«سلام بر زندگی»

به گزارش پارس ، به نقل ازایسنا، در این مستند بخش هایی از صحبت های محسن رضایی در میان جمعی از دانشجویان و همچنین عده ای از مردم کشور در شهرهای مختلف چون بندرعباس، شیراز، کرمانشاه، آغاجری و… به تصویر کشیده شد.

اولین سکانس این مستند با به تصویر کشیدن پرواز پرندگان در آسمان و صحبت های محسن رضایی در جمع دانشجویان دانشگاه ارومیه آغاز شد.

او در این جمع عنوان کرد: من همیشه هر ملتی را به یک پرنده تشبیه می کنم که دو بال دارد یکی بال سیاست و یکی بال زندگی؛ این دو بال این ملت را به اوج آسمان ها می برد. ملت ایران طی ۲۰۰،۳۰۰ سال هر دو بالش ضعیف شد و از یک طرف نه سیاست داشت نه قدرتی و نه امنیتی و از آن طرف هم نه زندگی داشت و نه اقتصادی، انقلاب که شد یکی از این دو بال یعنی سیاست قوی شد هدف دیگرمان هم این بود که بال دیگر که زندگی و اقتصاد است را هم قوی کنیم و امروز باید این کار را بکنیم.

در بخش دیگری از این فیلم محسن رضایی که در بازاری در بندر عباس و در میان مردم حضور داشت بیان کرد: ۱۰۰۰ تومان امروز برابر با ۳۰۰ تومان سال گذشته است و این ۴۵ هزار تومان یارانه ای که می دهند برابر با ۱۵ هزار تومن بهمن سال گذشته است.

در قسمتی دیگر رضایی در پاسخ به پرسش یکی از مردم مبنی بر اینکه چگونه می خواهد ارزش پول ملی را اصلاح کند؟ گفت: اول باید نقدینگی را کنترل کنیم تا گرانی بیشتر از این نشود و بعد تولید ملی را باید راه بیندازیم؛ یعنی به اندازه ی کافی می توانیم تولید کنیم می توانیم اشتغال داشته باشیم و به محض اینکه تولید بالا برود ارزش پول کشور تقویت می شود.

او در بهمن ۹۱ در شیراز نیز در بین مردم عنوان کرد: ما در شرایط خاصی قرار داریم، به همین دلیل باید بیش از گذشته با هم همدردی کنیم و کنار مردم باشیم.

این مستند همچنین به دیدارهای محسن رضایی با عده ای از مستضعفان و طبقات محروم کشور پرداخت و رضایی در جمع مردم خاطرنشان کرد: ما می بینیم به جای اینکه برخی از مسؤولان و دولتمردان کنار مردم باشند، همدرد مردم باشند، در مقابل نگرانی ها و سختی ها با هم دست به یخه می شوند، این چه معنایی دارد؟ وقتی مردم در فشار هستند مسؤولان باید در کنار مردم باشند و همدرد مردم باشند. اگر به مردم کمکی نمی کنید آنها را تضعیف نکنید.

در بخش دیگری از مستند « سلام بر زندگی» که ورود رضایی به میان جمعی از دانشجویان برای سخنرانی و شکایت عده ای دانشجو به خاطر اجازه ندادن به ورود آنها در سالن به دلیل نداشتن کارت دانشجویی به تصویر کشید شد، او در حمایت از دانشجویان از مسؤولان حراست خواست تا درها را باز کنند تا دانشجویانی که به دلیل نداشتن کارت دانشجویی پشت درها مانده بودند وارد شود و در پی این حرف همه دانشجویان حاضر به افتخارش دست زدند و او را تشویق کردند.

رضایی در این جمع بیان کرد: ما در کشور ثروتی بزرگتر از این جوانان نداریم و وظیفه ی همه ی ماست که قدر و شکر این نعمت را به جا آوریم.

او افزود: ما آمدیم درها را باز کنیم نه اینکه درها بسته بماند، ما اگر مشکل جوانان را حل کنیم جوانان خودشان مشکل کل کشور را حل می کنند.

