نامه ۲۰۰۶ روحانی نویددهنده دورانی آرام و منطقی است

به گزارش پارس ، به نقل از فارس، هفته نامه « تایم» در مطلبی به نامه سال ۲۰۰۶ حسن روحانی به این نشریه آمریکایی اشاره کرد و بر اساس محتوای همان نامه، به تحلیل مواضع وی به عنوان رئیس جمهور در قبال مسئله هسته ای ایران پرداخت.

تایمز در ابتدای مطلب خود، بخش نخست نامه روحانی را نقل کرده؛ بخشی که در آن آمده: « ایرانِ مجهز به سلاح هسته ای، منطقه را بی ثبات می سازد، رقابت تسلیحاتی در منطقه به وجود می آورد و منابع کمیاب در منطقه را به هدر می دهد. اکنون زرادخانه هسته ای آمریکا و سیاست آن برای اطمینان از وضعیت استراتژیک اسرائیل را در نظر بگیرید. در این صورت، بمب ایران هیچ منفعت امنیتی برای آن ندارد. علاوه بر این، برخی دلایل اسلامی وجود دارد که چرا یک کشور اسلامی و در حال پیشرفت، نباید تسلیحات کشتار جمعی، تولید و از آنها استفاده کند. »

این نشریه با اشاره به اینکه این جملات را حسن روحانی در سال ۲۰۰۶ برای تایم نوشته، افزود: هفت سال بعد از نگارش این نامه، روحانی بعد از پیروزی شگفت آور در انتخابات ۱۴ ژوئن، قرار است رئیس جمهور ایران شود. او با غلبه بر سایر کاندیداهای اصولگرا، بیش از ۵۰ درصد آرا را به خود اختصاص داد. اکنون توجهات بر این متمرکز شده است که روحانی چگونه ایران را به ویژه در زمینه برنامه هسته ای، به پیش می برد آنهم برنامه ای که به چند دور تحریم منجر شده و به اقتصاد ایران آسیب رسانده است.

این نشریه در ادامه با اشاره به مواضع روحانی در نخستین کنفرانس خبری که دوشنبه برگزار شد، نوشت: او با تاکید بر میانه رو بودن خود، گفته دولتش شفافیت بیشتری در زمینه برنامه هسته ای نشان خواهد داد.

به نوشته این هفته نامه آمریکایی، روحانی در بخش دیگری از نامه سال ۲۰۰۶ خود آورده: « بنابراین انگیزه تعجیل (برخی) در بزرگنمایی اوضاع و ایجاد بحران چیست؟ آیا علت آن منافعی است که افراط گرایان در سراسر جهان، از افزایش تنش و ایجاد بحران دارند؟ اگر با خونسردی مانع این بحران نشویم و اگر خطای محاسباتی ادامه یابد، اوضاع به آسانی به بحران تبدیل می شود. اکنون زمان آن است که پیروی از عواطف و احساسات و جنگ طلبی را متوقف کنیم، مکث کنیم و دو چندان به مسیری که در پیش گرفته ایم، بیاندیشیم. »

با نقل این بخش از نامه روحانی نوشت: تمایل او برای ممانعت از « جنگ طلبی و پیروی از احساسات» ، اکنون نیز به اندازه همان زمان، نکته خوبی به شمار می آید و مورد استقبال است.

در بخش دیگری از این مطلب آمده: البته کسانی که انتظار تغییری بزرگ و مهیج داشتند، نباید منتظر بمانند. روحانی و سایر تشکیلات سیاسی ایران مدت هاست بر موضع تهران مبنی بر اینکه جمهوری اسلامی علاقه ای به تولید تسلیحات هسته ای ندارد، تاکید دارند. حق این کشور برای دنبال کردن اهداف توسعه هسته ای، نیز بحثی ملی است که ایرانیان را از همه طیف های سیاسی متحد می کند. حسن روحانی نیز در این کنفرانس خبری درباره سیاست های قلدرمآبانه و یکطرفه آمریکا و متحدانش هشدار داده است.

  روحانی در زمان هدایت مذاکرات هسته ای ایران در سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵، توانست رهبران ایران را به تعلیق غنی سازی اورانیوم متقاعد کند. اما از آن زمان تاکنون، اوضاع تغییر کرده است. هر چند بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل درباره خطر عبور ایران از خط قرمز در برنامه هسته ای اش هشدار داده، اما روحانی نیز اکنون گفته او نیز توقف غنی سازی را بررسی نخواهد کرد.

در پایان این مطلب آمده: از طریق قضاوت روحانی با سخنانش در سال ۲۰۰۶، جهان می تواند به رویکرد آرام و منطقی رئیس جمهور منتخب ایران امیدوار باشد؛ فردی که پوچی و بیهودگی تنش های نظامی را درک می کند. اکنون باید منتظر بمانیم و ببینیم رویکرد دیپلماتیک روحانی، چه ارمغانی برای صلح منطقه ای به همراه خواهد داشت.