محمد صالح جوکار رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس شورای اسلامیدر گفت و گو با پارس نیوز بیان داشت: بحث مسدود کردن فضای مجازی مطرح نیست، بلکه این فضا باید مقررات‌گذاری و ساماندهی شود بنابراین  ساماندهی شبکه های اجتماعی به منزله فیلترینگ نیست بلکه می خواهیم ظرفیت های دیگری را برای پیام رسانهای داخلی ایجاد کنیم.

وی تاکید کرد: می توان از این طریق فرصتی برای ایجاد اشتغال های نو به ویژه در حوزه استارت آپ ها فراهم کرد. همچنین می توان از تهدیدات احتمالی جلوگیری کرد. لذا در طرح اخیر مجلس، واکنش‌های نادرستی صورت پذیرفته، درحالی‌که مقصود از تحقق صیانت از فضای مجازی، ساماندهی این فضاست و ما به دنبال مسدودسازی نیستیم. از سوی دیگر باید در نظر داشت که فضای مجازی اگرچه مجازی اما یک واقعیت است که در شرایط کنونی جهان، از واقعیت عینی فیزیکی فراتر رفته و در حال بلعیدن فضای فیزیکی است. به عبارت دیگر این فضا امکانات زیادی برای مانور دارد و می تواند بسیاری از مسائل انسان را به شکلی مورد توجه قرار دهد. بنابر این باید به این فضا به عنوان یک واقعیت در حال همه گیر شدن نگاه کرد اما مسئله ساماندهی آن را مدنظر قرار داد.  

این نماینده مجلس در ادامه توضیح می دهد: ما امروز میلیاردها تومان در کشور برای حوزه زیرساخت فضای مجازی هزینه کرده ایم، تا شبکه عظیمی ایجاد شود، اما با همه این هزینه ها، میلیون ها دلار از مردم پول دریافت می کنیم و به کشورهایی مثل کانادا و آمریکا می دهیم، چون این دو کشور مدیریت فضای مجازی را انجام می دهند و می توانند هر خوراکی را برای ما تجویز کنند لذا سعی کردیم با ایجاد شبکه ملی اطلاعات، فرصتی را با هزینه های پایین تر فراهم کنیم تا کاربران به راحتی بتوانند چه در زمینه ایجاد شغل در فضای مجازی و چه بهره گیری از بانک اطلاعاتی و مباحث ارتباطی بهترین استفاده را داشته باشند. از طرفی کشورهای اروپایی و کشورهای همسایه هم دارای شبکه ملی اطلاعات هستند و این شبکه به منزله استفاده از ظرفیت های داخلی کشور است و متعلق به خود ماست و همانطور که در اهداف این طرح آمده است، با توجه به اقدامات خرابکارانه گسترده توسط دولت های متخاصم با جمهوری اسلامی در حوزه سایبری، شبکه ملی اطلاعات بستری ایجاد می کند که بتوان جلوی این خرابکاری ها را تا حد زیادی گرفت. نحوه کار به این شکل است که درخواست هایی که از خارج کشور فرستاده می شوند از طریق یک درگاه مشخص وارد شوند و قابل کنترل و مسدود کردن باشند. با مثالی ساده تر به این موضوع می پردازیم: فرض کنید روستایی از چند دهکده کوچک تر تشکیل شده است و این دهکده ها هر کدام دارای راه ورود و خروج کنترل شده هستند به طوری که هر گاه افراد یک دهکده به این نتیجه برسند که خطری دهکده را تهدید می کند، راه ورود و خروج را می بندند تا مشکل را بر طرف کنند. شبکه ملی اطلاعات در مقابله با تهدیدات سایبری چنین اهرم قدرتمندی در اختیار کشور قرار می دهد و راه را بر روی ویروس هایی که از خارج کشور وارد می شوند(مانند استاکس نت)، می بندد.

جوکار تاکید می کند: قطع راه ارتباطی به معنای قطعی اینترنت نیست. مثال دهکده را به یاد بیاورید. در صورت مسدود شدن راه ورود و خروج دهکده، آیا ارتباط خانواده های داخل دهکده با هم قطع خواهد شد؟ خیر. اینترنت ملی نیز چنین مزیت ارزشمندی در اختیار مردم می گذارد و آنچه حائز اهمیت بوده، این است که اشتغالزایی در فضای مجازی براساس شبکه ملی اطلاعات ارزان است البته نیازمند توسعه شبکه ملی اطلاعات هستیم. از ویژگی‌های شبکه ملی اطلاعات ایجاد خدمت‌رسانی در روستاهاست و مشاغل روستایی از کاربران جدی ما هستند.

شبکه های اجتماعی مجلس محمد صالح جوکار