به گزارش پارس ، به نقل از مهر، در این صورت، انگلیس اولین کشوری خواهد بود که اجازه تولد نوزادانی با DNA سه نفر را می دهد. بر اساس گزارش های منتشر شده، پیش نویس مقررات مربوط به این شیوه لقاح مصنوعی در اواخر سال ۲۰۱۳ میلادی آماده خواهد شد و در مدت دو سال بعد از آن، امکان استفاده از این شیوه برای تولد نوزادان فراهم می شود.

به گفته کارشناسان، استفاده از DNA سه نفر برای لقاح مصنوعی می تواند احتمال انتقال بیماری های میتوکندریایی از مادر به نوزاد را کاهش می دهد. این بیماری ها می توانند برای نوزاد کشنده یا معیوب کننده باشند. مخالفان این طرح می گویند که استفاده از چنین شیوه ای غیراخلاقی است. آنها همچنین می گویند که زوج هایی که ممکن است نوزادشان دچار بیماری خاصی شود، می توانند نوزاد دیگری را به فرزندی قبول کنند یا از تخمک های اهدایی برای بارداری بهره بگیرند.

میتوکندری ها مخازن انرژی زیستی بسیار کوچک درون سلول ها هستند که انرژی بدن را تامین می کنند و از یک مادر – از طریق تخمک او – به فرزندش منتقل می شوند. احتمال این که یک نوزاد میتوکندری معیوب داشته باشد که احتمال آن یک در هر ۶ هزار و ۵۰۰ نوزاد است. در چنین حالتی، فرد با کمبود شدید انرژی روبه رو است و بر اثر آن دچار ضعف ماهیچه، نابینایی یا ناراحتی قلبی می شود و در بدترین حالت می میرد.

پژوهش ها نشان می دهد که استفاده از میتوکندری تخمک سالمی که اهدا شده است، می تواند مانع انتقال این بیماری شود. پیش بینی شده است که در صورت طی مراحل قانونی و آغاز استفاده از این شیوه، سالانه ۱۰ زوج بتوانند با استفاده از این روش بچه دار شوند. با این حال، استفاده از این روش می تواند باعث شود که نوزاد، حامل ژن های والدین و نیز مقدار بسیار کمی از ژن های نفر سوم (اهداکننده تخمک) باشد، چون میتوکندری ها دی ان ای خاص خود را دارند.

در اوایل سال جاری میلادی، در جریان یک رایزنی عمومی که از طرف نهاد دولتی رویان شناسی و لقاح انسان انجام شد، مشخص شد که ایده استفاده از این روش برای تولد نوزادان مورد حمایت عمومی است و در عین حال، هیچ مدرکی که نشان دهد این شیوه پیشرفته لقاح مصنوعی خطرناک است، وجود ندارد. پژوهشگران دو روش تعریف کرده اند که به آنها اجازه می دهد تا اطلاعات ژنتیکی مادر را بردارند و آن را به یک تخمک اهدایی که میتوکندری سالمی دارد، منتقل کنند.

نتیجه چنین کاری، تولد نوزادی با ژن های سه نفر است و نوزادانی که با چنین روشی متولد شوند، بیش از ۲۰ هزار ژن را از والدین خود و ۳۷ ژن میتوکندریایی را از فرد اهداکننده تخمک به ارث می برند. در عین حال، گفته می شود که چنین تغییری می تواند در طول زمان زمینه ساز ایجاد انشعاب های جدید در نسل بشر شود، چون با این روش ها، پژوهشگران در حال تغییر وراثت ژنتیکی انسان خواهند بود. از زمان ارائه طرح اولیه ایده استفاده از این شیوه، مخالفت ها با آن آغاز شد.

دکتر دیوید کینگ، مدیر موسسه آگاهی بخشی ژنتیک انسان گفت: استفاده از این روش ها غیرضروری و احتمالا خطرناک است. وی افزود: این، فاجعه است که تصمیم برای عبور از این خط قرمز بر اساس نتایج یک رایزنی عمومی کاملا جهت دار گرفته شده است. تصمیمی که در نهایت به ایجاد بازار نوزادانی منجر خواهد شد که از پیش، طراحی و اصلاح نژادی شده اند. این نگرانی که ممکن است با استفاده از این شیوه، شکل های دیگری از اصلاحات ژنتیکی انجام شود، از مهم ترین مواردی بود که در رایزنی عمومی نهاد دولتی رویان شناسی و لقاح انسان مورد توجه قرار گرفت.

پیش نویس مقررات مربوط به استفاده از این شیوه، امسال آماده می شود و انتظار می رود که نسخه نهایی آن در طول سال ۲۰۱۴ میلادی در مجلس انگلیس مورد بررسی و رأی گیری قرار گیرد. جزئیات این مقررات هنوز مشخص نیست، ولی انتظار می رود که اجازه استفاده از این شیوه تنها در موارد خاص و نادر و برای خانواده هایی داده شود که واقعا به استفاده از آن برای بچه دار شدن نیاز دارند.

همچنین این احتمال داده می شود که طبق مقررات، افرادی که با این شیوه متولد می شوند، حقی برای دانستن هویت اهداکننده تخمک سالم نداشته باشند. در عین حال که احتمالا هر کودکی که با این شیوه متولد شود تا پایان عمر تحت نظارت نزدیک و دائمی خواهد بود.