اختلافات «سیاسی» برای ارگان «غیرسیاسی»

در کمتر از یک هفته ای که از پذیرش استعفای نجفی می‌گذرد، نام‌های بسیاری برای تصدی عنوان شهرداری تهران به میانه عرصه گمانه‌زنی‌ها پا گذاشته اند؛ اما در لابه لای همه این اسم‌ها و رسم‌ها، محسن هاشمی همواره برای تصدی شهرداری تهران از سوی جریانات سیاسی کشور مطرح شده است.

البته شائبه شهردارشدن محسن هاشمی، یک بار دیگر در گذشته مطرح شده بود؛ درست پس از انتخابات 29 اردیبهشت 96 که محسن هاشمی توانست با با رای تهرانی ها وارد شورای شهر شود. آن زمان همه از احتمال شهردارشدن هاشمی از سوی جریانات سیاسی مطرح بود اما امضای یک «میثاق نامه»، بهانه و توجیه لازم را برای جلوگیری از شهردارشدن وی فراهم کرد.

صاحب‌کرسی‌های شورای شهر پنجم تهران که از صدر تا ذیل‌شان، تماما به جبهه اصلاح‌طلبی تعلق دارند، در حدفاصل خرداد تا ابتدای شهریورماه سال 96، همزمان با شکل‌گرفتن این سوال که چه کسی باید شهردار شود، بین خودشان، طرحی را به عنوان «امضای میثاق‌نامه» مطرح کردند تا بلکه با تشبث به آن بتوانند جلوی خروج یکی از اعضا -برای تصدی شهرداری تهران- و متعاقب آن، جلوی ورود یکی از علی البدلها -که تماما مشی و مرام اصولگرایی داشتند - به جمع شورایی‌ها را بگیرند.

امروز هم که بار دیگر نام محسن هاشمی به عنوان یکی از گزینه های احتمالی تصدی شهرداری تهران مطرح شده است، این بحث مطرح است که چون در گذشته برای جلوگیری از خروج اعضا «میثاق نامه» امضا شد، همین «میثاق نامه» اجازه خروج هاشمی از شورای شهر تهران و شهردارشدنش را نمی دهد.

در این شرایط شخصیت های جریان سیاسی اصلاحات سعی دارند «میثاق نامه» را زیر سئوال ببرند و اعتبار آن را مخدوش کنند. در همین باره غلامحسین کرباسچی پیش از ایام عید نوروز در گفتگویی با روزنامه شرق با بیان اینکه «میثاق نامه وحی منزل نیست» گفت: ما درباره آقای مهدی چمران (عضو علی البدل که در صورت خروج محسن هاشمی از شورای شهر تهران، وارد شورا خواهد شد) قضاوتی نداریم اما اساس دموکراسی بر وجود اکثریت و اقلیت است و ما نباید از حضور اقلیت در شورا نگران باشیم.

پس از کرباسچی، ابطحی عضو مجمع روحانیون مبارز هم ضمن نقد به «میثاق نامه» به طور تلویحی از شهردارشدن محسن هاشمی حمایت کرده و گفته است: جدای از اینکه شهردار تهران چه کسی خواهد بود، یکی از بدترین استدلال ها که از شورای شهر تهران شنیده می شود این است که اگر یکی از اعضای شورا، شهردار شود، ممکن است سر لیست اصولگرایان که در لیست علی البدل هست، عضو اصلی شورا شود. حرف تلخی است که با جامعه مدنی و اصلاح طلبی هیچ تناسبی ندارد.

علاوه بر کرباسچی و ابطحی، مصطفی کواکبیان عضو فراکسیون امید مجلس نیز دیگر چهره ای بود که از شهردارشدن محسن هاشمی دفاع کرد. کواکبیان روز شنبه 25 فروردین در توئیتر خود نوشت: اعضای محترم شورای شهر، تهران مظلوم را از بلاتکلیفی درآورید و زمان را از دست ندهید؛ نگران یک رأی اصولگرایان در شورای ٢١ نفره نباشید و با رأی قاطع به محسن هاشمی گروه‌های فشار صاحب قدرت را خلع سلاح کنید.

بر خلاف موافقت چهره های مذکور، محمدرضا عارف، مخالفت خود را با زیر پا گذاشته شدن «میثاق نامه» اعلام کرد. وی روز یکشنبه 26 فروردین در گفتگویی ضمن تاکید بر لزوم خروج‌نکردن اعضا از شورای شهر برای احراز پست شهرداری گفت: ما «میثاق‌نامه» را گرفتیم برای اینکه اجرا شود و انتظارمان از تمام اعضای شورای شهر در تمام شهرستانها این است که به امضا و میثاقشان احترام بگذارند و این خواهش و دغدغه ما است.

پس از آنکه عارف با مواضع چهره های اصلاحات برای شهرداری تهران مخالفت می کند، شکاف اصلاح طلبان برای تصدی شهرداری تهران به رسانه های آنها نیز کشیده شد. روزنامه اعتماد در گزارش روز شنبه 18 فروردین خود، با اشاره به صورت‌بندیِ سوگیری‌هایِ سیاسی در شورای شهر تهران و به طور مشخص، جریان نزدیک به محمدرضا عارف نسبت به استعفای نجفی نوشت: شنیده می‌شود محمود میرلوحی از اعضای این حزب و حسن رسولی از چهره‌های نزدیک به محمدرضا عارف دو عضو شورا هستند که با همراهی مرتضی الویری در حال رایزنی برای گزینه بعدی شهرداری هستند.

این جریده درباره گزینه‌های مطلوب جریان نزدیک به عارف برای شهرداری تهران نوشت: گزینه مطلوب آن‌ها برای شهرداری تهران هم محسن مهرعلیزاده، ‌استاندار فعلی اصفهان است. آن‌ها همچنین تمایل دارند تا برای حضور الویری بر مسند ریاست شورای شهر تهران تلاش کنند.

اما از سوی روزنامه سازندگی (ارگان مطبوعاتی حزب کارگزاران سازندگی) به عدم موفقیت «میثاق نامه» اعضای فراکسیون امید به ریاست محمد رضا عارف می پردازد. روزنامه سازندگی در مطلبی نوشت:در مخالفت آقای عارف با محسن هاشمی اشاره عارف به یک تعهدنامه کتبی است. میثاقی که اعضای شورای شهر با هم بستند تا یک دل و یک نظر در شورای شهر عمل کنند و از اختلاف و تفرقه دور باشند. همین میثاق نامه را اعضای فراکسیون امید در مجلس و قبل از آن اجرا کردند اما به خاطر توان محدود آقای عارف، اعضای فراکسیون یک به یک به تعهدنامه پشت کردند و میثاقی را که امضا کرده بودند زیر پا گذاشتند.

از این ها گذشته، باید به انتظار نشست و دید با توجه به دیدار مشترک دو حزب اتحاد ملت و کارگزاران سازندگی با عبدالله نوری که بر اتحاد و همخوانی پیرامون گزینه جایگزین نجفی تاکید کردند و همچنین جبهه گیری عارف و یارانش در برابر این همصدایی و هم آوایی، آخر و عاقبت نهاد شهرداری تهران و ریاست آن چه خواهد شد.

منبع:مهر

بازگشت به صفحه رسانه‌ها