رابطه انتخابات مجلس با شورش های اخیر شهری

به گزارش پارس نیوز؛ شورش های شهری آبان امسال که در مرحله اول اعتراض مردمی شوکه شده از چگونگی اجرایی شدن طرح سهمیه بندی بنزین بود، پس از چندساعت توسط سلول های آماده برای بسط دادن و متحول کردن اعتراضات از مرحله مسالمت آمیز به نوعی وندالیسم سرکش با هدف تصرف و تخریب فضاهای شهری تبدیل شد و این مسئله منجر به عریان شدن خشونت آن دسته از جریانات رسانه ای و گروه های اپوزیسیونی شد که درچندسال اخیر با یارگیری از قدرت های بین المللی و منطقه ای و با استفاده از بستر نارضایتی که حاصل عملکرد دولت در حوزه اقتصاد است، پیوسته ساختار سیاسی و نظم ملی کشورمان را آماج تخریب ها و توطئه های گوناگون خود قرارداده اند.  شوک میزان خشونت اعمال شده توسط گروه های برانداز و تخریب اموال شخصی مردم ( جدای از امکانات عمومی ) پس از بهت عمومی عدم مدیریت درست قوه مجریه بر دو محور : 1. چگونگی اجرایی شدن طرح سهمیه بندی مجدد بنزین و یا افزایش قیمت سوخت (با پذیرش درستی اصل طرح نیاز به تعدیل قیمت حامل های انرژی)  و 2. عدم مدیریت درست بحران شورش های شهری در روز نخست توسط اتاق وضعیت دولت ، که در مورد دوم درصورت عدم مداخله نیروهای امنیتی و بسیج مردمی به عنوان مهارکنندگان اصلی صحنه آرایی خطرناک امنیتی دشمن ( طبق بیان مقام معظم رهبری ) کشور میتوانست تا مدت های مدیدی درگیر تلاطم و مشکلات عدیده گردد ، منجر به این مهم شد که بیش تر ازگذشته فعالین سیاسی درباره بازاندیشی درخصوص مشکلاتی که مدیریت عمومی فعلی در دو قوه مقننه و مجریه میتواند بر کشور تحمیل نماید به فعالیت وچاره اندیشی بپردازند.

اما نکته حائز اهمیت درخصوص تبعات آینده آن رخدادی که در آبان ماه حادث شد، تاثیری است که این حادثه بر انتخابات مجلس پیش رو در اسفندماه حمل خواهد کرد، است. حوادثی مانند آنچه در آبان اتفاق افتاد و آغاز شقاق های سیاسی و اجتماعی که پس از آن رخ نمایی میکند محل بلوک بندی و چینش مجدد نیروهای سیاسی خواهد بود. اصلاح طلبان که به عنوان اصلی ترین حامی دولت اعتدال سرمایه اجتماعی خود را در ریاست جمهوری، مجلس و شوراهای شهری سراسر کشور به میدان آوردند بازنده بزرگ حوادث اخیر بودند. قطعا عدم کارآمدی و ناتوانی از مدیریت درست مشکلات عمومی کشور بخصوص در عرصه مهم اقتصادی و مولفه های درونزادی مانند تورم و بیکاری و بحران بانکی بود که جرقه آشوب های نیمه آخر آبان را زد و از این رو سرمایه اجتماعی اصلاح طلبان را زایل ساخت. ادعای چهره های سرشناس اصلاحات که ریزش رای بدنه اصلاح طلبی قطعا به سبد اصولگرایان نخواهد ریخت و مقصد نهایی این ریزش گروه ها و جریانات برانداز است، تنها برای تهیج روحیه طرفداران این جریان و انداختن ترس به جان طبقه متوسط شهری است. اصولگرایی مانند اصلاح طلبی ؛ طیفی از گرایش ها و گفتمان های مختلف را دربرمیگیرد که این طیف ها با توافق بر سر مسائلی مانند صیانت از کشور و اصل انقلاب و قانون اساسی درمورد چگونگی اجرایی کردن ایده ها و برنامه های مختلف در راستای مدیریت کشور میتوانند اختلاف داشته باشند و البته دارند. کارآمدی آن نقطه کانونی ایست که در این دوره از انتخابات مجلس دال مرکزی است که رای دهندگان را به دنبال خود خواهد کشاند، آشوب های شهری آبان ماه دقیقا در موقعیتی رخ داد که تنها سه ماه تا انتخابات مهم مجلس یازدهم مانده است ، انتخاباتی که از مدت ها پیش با عنایت به بحران های متوالی دولت و طرفدارانش در عرصه های گوناگون اکثر تحلیلگران را به این نتیجه رسانده بود که ما با یک انتخابات متفاوت و درنتیجه آن چینش و بلوک بندی جدیدی در صحن سبز بهارستان مواجه خواهیم شد.  حوادثی مانند آنچه در چندهفته اخیر رخ داد نه تنها جنگ روانی و رسانه ای اصلاح طلبان را درخصوص ناکارآمدی جریان اصولگرا  خنثی میکند که مهمتر از آن زمینه را برای بازآرایی صحنه سیاسی کشور آماده می سازد. از این لحاظ شعاع آبان ماه اسفند انتخابات را در بر خواهد گرفت.