برای محمدباقر قالیباف

مهلت ثبت نام کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری به پایان رسید و یکی از توانمندترین مدیران اجرایی کشور در تمام سال های پس از انقلاب اسلامی، ترجیح داد کنار بماند تا وحدت حفظ شود. 
اما محل بحث این نوشته، نامزد شدن یا نامزد نشدن قالیباف نیست؛ این چند خط را می‌نویسم برای کسی که سراسر جوانی خود را به دفاع از مرزهای سرزمینی گذراند و اکنون نزدیک به دو دهه است که با مدیریت های اجرایی و سیاسی، الگویی از کارآمدی دین و تفکر انقلابی در اداره جامعه بوده است.  ۲۹ بهمن سال ۶۹ و پس از روزهای سخت دفاع مقدس، آن بسیجی ۱۸ ساله‌ای که در نخستین روزهای جنگ تحمیلی از طرقبه عازم جبهه شده بود و سه سال بعد از حضورش، فرمانده تیپ و یک سال بعد، فرمانده لشکر شده بود، اولین درجه‌اش را از رهبرش گرفت؛ البته او هیچ وقت سرهنگ نبود و سردار ما با سرتیپی آغاز کرد، اما حرف این سطور، چیز دیگری است. فرمانده پیروز لشکر ۵ نصر شاید بعثی ها را در جنوب و کوموله را در غرب گازانبر و لوله کرده باشد، اما دانشجویانی که برای حیات و عزت آنان جانش را کف دست گرفته و جنگیده را با مجوز و سلام وصلوات در سال ۸۲ بدرقه کرد؛ در کوی ۷۸ هم علی‌رغم آنچه رسانه های خارجی القا کردند و متأسفانه برخی داخلی ها را هم فریفتند، اساسا فرمانده ناجا نبود! 
قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا(ص)، نیروی هوایی سپاه، فرماندهی نیروی انتظامی، دوازده سال شهرداری تهران که به اعتراف دوست و دشمن، کم نظیر است و درنهایت ریاست مجلس، از محمدباقر قالیباف چهره‌ای جامع‌الاطراف در نظر و عمل ساخته است.
قالیباف را  مرد جهادی و کار می‌شناسند که در جای خود درست است، اما این بدان معنا نیست که دستش از اندیشه و گفتمان و آرمان کوتاه است؛ اتفاقا در این حوزه شاید به‌زعم بنده مدعی‌تر باشد اما در سایه سنگین مدیریت جهادی‌ا‌ش به چشم نمی‌آید. در حوزه‌های اجتهادی، ایدئولوژیک و آرمانی تا امام بود نگاه و عملش به حضرت روح‌الله بود و از ۶۸ تا به امروز هم، چشم از سید علی برنمی‌دارد. ولایتمداری را حداقل ۴۰ سال است مشق کرده و الحق مثل حاج قاسم، به‌فرمان امامش مرد میدان بوده است. لقب«شهید زنده»گرفتن از امام جامعه، قله افتخار است برای کسی که سال‌ها مشغول مسائل مردم بوده است.
به امر نایب امام زمان، می‌آید، می‌رود، مخالفت و موافقت می‌کند، نفس می‌کشد و ان‌شاءالله در راه حضرت ولیعصر (عج) شهید می‌شود.
در انتخابات سال ۹۶ بنا به مصالحی ایثارگرانه کنار رفت؛ امسال هم علی‌رغم دعوت‌ها و فشارها با بزرگواری کنار ایستاد و همگان را به وحدت دعوت کرد تا نشان دهد این انگیزه خدمت است که اصالت دارد و نه تلاش برای قدرت. او همچنان هم خادم مردم خواهد ماند.