده چطور بود؟
بدخلقی کردند.

یعنی مخالف کاندیداتوری شما بودند؟
به هر حال انتخابات خانواده و محیط خانه را دچار مسائل مختلفی می کند. همه نمی توانند تحمل کنند. گفتند که مطمئن باش طولی نمی کشد که همه شیشه های خانه را می شکنند. مخالفانت می آیند و شعار می دهند. خلاصه آماده شدیم برای این مسائل. اما هیچ کس نیامد.

الان ناراحتید که این اتفاق نیفتاد؟
اگر می آمدند و می شکستند شما می آمدید و عکس می گرفتید. معروف می شدم.

دیگه از این معروف تر؟
معروف شدم اما مظلوم نشدم. مثلا اگر کسی چاقویی به من می زد خوب بود. (خنده حضار) یک خاطره برایتان تعریف کنم. در زمان کوتای ۲۸ مرداد که من خودم هم به خاطر دارم. صبح مردم می گفتند درود بر مصدق عصر می گفتند مرگ بر مصدق. یک افسری از اقوام ما بود که برای خلاصی از مسائل و بازخواست های احتمالی یک گلوله به پای خودش شلیک کرده بود. حالا ما هم دلمان می خواست یک همچنین اتفاقی برای ما بیفتد.

شبی که نتایج صلاحیت ها اعلام شد شما کجا بودید؟
منزل خوابیده بودم.

اولین واکنش شما به تایید صلاحیت تان چه بود؟
هیچ.

تعجب نکردید؟
نه. من در طول عمرم تعجب نکردم.

در پشت صحنه مناظره ها ضرغامی به شما و کاندیداهای دیگر چه می گفت؟
دستور العمل می داد که چه بگویید و چطور رفتار کنید.

به شما بر نمی خورد؟
او جوان است دیگر. مدیران جوان دوست دارند دستور بدهند. مهم نیست. اما من دلم می خواست مناظره چهارمی هم برگزار می شد. مطمئن باشید اگر مناظره دیگری بود ۱۰ میلیون نفر دیگر در انتخابات شرکت می کردند.

شما در مالزی فامیل دارید؟
نه، اما زهیر آنجا یک دوستی دارد. چطور؟

آخر در مالزی یک رای آورده بودید.
حتما همان رفیق زهیر بوده است.

نتیجه انتخابات برای شما قابل پیش بینی بود؟ برنده را حدس می زدید؟
نه، اما دلم می خواست انتخابات در همان مرحله اول تمام شود که شد.

دوست نداشتید یک اصلاح طلب و یا اصولگرا بیاید؟
من اصلا این طیف بندی ها را قبول ندارم. این ها اسامی خودساخته است. یک عده ای این طور خود را جدا می کنند اما عملکردشان مانند هم است.

مثلا الان که آقای روحانی انتخاب شده با جلیلی تفاوتی ندارد؟
نه. روحانی و قالیباف و جلیلی و بقیه هیچ تفاوتی با هم ندارند. به من گفتند به نفع کسی کنار می روید. گفتم من نفعی در این ها نمی بینیم. این ها همه دولت های متورم تشکیل می دهند. خودم را قبول دارم که می خواهم دولت غیر متورم تشکیل دهم. اینها همه سر و ته همه یک کرباس هستند. شما چرا به اشخاص تکیه می کنید؟ اشخاص با قداست می آیند و با بدبختی می روند.

چرا این طور است؟
برای این که در جامعه به جای این که دولت مکلف به انجام وظیفه باشد مردم مکلفند. مردم موظف می شوند از دولت حمایت کنند. این چه استدلالی است که چون انقلاب اسلامی می خواهد پایدار بماند مردم باید از هر دولتی حمایت کنند؟ چرا باید از دولتی که جیب مردم را خالی می کند حمایت کرد. اعمال دولت باید از دولت حمایت کند. ببینید اصلا من معتقد نیستم که اتفاقات ۱۸ تیر ۷۸ و پس از انتخابات ۸۸ سیاسی بوده است. این ها هر دو نتیجه تورم بود. آقای هاشمی رفت دلار ۲۵۰ تومان بود خاتمی آمد ظرف یکسال دلار شد ۹۰۰ تومان. مردم ریختند در خیابان. احمدی نژاد آمد مرغ ۱۲۰۰ تومان بود سال ۸۸ شد ۴۰۰۰ تومن باز هم مردم ریختند در خیابان.

اما در شعارهای کف خیابان ما یک شعار اقتصادی نشنیدیم. همه شعارها مطالبات سیاسی بود؟
برای اینکه شعارها را روشنفکران می ساختند. مگر می شود با شعار ۳ میلیون نفر را آورد کف خیابان. بروید این ها را جامعه شناسی کنید.

آقای مهندس چند روز قبل از انتخابات آقای مجتبی طالقانی در مصاحبه ای با رسانه های بیگانه گفت آقای غرضی من را ربوده بود؟
من دلم برای مجتبی می سوزد. ما یک گروهی بودیم که با نظام پهلوی مبارزه مسلحانه می کردیم. در گروه اختلاف دیدگاه پیش آمد و یک عده چپ کردند و یک عده راست شدند. مجتبی از چپ ها بود. ۱۷ نفر از ما را آنها کشتند.

