چه تحریم کنیم و چه حمایت در اقلیت قرار گرفتهایم
اصلاحطلبان هنوز بر سر حمایت از یکی از نامزدها یا تحریم آن به نتیجه نرسیدهاند.
پارس به نقل از کیهان: با فرض حضور در انتخابات نیز، طیف های مختلف اصلاح طلب بر سر حمایت از عارف یا روحانی اختلاف نظر جدی دارند و این در حالی است که روحانی و عارف نیز اصرار دارند تا پایان رقابت در صحنه انتخابات بمانند.
در همین حال ارزیابی اصلاح طلبان حتی طیف های تندروی آنها معطوف به این واقعیت است که به احتمال قوی حداقل ۶۵ تا ۷۰ درصد مردم در انتخابات شرکت خواهند کرد و عدم حضور آنها عملا از یک سو به معنای مواجهه با حاکمیت و خروج از ادعای اصلاح طلبی و از دیگرسو به مفهوم مواجهه با اقبال و اشتیاق عمومی خواهد بود. برخی ناظران این طیف انتخابات مجلس نهم را مثال می زنند که با وجود تحریم آن از سوی مدعیان اصلاح طلبی و طیف اپوزیسیون با استقبال ۶۵ درصدی شهروندان روبرو شد. در همین حال محمدجواد حق شناس در مصاحبه با آریا گفت: اصلاح طلبان انتظار دارند خاتمی و هاشمی در امر اجماع این طیف بر سر یک
کاندیدا مداخله کنند که البته به نظر می رسد این دو انگیزه ای برای مداخله در این امر را ندارند.
عضو حزب اعتماد ملی افزود: بدنه اجتماعی اصلاح طلبان آماده شده بودند بعد از وقایعی که در سال ۸۸ اتفاق افتاده بود در انتخابات ۹۲ با آمدن آقای هاشمی عملا وارد مشارکت در انتخابات شوند که با عدم احراز صلاحیت ایشان اینگونه نشد.
وی تاکید کرد: اطلاعات و مشاهدات موجود نشان می دهد حداقل تا چند روز آینده یا بهتر است بگویم هفته آینده هیچگونه اجماعی میان حسن روحانی و عارف صورت نگیرد.
در همین حال محمدرضا عارف که پیش از این اعلام کرده تا پایان رقابت ها در صحنه خواهد ماند، در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری فارس و در پاسخ این پرسش که به نظرتان آقای هاشمی و خاتمی بین شما و آقای روحانی از کدامیک حمایت خواهد کرد، گفت: آقای روحانی که خود را اصلاح طلب نمی داند.
وی ادامه داد: آقای روحانی نمی تواند کاندیدای اصلاح طلبان باشد.
از سوی دیگر یدالله اسلامی عضو فراکسیون مشارکت در مجلس ششم و مدیر روزنامه توقیف شده فتح در مصاحبه با روزآنلاین گفت: اینکه آقای خاتمی چرا نیامد خود او باید پاسخگو باشد اما برخی دوستان هم خیلی موافق حضور او نبودند. در شورای مشورتی ایشان، بخش قابل توجهی از اعضا خیلی موافق حضور آقای خاتمی در انتخابات نبودند، بخشی هم موافق بودند و هر بخشی نظرات و استدلالات خود را داشت.
وی درباره اینکه آیا عارف و روحانی نامزد اصلاح طلبان محسوب می شوند، گفت: گروه های اصلاح طلب از آقای عارف و آقای روحانی برای حضور در انتخابات دعوت نکرده و هر دو نفر تصمیم شخصی گرفته و ثبت نام کرده اند. حضور آنها در انتخابات حاصل جمع بندی گروه های اصلاح طلب نبود. البته آقای روحانی هیچ وقت چنین ادعایی نکرده که در اردوگاه اصلاح طلبان است و هیچ وقت هم نخواسته است که چنین عنوانی بگیرد. آقای عارف به دلیل سابقه اش در دولت آقای خاتمی به عنوان چهره اصلاح طلب شناخته می شود اما این بدین معنی نیست که با همه گروه های اصلاح طلب یا همه دیدگاه های آنها هماهنگی داشته باشد. او بدون
هماهنگی با مجموعه اصلاح طلبان در انتخابات ثبت نام کرد.
