آیا ایران موضوع مذاکرات پوتین و ترامپ می شود
جان بولتون مشاور امنیت ملی رئیس جمهوری آمریکا در حالی هفته گذشته به روسیه سفر کرد که روابط فیما بین در دو سال گذشته هر روز بدتر از دیروز بوده است.
به گزارش پارس نیوز، بولتون برای تدارک دیدار دونالد ترامپ و ولادیمیر پوتین به مسکو سفر کرد، دیداری که روس ها امیدوارند در نتیجه آن روابطی که از سال 2014 و پس از جدایی کریمه از اوکراین و انضمام به به روسیه روبه سردی و تیرگی روزافزون گذاشته، بهبود یابد.
باراک اوباما رئیس جمهوری وقت آمریکا سال 2014 چندین بسته تحریمی در رابطه با مساله کریمه علیه مسکو وضع کرد و در آخرین روزهای کاری نیز به بهانه ادعای مداخله روسیه در انتخابات آمریکا ابعاد تازه تری به تحریم ها داد.
پس از اوباما، دونالد ترامپ در آمریکا به قدرت رسید و همان ابتدا متهم شد به کمک روسیه توانسته بر هیلاری کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شود، این ابهام سبب شد کاخ سفید سیاست ضدروسی سخت تری نسبت به دولت اوباما پیش گیرد.
لزوم دیدار رهبران دو کشور در کنار بی فایده خواندن تحریم های آمریکا بر اقتصاد روسیه از ابتدا توسط مقامات روسی دنبال شده و ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری این کشور بارها بر لزوم برگزاری نشست سران برای کاستن از تنش ها تاکید و حتی ترامپ را دعوت کرد که برای مشاهده مسابقات جام جهانی فوتبال به روسیه سفر کند.
** دستاورد دیدارهای پیشین پوتین و ترامپ:
پوتین و ترامپ تاکنون دوبار در حاشیه نشست های بین المللی دیدار داشته اند که رئیس جمهوری روسیه آنها را سطحی خوانده و گفته است، باید به صورت جدی و دوجانبه با یکدیگر ملاقات و مذاکره کنند، زیرا این مساله منجر به ثبات بیشتر جهان خواهد شد و در نظم جهانی نقش مهمی ایفا می کند.
ظاهرا دو دیدار قبلی دستاورد ثمربخشی برای طرفین نداشته و روابط نه تنها بهبود نیافته بلکه بدتر از قبل شده است، زیرا یک ماه پس از نخستین دیدار سران دو کشور در حاشیه نشست گروه 20 در هامبورگ (اوایل مرداد 96)، کنگره آمریکا طرح تشدید تحریم های ضدروسی را تصویب و در مقابل مسکو نیز دستور اخراج دیپلمات های این کشور را از خاک خود صادر کرد.
آمریکا همچنین چند روز پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری روسیه (اسفند 96) در حمایت از لندن پس از مسموم شدن سرگئی اسکریپال جاسوس دوجانبه روس و دخترش در شهر سالزبری انگلیس، واکنش به مراتب سخت تری از این کشور نشان داد و 48 دیپلمات و 12 نماینده روسیه در مقر سازمان ملل را اخراج کرد و همزمان نیز کنسولگری این کشور را در سیاتل بست.
آمریکا اوایل سال 2018 نیز پس از نابودی دو سوم از موشک های شلیک شده این کشور در حمله مشترک با انگلیس و فرانسه به سوریه توسط سامانه های پدافند اس 200 زمان شوروی، وعده اعمال تحریم های تازه ضدروسی را داد.
در گیر و دار این اظهارنظرها، از آمریکا نیز خبر رسیده روسیه به دلیل تداوم سیاست های خود در خصوص اوکراین با تحریم مواجه می شود و واشنگتن اعلام کرد در قالب فهرست کرملین تعدادی از نزدیکان پوتین و ثروتمندان روسی را در لیست تحریم های خود قرار داده است.
آمریکا در خصوص حل و فصل بحران کره شمالی نیز سیاست متفاوتی را در دو سال گذشته پیش گرفته و برخلاف گذشته، تلاش کرده به تنهایی بحران را حل کند، موضوعی که به شدت مورد انتقاد روسیه قرار گرفته و سرگئی لاوروف وزیر خارجه این کشور بارها اعلام کرده مسکو اگرچه با هر اقدامی در جهت کاهش تنش در شبه جزیره کره موافق است، اما اعتقاد داد مشکل دوجانبه حل نمی شود و می تواند در حل و فصل موضوع مشارکت داشته باشد.
