آقای رئیس‌جمهور، لطفاً تحریم را بردارید

 جناب آقای حسن روحانی رئیس جمهور امروز برای چندمین بار واقعیات میدانی را نادیده گرفت و از دیگران خواست مانع برداشته شدن تحریم‌ها نشوند.

با جستن و تحقیق کردن نمی‌توان یافت که چه‌کسانی مانع برداشته شدن تحریم ها شده‌اند و اگر تمام فضای اینترنت را جست‌وجو کنید به یک موافق باقی ماندن تحریم‌ها نمی‌رسید، پس چرا آقای حسن روحانی از موجودات موهوم درخواست می‌کند مانع برداشته شدن تحریم‌ها نشوند؟

استفاده از فعل مجهول در دوران اعتدال پرسابقه است و شخص رئیس جمهور و مدیران ارشد آن بارها از فعل مجهول حتی برای معرفی برنامه‌های معلوم خود نیز استفاده کرده‌اند. " اقتصاد باید از تک‌محصولی بودن خارج شود"، "بودجه باید غیرنفتی شود"، یارانه‌ها باید هدفمند باشد"، "از تولید باید حمایت شود"؛ بارها به‌جای گزاره‌های با افعال معلومِ "اقتصاد را از تک‌محصولی بودن خارج می‌کنیم"، "بودجه را غیرنفتی می‌کنیم"، "یارانه‌ها را هدفمند می‌کنیم" و "از تولید حمایت می‌کنیم" استفاده شده است و ظاهراً دولت قصد دارد به این نوع مدیریت؛ اگر بشود نام آن را مدیریت گذاشت؛ ادامه دهد.

قوه مجریه دست دولت است و اگر غیر از آمریکا در داخل کشور قوه‌ای تحریم‌کننده وجود دارد، دولت است که باید تحریم‌ها را بردارد و هر برنامه دیگری برای رفع تحریم‌ها هم در نهایت به دولت سپرده می‌شود تا برای رفع تحریم‌ها به‌کار بندد.

اگر دولت به‌دنبال برنامه مشخص برای از بین بردن تحریم‌ها است، پیش از این بارها کارشناسان برنامه‌های خود را به دولت ارائه داده‌اند، طرح‌هایی مانند:

انعقاد پیمان‌های دوجانبه پولی

عدم سنگ‌اندازی بر سر راه صادرات

اجازه دادن به ورود کالا به کشور و عدم اجرای سیاست خودتحریمی

تکمیل قانون هدفمندسازی یارانه‌ها

اجرای پروژه‌های عمرانی به‌عنوان موتور اقتصاد کشور

توجه به ظرفیت بازارهای منطقه

و ریز برنامه‌های متنوع دیگر بارها به دولت پیشنهاد شده است که حتی به‌طور لفظی هم مورد توجه دولت اعتدال قرار نگرفته است.

برچیدن رایزن‌های بازرگانی در سفارتخانه‌ها، به گروگان گرفتن صادرات و واردات توسط بانک مرکزی، دلاریزه کردن تجارت خارجی به‌جای دلارزدایی، بخشنامه‌های رگباری برای قفل کردن تجارت خارجی، نقش مخرب نظام بانکی در سفته‌بازی، نابود کردن اعتماد مردم به بازار سرمایه و... سیاست واقعی دولت در 8 سال گذشته بوده است که نتیجه آن در آمارهای اقتصاد کلان خود را نشان داده است. آیا مخالفان روحانی از بانک مرکزی درخواست کرده‌اند نهاد پولی کشور را به مستخدم بانک‌های خصوصی برای چاپ پول تبدیل کند؟ پس رئیس جمهور از چه‌کسانی و درباره چه‌چیزی حرف می‌زند؟

تنها گزاره‌ای که باقی می‌ماند ربط دادن تحریم به تصویب لوایح باقی‌مانده FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام است. دولت ادعا می‌کند که تصویب این لوایح یعنی رفع تحریم!

اگر مردم از رئیس جمهور حسن روحانی سؤال کنند؛ "این ادعا از کجا نشئت گرفته است و تحریم‌کننده در کجا اعلام کرده است که در صورت تصویب لوایح FATF تحریم‌ها را برمی‌دارد؟" آیا پاسخی خواهند شنید؟ متأسفانه جواب این سؤال منفی است و رئیس جمهور علاقه عجیبی به مونولوگ دارد و از بحث‌های کارشناسی گریزان است.

آیا رئیس جمهور تضمین می‌دهد در صورت تصویب لوایح FATF تحریم بانکی برداشته شود؟ اگر جواب منفی است، که هست، چرا باید این لوایح را تصویب و شبکه صرافی‌ها را هم در معرض خطر تحریم قرار دهیم؟ هم‌اکنون هزینه کار با صرافی‌ها به نیم درصد کاهش یافته است و عملاً نقل و انتقال پول به‌روانی در حال انجام است و تجارت خارجی 70 میلیارد دلاری کشور در سال 99 نشان از بی‌اثر کردن عملی تحریم‌ها توسط مردم و بدون کمک دولت؛ اگر نگوییم باوجود سنگ‌اندازی دولت؛ دارد.

الآن تحریم فقط در ذهن مقام‌های دولت اعتدال وجود دارد و اقتصاد کشور راههای دور زدن تحریم‌ها را آموخته است و در چنین شرایطی معلوم نیست که ترجیع‌بند "تحریم" با کدام هدف ضدملی در حال تکرار است.

در نهایت اینکه، اگر دولت معتقد به وجود مؤثر تحریم اقتصادی است، کسی مانع برداشته شدن آن نیست و قوه مجریه هم در اختیار حسن روحانی است و همه احزاب و جناح‌ها حاضرند به‌صورت کتبی تعهد دهند که دوست دارند تحریم‌ها برداشته شود.

آقای رئیس جمهور، لطفاً تحریم‌ها را بردارید!