یدالله اسلامی افزود: با توجه به شرایطی که الان به وجود آمده و شوک ناشی از رد صلاحیت آقای هاشمی، اینطور نیست که بگوییم به جمع بندی می شود رسید یا دوستان می توانند دیدگاه واحدی داشته باشند. دیدگاه های فراوانی از عدم شرکت در انتخابات و عدم معرفی نامزد تا خیلی مسائل دیگر وجود دارد اما هنوز هیچ خروجی مشخصی نمی توان پیش بینی کرد. برخی دوستان معتقدند که حضور در انتخابات به تنهایی، اقدام اصلاح طلبانه نمی تواند باشد و پیش بینی هم می شود که حضور، هیچ تاثیری در نتیجه یا روند انتخابات ندارد لذا می گویند که مردم خود تصمیم می گیرند چه بکنند و در روند تصمیم گیری دخالت نکنیم. عده
ای دیگر از دوستان معتقدند که از حداقل فرصت باید استفاده کرده و راهی برای تاثیرگذاری و حضور پیدا کرد. هنوز این بحث ها ادامه دارد و به جمع بندی نرسیده. وی هیجان ناشی از اظهارات حسن روحانی در تلویزیون را شادمانی زودگذر که نمی تواند تغییری را ایجاد کند، عنوان کرد.
اما سایت جرس ارگان حلقه لندن با انتقاد از سیاست « اصلاح طلبان حداقلی» نوشت: نمایش تکراری ورود اصلاح طلبان با نامزد حداقلی و شکستی دیگر یکی پس از دیگری روی پرده می رود. خاتمی یک سال پس از حصر موسوی، با رای دماوندش آمد. جای تعجب نبود.
این سایت وابسته به فتنه گران فراری و ورشکسته اضافه کرد: « چرا حکومت هزینه نپذیرفتن ما را ندهد؟ همان گونه که پیش بینی می شد، حکومت نپذیرفت و همان سان که انتظار می رفت خاتمی نیامد تا حکومت هزینه رد وی را متحمل نگردد. اما در میان بهت و حیرت همگان هاشمی آمد. آمد و از قضا ماند و حکومت هزینه رد وی را تقبل کرد. بر طبق تمام استدلالاتی که در چند ماه گذشته بیان گشته بود، اینجا نقطه پایان بود. زمان، زمان خروج اصلاح طلبان از نمایش انتخابات بود. اما خرق عادت دشوار است به یکباره همه آن استدلالات رنگ باخت. زمزمه ها بالا گرفته. اصلاح طلبان در حال حرکت از کاندیدای حداکثری و
مطالبات حداکثری به کاندیدای حداقلی و مطالبات حداقلی اند. آن هم در میدانی که همه چیز آماده است برای شکستی دیگر. و امروز پیکر نیمه جان اصلاح طلبی در آستانه آخرین اشتباه خویش است» . ارگان حلقه لندن در عین حال در مطلب دیگری به مشارکت بالای مردم در انتخابات با وجود تحریم آن از سوی مخالفان جمهوری اسلامی اذعان کرد و نوشت: « از رد صلاحیت شدن هاشمی رفسنجانی روزهاست که می گذرد اما فضای سرد حاکم بر اردوگاه اصلاح طلبان و همچنین اصولگرایان اعتدال گرا [؟ ! ] همچون مطهری همچنان ادامه دارد. با این حال بررسی ها نشان می دهد که درصد قابل اتکایی از مردم ۲۴ خردادماه در پای صندوق
های رای حاضر شوند و رای خود را در صندوق ها بیاندازند، در هر صورت حضور فیزیکی در شعبه های اخذ رای خوراک تبلیغاتی لازم برای حکومت را فراهم خواهد کرد و این آن چیزی است که جمهوری اسلامی از آن به عنوان سندی برای مشروعیت خویش بهره خواهد برد» .
جرس با اذعان به این که حامیان فتنه سبز در اقلیت قرار دارند، بر خلاف تحلیل قبلی نوشت: عدم حمایت چهره های سیاسی چون هاشمی و خاتمی از نامزدهای اصلاح طلب و اعتدال گرایی چون عارف و روحانی نه تنها باعث خواهد شد مردم بپذیرند که حاکمیت، اصلاح طلبان را به تمامی از صحنه خارج کرده، بلکه راه را برای یکه تازی می گشاید. بنابراین باید از کاندیداهای اصلاح طلب حمایت کرد.
ارسال نظر