این نامزد ریاست جمهوری در بخشی دیگر از مستند انتخاباتی اش به دانشجویان گفت: بسیاری از فرماندهانی که شما اسمشان را می آورید در جبهه به طور گمنام در گوشه و کنارها فعالیت می کردند، من با کمک دوستانم رفتیم و آنها را شناسایی کردیم به آنها میدان دادیم و کمکشان کردیم که تبدیل به قهرمانان ملی شدند.

تضمینتان برای عملی شدن گفته هایتان بعد از انتخابات چیست؟ آیا اصلاح طلبان در دولت شما جایگاهی دارند یا خیر؟ مردم تا چه زمانی این همه فشار را تحمل می کنند؟ چرا که ضعیف مردم از آنچه که مسئولان فکر می کنند خیلی فراتر است؛ اینها سوالاتی است که دانشجویان از محسن رضایی پرسیدند و « سلام بر زندگی» آنها را به تصویر کشید.

در این فیلم همچنین رضایی رو به دانشجویان عنوان کرد: من اگر از همه ی آقایان پایبندتر به نظام و شخص رهبر انقلاب نباشم، کمتر از آنها نیستم اما من یک ولایتی آزاده هستم مانند حسین خرازی و احمد کاظمی، شما مطمئن باشید اگر ما به جوانان اجازه اشتباه کردن نداده بودیم این قهرمانان ملی به وجود نمی آمدند.

او در ادامه اعلام کرد: من مساله ی گفت وگو را نه تنها در دانشگاه ها بلکه در سطح سیاسیون و دولتمردان هم جدی می گیرم و سعی می کنم ابتدا از خودم شروع کنم، مطمئن باشید ما اولین دولتی خواهیم بود که به راحتی به تلویزیون می آییم و به اشتباهات خودمان اعتراف می کنیم، اگر اشتباهاتمان قابل جبران نباشد استعفا می دهیم و یک دقیقه از عمر ملت ایران را به بطالت نخواهیم گذراند.

رضایی افزود: دولت آینده دولت فراگیر خواهد بود. فراگیر از سیاسیون، اقوام، استان ها و… ، یعنی فراگیری برای بسیج توانایی های ملی ما، ما امروز باید با اداره کشور مسولانه برخورد کنیم، باید دلسوز باشیم و با به کارگیری همه ی اقوام ایرانی، با استفاده از همه دانش مان از خطر بزرگی که روبه رویمان قرار گرفته ملت و نظاممان را عبور دهیم.

رضایی در بخش دیگری از این مستند که به تصیر کشیده شد انتقاد کرد: اکنون افراد سرجای خودشان نیستند کسی که اصلا تخصص ورزشی ندارد را وارد ورزش کردند و کسی را که تخصص ورزشی دارد وارد اقتصاد کردند.

این مستند همچنین سفر رضایی به شهر نفت خیز آغاجری را در فروردین ۹۲ و دیدار او با مستضعفان این شهر را به تصویر کشید که در این میان یکی از میان جمع مردم خطاب به رضایی گفت: در سفرهای استانی به ما گفتند بیل و کلنگ می گذاریم سر دوش و می آییم استانتان را آباد می کنیم. حاج آقا شما که دستتان به آن بالا می رسد، بگویید بیل و کلنگمان را برایمان بفرستند که بیاییم تهران عملگی کنیم.

او در ادامه گفت: کسانی که دم از بهار می زنند، هشت سال است که چهار فصل با آنهاست، ما عیدمان عید نیست، عیدمان شرمندگی برای زن و بچه مان است. سختی نکشیده هم نیستیم ما اگر ایرانی هستیم برای این است که جلو آمریکا ایستاده ایم، جوانان ما روزی با فشنگ صدام می مردند الان با درد اعتیاد می میرند.

سخنان رضایی در خرداد ۸۸ در تهران نیز از دیگر بخش های این مستند بود و با سکانس هایی از حضور او در مناطق جنگی جنوب مستند « سلام بر زندگی» به پایان رسید.