اسم آن گروه مبارزی که می گویید چه بود؟
حالا یک چیزی بود. مجتبی در پاریس یکی از همراهان ما را به قتل رساند. ما جنازه را تحویل گرفتیم و آوردیم اینجا دفن کردیم. انقلاب که پیروز شد بچه های ما مجتبی را جلوی سفارت فلسطین می بینند و بازداشت می کنند. او را منتقل کردند به سپاه پاسداران به جایی که من رئیسش بودم. ما مجتبی را آنجا نگاه داشتیم. مرحوم آیت ا… طالقانی متوجه می شوند. برادر مجتبی به من گفت مجتبی در بازداشت شماست گفتم بله. گفت او را به من تحویل دهید گفتم هرگز. گفت پس برویم پیش پدر گفتم برویم. رفتیم دفتر آیت ا… طالقانی.

یعنی او را بازداشت کردید به خاطر قتل؟
بله. ما مجتبی طالقانی را قاتل می دانیم.

آن کسی که کشته شده بود که بود؟
خانم مبارزی بود به نام محبوبه افراز.

قتل در پاریس اتفاق افتاده بود؟
بله. در اختلافات داخلی خانم افراز تغییر ایدئولوژی نمی دهد و مجتبی وی را به قتل می رساند.

یادتان هست که چطور کشته شد؟
من که پاریس نبودم. اما جنازه اش را ما تحویل گرفتیم.

رفتید پیش آیت ا… طالقانی بعد چه اتفاقی افتاد؟
آقای طالقانی من را می شناخت. ناراحت شد و اخم کرد و گفت: شما مجتبی را گرفتید. گفتم بله. گفت: مجتبی مدتی است در منزل من سکونت دارد. گفتم این آدم خانه شما بوده؟ ما تصور نمی کردیم آقای طالقانی مجتبی را به منزلشان راه بدهد. مرحوم آقای طالقانی برای من صحبت کردند که من مدتی است با مجتبی کار می کنم و الان ۲۰ روز است که نماز می خواند. خلاصه همان موقع تلفن ها به منزل آقای طالقانی شروع شد که غرضی کجاست. فردی بود به نام علی بابایی که از دوستان نهضت آزادی بود. عصبانی آمد به من گفت تو کی هستی که اینهمه برای تو تلفن می زنند و نام تمامی بزرگان آن روز را آورد. مهدی ابریشمچی با منافقین در طبقه پایین منزل آقای طالقانی مستقر و محافظ ایشان بودند. این ها با مسلسل پر آمدند طبقه بالا. یکی از اینها گفت غرضی امشب شب آخر عمر توست. گفتم که تو اگر می خواستی بزنی که نمی گفتی. خلاصه صبح آقای هادوی که دادستان اول انقلاب بود من را به زندان برد.

مجتبی چه شد؟
مجتبی را ما آزاد کردیم. در واقع مجتبی را آوردند و من را بردند. من رفتم زندان. بعد فهمیدم که امام (س) تماس گرفته اند و گفته اند غرضی کیست و آقای عراقی گفته غرضی همان حیدری خودمان است. امام به آقای اشراقی می فرماید که غرضی را آزاد کنید.

چه مدت زندان بودید؟
۲۴ ساعت. اصلا داستان اختلاف انقلابی و ضد انقلاب از اینجا شروع شد.

به نظر شما در این دعوا آیت ا… طالقانی کجا قرار می گیرند؟
آقای طالقانی در اصل انقلاب قرار می گیرند. در مورد پسرشان مجبور می شوند که عکس العمل نشان دهند. اما بعدا خدمت امام رسیدند و صحبت های بسیار ارزنده ای داشتند. ایشان در بین روحانیون انسانی بسیار فرهیخته بودند و کمتر کسی یافت می شود که برای انقلاب به اندازه ایشان زجر کشیده باشد. آقای طالقانی یعنی انقلاب.

مجتبی طالقانی اسم این داستان را آدم ربایی گذاشت. پس شما در واقع آدم ربایی کردید؟
نه. ما وظیفه قانونی خود را انجام دادیم. مجتبی طالقانی قاتل است و هنوز هم این پرونده مفتوح است و صاحبان خون هم هستند. الان او را بگیرید بیاورید تا محاکمه شود.

مجتبی چه زمانی ایران را ترک کرد؟
بعد از ۳۰ خرداد ۶۰. تقی شهرام و مسعود رجوی وی را بیچاره کردند وگرنه مجتبی مانند بقیه برادرانش انسان خوبی بود. تقی شهرام وی را بیچاره کرد.

تقی شهرام هم که متخصص تسویه درون سازمانی بود؟
نه. او هم آدم با جربزه ای نبود. وقتی شهرام را از زندان فراری دادند باد کرد. کم کم به او پر و بال دادند و این اعمال را مرتکب شد. تغییر ایدئولوژیک خواسته ساواک بود.

شما می گویید تقی شهرام آدم ساواک بود و مقاله پرچم را هم به دستور ساواک منتشر کرد؟
نه. تقی و دوستانش طیف چپ ما بودند. در زندان تقی با افسر زندان رفیق می شود و با هم نشست و برخاست پیدا کردند. بعد از فرار به دام چپ های کمونیست می افتد. مانند چریک فداییان و…

ارتباط سازمانی شما با مجاهدین چه زمانی قطع شد؟
من هیچ گاه ارتباط سازمانی نداشتم.

پس ارتباط شما با این گروه چطور بود؟
من سابقه زیادی در مبارزه داشتم. با تمامی گروه ها کار می کردم. هر گروهی که علم مبارزه را برمی داشت من هم بودم.