به گزارش پارس ، به نقل از باشگاه خبرنگاران: مردم شبه قاره و پاکستان در فصل تابستان شیوه جالبی برای استفاده از هندوانه دارند. چنان که از ریشه این کلمه برمی آید اصل این میوه از هندوستان بوده است. گونه کامل تر نام آن « خربزه هندوانه» بوده است.

ریشه کلمه هندوانه از کلمه « وانا» که معنی هندوانه در زبان هندی است گرفته شده است و در قدیم به آن « هندووانا» گفته می شد اما بعدها در زبان فارسی تغییر کرده و تبدیل به هندوانه شد.

در زبان اردو و هندی به این میوه « تربوز» گفته می شود که هم اکنون در برخی نقاط افغانستان و همچنین تاجیکستان نیز به هندوانه تربوز گفته می شود.

کاشت هندوانه از هند به ایران، عربستان و آندلس و سایر نقاط دنیا به ویژه کشورهای اروپایی راه یافت.

هندوانه هایی که در هند و پاکستان به عمل می آید بیشتر گرد و به رنگ سبز تیره می باشد. پزشکان برای جبران کمبود آب بدن و رهایی از گرمازدگی خوردن این میوه را توصیه می کنند.

برخی از آنان معتقدند استفاده از این میوه حتی می تواند مرگ و میر در فصل گرما را کاهش دهد (در پاکستان به علت کمبود برق و گرمای شدید هر ساله تعدادی از مردم جان خود را بر اثر گرمازدگی از دست می دهند) .

هندوانه منبعی غنی از ویتامین ث و آ است. همچنین مقدار زیادی ویتامین ب۶ و ب۱ و مواد معدنی مانند پتاسیم و منیزیم دارد.

در پاکستان مردم عادت به نگهداری میوه در یخچال ندارند از طرفی کمبود برق باعث می شود یخچال کارآیی چندانی نداشته باشد.

از طرفی طبق فرهنگ مردم، زیاده روی در خوردن یک میوه پر خوری به حساب می آید بنابراین بیشتر میوه ها مانند هندوانه به صورت قاچی خرید و فروش می شود که این شیوه هم به نفع مردم است و هم به نفع فروشنده.

چون هندوانه با نمک و فلفل سیاه میل می شود امکان ندارد هندوانه ای به خاطر اینکه طعم خوبی ندارد خورده نشود.

از طرفی خریدن قاچ هندوانه ارزان تر تمام می شود و در عوض فروشنده نیز می تواند یک هندوانه را بدون در نظر گرفتن وزن آن به چند نفر بفروشد.

فروشندگان هندوانه در پاکستان به شیوه های مختلفی هندوانه را قاش می کنند تا بتوانند مشتری بیشتری بدست آوردن اما رایج ترین شیوه همان قاچ کردن به صورت « شتری» است.