ژاندارم جهان در عراق و افغانستان مُرد

پارس به نقل از روزنامه کیهان، این تحلیل را پایگاه اینترنتی فرانسوی زبان آتلانتیکو درباره سردرگمی ۲ ساله آمریکا نسبت به جنگ سوریه عنوان کرد. آتلانتیکو با بیان این که اوباما در دیدار اردوغان تصریح کرد تمایلی به مداخله نظامی در سوریه ندارد، از « فرانسوا ژره» کارشناس فرانسوی، پرسید: « آیا این امر از بی علاقگی آمریکا به خاورمیانه حکایت دارد؟ » . این تاریخ نگار ژئواستراتژیک و رئیس موسسه تحلیل راهبردی فرانسه، گفت: از نظر راهبردی، نخستین شرط احتیاط اجتناب از هرگونه شتابزدگی است. این امر به ویژه در زمان بحران اقتصادی بی سابقه از اهمیت بیشتری برخوردار است. هیچکس نمی تواند پیامدهای سیاسی مداخله نظامی را در درون جامعه آمریکا برآورد کند. این موضوع را می توان با نگاهی به اظهارات اخیر اوباما و « جان کری» وزیر دفاع در مورد وضعیت اقتصادی آمریکا بررسی کرد.
این پایگاه اینترنتی می افزاید: قدرتی که می خواهد در جایگاه رهبری کل دنیا اقدام کند در زمینه اقتصادی، سلامت و بهداشت و نیز رشد بخش های فنی که ملاک ارزیابی قدرت واقعی یک کشور محسوب می شود، نگرانی هایی دارد. آمریکا در افغانستان و عراق به طور جدی با مشکلاتی مواجه شد. آمریکایی ها متوجه شده اند که دیگر مسئله گسیل نظامیان به کشوری مسلمان ممکن نیست.
آتلانتیکو با بیان این که برخی متحدان منطقه باید به جای آمریکا ایفای نقش کنند، تصریح می کند: این در حالی است که ناهمگونی وضعیت در این کشورها ایجاد یک ساختار مشترک را بسیار دشوار نموده و اختلافات سیاسی، ارضی، نژادی و مذهبی بیش از اندازه این بخش را دچار انشقاق کرده است. اتحادیه عرب بی وقفه ناتوانی خود را در غلبه بر اختلافات نشان می دهد.
فرانسوا ژره پایگاه اینترنتی فرانسوی در پاسخ به این سؤال که « آیا در نهایت موقعیت آمریکا از « ژاندارم جهان» به « ژاندارم منطقه» تنزل خواهد یافت» ، عنوان کرد: ژاندارم جهان در عراق و افغانستان مُرد. اندیشه دنیای یک قطبی به پایان رسیده است. رویای نومحافظه کاران در مورد ظهور جهانی دمکراسی به شیوه آمریکا پایان تاریخی خود را مشاهده کرد.
وی خاطرنشان می کند: اکنون موسسات بین المللی چون « صندوق بین المللی پول» و « بانک جهانی» ماموریت تنظیم بازار را برعهده دارند. تا زمانی که بحران به پایان نرسیده و اثرات اجتماعی آن از میان نرفته است، دولت ها و سازمان های مالی بین المللی در برزخ بسر خواهند برد. آنها باید به طور مداوم تدابیری را برای جلوگیری از بروز ناآرامی های اجتماعی به ویژه در اروپا و نیز رفع اثرات مستقیم بحران بر خاورمیانه اتخاذ کنند.