از سوی دیگر، روسیه نقش آمریکا را در سوریه مخرب می داند و بارها واشنگتن را متهم کرده که با حمایت از گروه های تروریستی در صدد تجزیه این کشور است و نیروهای آمریکایی برخلاف قوانین بین المللی و خواست دولت قانونی سوریه در این کشور حضور دارند و باید آن را ترک کنند.
آمریکا نیز مدعی است که از مخالفان حکومت بشار اسد دفاع می کند و می خواهد فعالیت ایران در سوریه پایان یابد.
سیاست های روسیه و آمریکا در خصوص ایران نیز کاملا در تضاد است. مقام های روسی همکاری امنیتی و سیاسی پیوسته ای با مقام های ایرانی دارند و در مقابل آمریکا از 40 سال پیش تاکنون سیاست دشمنی با ایران را پیش گرفته و ترامپ هم به آن ابعاد تازه تری داده به گونه ای که گویا هدف نخست کاخ سفید دشمنی با جمهوری اسلامی است.
پس از سفر بولتون به مسکو، برخی رسانه های غربی از جمله سی.ان.ان مدعی شدند که آمریکا به دنبال معامله با روسیه است اما این بار در خصوص سوریه، زیرا واشنگتن در نظر دارد کنترل مناطقی را که در دست ائتلاف آمریکایی است و تروریست ها در آن حضور دارند به ارتش سوریه واگذار کند.
براساس آنچه رسانه های روسی نوشتند، ارتش آمریکا می تواند طبق خواسته ترامپ به سرعت سوریه را ترک کند، در عوض معارضان مسلح می توانند تضمین امنیتی برای خروج امن از منطقه جنوب غربی سوریه را بدست آورند.
با توجه به اینکه در یک ماه گذشته بسیاری از اظهارات مقامات آمریکا به دشمنی و مقابله با نفوذ جمهوری اسلامی در منطقه (سوریه) اختصاص یافته، بعید می نماید موضوع ایران در دیدار 25 تیرماه پوتین و ترامپ در هلسینکی فنلاند مطرح نشود به ویژه اینکه بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی هم تلاش می کند با رئیس جمهوری روسیه در این زمینه دیدار و گفت وگو کند.
از سوی دیگر روسیه بارها به دلیل همسویی منافع ملی و منطقه ای خود مقابل اقدامات ضدایرانی آمریکا از جمله در عرصه برجام و همچنین سوریه ایستاده است، اما نباید احتمال تغییرها را نیز از نظر دور داشت.
با توجه به نظام موازنه قدرت ها در جهان و معرفی شدن روسیه به عنوان دشمن غرب توسط آمریکا در دهه های اخیر، بزرگترین مانع موفقیت سیاست های ضدایرانی واشنگتن و متحدان کاخ سفید در خاورمیانه، در زمان حاضر پس از ملت ایران، روس ها هستند و بعید می نماید رویکرد همگرایی مسکو با تهران به این زودی ها تغییر کند.
دیمیتری پسکوف سخنگوی رئیس جمهوری روسیه نیز به تازگی ضمن تکذیب موضوع بحث بر سر «حضور ایران در سوریه» بین ترامپ و پوتین، تصریح کرده مساله سوریه موضوع تبادل نظر سران خواهد بود و این را به آسانی می توان پیش بینی کرد، زیرا رئیس جمهوری روسیه برای گفت وگو در این زمینه آماده است.
** آیا آمریکا با کارت کریمه بازی می کند؟
سال 2014 و پس از برگزاری همه پرسی در کریمه این شبه جزیره کناره دریای سیاه ضمیمه خاک روسیه شد، اقدامی که نخستین واکنش آن اخراج این کشور از گروه هشت قدرت برتر صنعتی جهان و اعمال تحریم های سنگین و پیاپی ضدروسی توسط غرب و آمریکا بود.
روسیه به رغم تمامی تحریم ها تا امروز توانسته پویایی اقتصاد خود را ادامه دهد، اما فشارهای آمریکا در یک سال گذشته به اندازه ای افزایش یافته که این رشد اقتصادی کاهش چشمگیری یافته است.
ترامپ نیز اخیرا در پاسخ به پرسش خبرنگاران در این خصوص که آیا آمریکا الحاق کریمه به روسیه را می پذیرد، گفته بود «تا ببینیم»، واکنشی که اروپا را بیش از پیش نگران کرد.
دیمیتری پسکوف سخنگوی رئیس جمهوری روسیه نیز بلافاصله به این اظهارنظر واکنش نشان داد و گفت که کریمه بخشی از قلمرو کشور ما محسوب می شود و قابل مذاکره نیست.
از سوی دیگر، عبور ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه با کامیون از روی بزرگترین پل اروپا در مراسم افتتاحیه آن که این کشور را به کریمه وصل می کند، تاکیدی بر اهمیت ویژه این شبه جزیره برای روس ها است.
ارسال نظر