پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- تبیین- طرح موضوع  رفراندم توسط روحانی در سخنرانی روز ۲۲ بهمن، حواشی و بازخوردهای بسیاری را به دنبال داشت.

 ۱. ‌همه آشنایان به حقوق اساسی می دانند اصل ۵۹ قانون اساسی به اِعمال اختیارات قوه مقننه مربوط می شود. طرح این موضوع توسط رییس قوه مجریه به منزله یک بحث نامربوط ، بلاوجه و اختلاف زا قلمداد می شود.

 ۲. باتوجه به ناکامی های دولت در زمینه برجام، نتیجه اعتماد یکطرفه به غرب، خود را به شکل نوسانات ارزی و شبه بحران های اقتصادی نشان داده است. متراکم شدن مطالبات اقتصادی مردم، روحانی را به این نتیجه رسانده که سطح بالاتری از حاشیه سازی سیاسی (فراتر از فرافکنی تناوبی و عملیات روانی  متعارف این دولت) مورد نیاز است.

 ۳.‌ گرچه ظاهرا رفراندم یک مسیر برای مورد توجه قرار دادن نظر مردم است اما اکنون مستمسکی برای نادیده گرفتن اصلی ترین مطالبه مردمی یعنی بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی است. فرصت سوزی برجام با نتایج تاسف بار آن سبب شده غربگرایان با طرح موضوع چالش برانگیز رفراندم، فرجه جدیدی برای استمرار حیات سیاسی  رسانه ای خود ایجاد کنند.

 ۴. فشار عینی اقتصادی بر مردم با فشار حقوق بشری (که یک هجمه ادراکی  رسانه ای پرحجم برای شکل دادن به فتنه های اجتماعی است) و فشار موشکی  منطقه ای ترکیب شده است. در این شرایط، طرح موضوع رفراندم، انگاره های غربی ها برای افزایش فشار را تقویت خواهد کرد.

 ۵. دولت فعلی برخلاف اظهارنظرهای رسمی ، ادامه مسیر برجام و پذیرش تحمیل گری های غرب را نوعی ایجاد موقعیت سیاسی برای خود می داند. بازی رفراندوم!!! کارکردی جز درازکردن زبان غرب و اپوزیسیون (شامل اپوزیسیون ضدانقلاب خارج نشین، اپوزیسیون غربگرای داخلی و اپوزیسیون دولتی!!!) ندارد.

حسن روحانی حقوق بشر اپوزیسیون رفراندم برجام