مردمسالاری در ایران؛ مدیون آیت‌الله خامنه‌ای

به گزارش پارس ، به نقل ازجهان نیوز - مهدی خانعلی زاده: « بنده زیر بار بدعت های غیرقانونی نخواهم رفت. » حدود چهار سال زمان لازم بود تا این جمله رهبر انقلاب که در نماز جمعه تاریخی ۲۹ خرداد ۸۸ بیان کردند، معنای اصلی خود را بروز دهد و همگان متوجه شوند حضرت آیت الله خامنه ای، چه خطر بزرگی را از سر ایران عزیز دفع کرده است.

این روزهای میدان « التحریر» قاهره، در میدان « آزادی» تهران هم به وقوع می پیوست اگر رهبر انقلاب برای تامین نظر چند نفر از فعالان سیاسی کشور و برخی نامزدهای انتخاباتی، « قانون» رسمی کشور را نادیده می گرفت و فصل الخطابی به نام صندوق رای را به اردوکشی خیابانی تقلیل می داد.

اتفاقی که این روز ها در مصر می بینیم و خون هایی که در خیابان های قاهره بر زمین ریخته می شوند و حکومتی که با کودتا دست به دست می شود، نتیجه عدم پذیرش صندوق رای به عنوان فصل الخطاب تعیین مسئولان سیاسی یک کشور و تلاش برای وزن کشی سیاسی از طریق اردوکشی های خیابانی است.

محمد مرسی که سال گذشته با رای مردم در یک انتخابات بر سر کار آمد، اکنون با کودتای ارتش به دلیل آشوب ها و تظاهرات خیابانی کنار می رود اما این پایان کار نیست. اکنون گروه های سیاسی در مصر فهمیده اند که صندوق رای در این کشور تنها یک ارزش نمادین دارد. رئیس جمهور بعدی هم حتی اگر با رای مردم در یک انتخابات آزاد برگزیده شود، بعد از مدت کوتاهی باید شاهد اردوکشی خیابانی باشد و همان آش و همان کاسه.

حضرت آیت الله خامنه ای در سال ۸۸ حتی آبروی خود را نیز برای حفظ قانون و اعتبار صندوق رای و جمهوریت نظام در طبق اخلاص قرار داد که اگر این اقدام صورت نمی گرفت، حتی در صورت تامین نظر کاندیداهای شکست خورده در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، مجددا پس از مدت کوتاهی، گروه مقابل یا طیف های دیگر سیاسی به جای تلاش برای کسب قدرت از طریق صندوق رای، اردوکشی خیابانی را کلید می زدند تا وزن کشی های سیاسی را به جای مناسبات قانونی، در کف خیابان جستجو کنند؛ مساله ای که باعث می شد تصاویری که این روز ها از طریق رسانه ها در مصر می بینیم، در کف خیابان های تهران نظاره گر باشیم.

اگر انتخابات در سال ۸۸ بر طبق خواسته فتنه گران باطل می شد، باید برای همیشه با صندوق رای در ایران خداحافظی می کردیم.

درس تاریخی رهبر انقلاب به شکست خوردگان انتخابات سال ۸۸ این بود که برای جبران از دست رفتن قدرت باید اقدامات و فعالیت های سیاسی را دنبال کنند تا بتوانند در چهار سال بعد و در انتخابات ریاست جمهوری آتی، کرسی های قدرت را کسب کنند. در واقع باید بقا و استمرار دموکراسی و مردم سالاری در ایران را مدیون حضرت آیت الله خامنه ای دانست؛ چرا که اگر پافشاری ایشان بر دفاع از رای اکثریت مردم نبود و ایشان نیز مانند بسیاری از سیاستمداران دنیا ترجیح می دادند راه ساده تر و کم خطر تر لابی با کانون های قدرت را دنبال کنند و تن به بدعتِ غیرقانونیِ « نپذیرفتن رای و نظر مردم» می دادند، اکنون صندوق رای در این کشور کوچک ترین محلی از اعراب نداشت.

رهبر انقلاب با ایستادگی خود در برابر همه فشار ها، توهین ها و تخریب ها، به دوست و دشمن ثابت کردند که « جمهوری اسلامی اهل خیانت در آرای مردم نیست» ، حتی اگر اردوکشی های پرهزینه خیابانی در مقابل آن طراحی شود. گزاره ای که در انتخابات اخیر ریاست جمهوری هم برای چندمین بار اثبات شد و انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور، آن هم تنها با هفت دهم درصد اختلاف، حتی ناظران کارکشته بین المللی را هم شوکه کرد و انگشت به دهان گذاشت.

اگر ایستادگی حضرت آیت الله خامنه ای و پافشاری ایشان بر صیانت دقیق و جدی از آرای مردم نبود، هر روز خیابان های تهران نظاره گر جوی خونِ افرادی بودند که در آتش اردوکشی خیابانی طرف های مختلف، جان خود را از دست می دادند. هر چند همان معدود هموطنانی هم که در فتنه جان خود را از دست دادند، حاصل کینه توزی و لجبازی سران فتنه و حامیانشان بودند و « باید» در دادگاه پاسخگوی اعمال غیرقانونی خود باشند و محاکمه شوند اما اینکه آمار کشته شدگان به روزانه صد ها نفر نرسید و آرامش این روزهای کشور، همه و همه مدیون مقاومت حضرت آیت الله خامنه ای در برابر بدعت های غیرقانونی است.

در واقع، نتیجه عملی مدلی را که میرحسین موسوی در سال ۸۸ بدنبالش بود، امروز می توان در کف خیابان های مصر دید.

رئیس جمهور برگزیده ای که توسط نیروهای نظامی، برکنار شده و در محاصره است؛ خیابان هایی که شاهد درگیری و خونریزی و خرابی هستند؛ رسانه هایی که آشوب در کشور را به افکار عمومی جهان مخابره می کنند؛ درگیری و کشمکش میان نیروهای سیاسی؛ هرج و مرج و ناامنی… تصور این منظره در ایران هم سخت نبود، اگر « سیدعلی حسینی خامنه ای» در برابر خواسته غیرقانونی فتنه گران نمی ایستاد.