پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- عباس طاهری- 1-این روزها همه در حال و هوای پیروزی زمینی بر دواعش هستند و چند نکته به ذهنم می‌رسد. در همین ابتدا ذکر این نکته مهم است که این نوشتار به هیچ وجه قصد ندارد دستاوردهای این پیروزی بزرگ را کوچک کند و یا آن را تحت الشعاع قرار دهد.

2-  رسانه‌های داخلی سه روز است در کنار نام ارتش عراق و سوریه از لفظ رزمندگان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و حزب الله لبنان یاد می‌کنند. اقدامی که بوی تقسیم غنائم و پایان جنگ می‌دهد. رفتار رسانه مانند کسی است که در آخر تئاتر نقشی را اجرا کرده است و حال قصد دارد همه تئاتر را به نام خود بزند. سپاه پاسداران که از اولین لحظات ناآرامی‌های سوریه در راه دفاع از محور مقاومت بی چشم داشت بذل "جان" کرد و از کسی انتظاری نداشت، اما ای کاش موضع رسانه های داخلی از همان ابتداهمینقدر شفاف بود...

3-در مقابل رفتارهای این روزهای عربستان و اسرائیل و اعلام نزدیکی این دو و نگاهی به فعالیت های رسانه ای جریان صهیونیسم نکات جالبی را به ذهن متبادر میکند. اسرائیل و آپارتاید رسانه‌ای‌اش عموما کلمات و مفاهیم تبلیغاتی ضد ایرانی را در سال های اخیر اختراع کرده اند. مشهورترینش لفظ «هلال شیعه» بود و جدیدترینش همین «کریدور ایران از تهران تا مدیترانه» است. دستگاه تبلیغاتی صهیونیسم با تکیه بر ابزارهای رسانه‌ای کم کم آن را به عنوان فکت و بدیهیات به مخاطب قالب می‌کند. برای مثال همین بحث «کریدور» اولین بار در گزارش گاردین کار شد و جنجال فراوانی به راه انداخت. بعد از آن به قدری در رسانه ها  تکرار شد که در اقصی نقاط جهان این کریدور به عنوان واقعیت پذیرفته و به عنوان یک نقشه‌ی شیطانی ایران مطرح شد. واقعیت چیست؟ در این چند سال ایران فقط حمایت تمام و کمالی از دولت‌های قانونی عراق و سوریه انجام داد و از فروپاشی کامل آنها جلوگیری کرد؛ آن چیزی که به کریدور نام گرفته است، همان راه زمینی است که از سقوط دولت صدام تا قبل از شروع جنگ سوریه برقرار بود. جالب آنکه حمایت از حزب‌الله در این سال‌ها بدون این راه با وقفه‌ی خاصی مواجه نشد، با وجود این «کریدور» هم گشایش خاصی در آن اتفاق نمی‌افتد. تنها نکته دردآور این بازی رسانه ای رسانه های غربی بازی خوردن مقامات نه چندان بالارتبه‌ی ایران به تبعیت از گزارش‌ها و مطالب گاردین و نیویورک‌تایمز و رویترز و... است که حرف از کریدور ایران می‌زنند! و دردناک تر آنکه روزنامه‌نگارهای اصولگرا، مثلاً در روزنامه‌ی جوان، از برقراری کریدور ابراز خوشحالی می‌کنند و جشن برقراری کریدور می‌گیرند!

مخلص این بند آنکه باز شدن جبهه ای جدید در میدان نبرد لبنان (با تحلیل رفتار سعودی- صهیونیستی و ماجرای سعد حریری و...)  و یا جنگ رسانه‌ای با ایران (با بازی کریدور ایران تا مدیترانه) اصلاً دور از ذهن نیست.

4- به داعش بازگردیم. سوال اساسی: دواعش کجا رفتند؟ تصویری که ما از داعش در صداوسیمای ایران و حتی بی بی سی دیدیم،  تصویر درستی نیست یا لااقل تمام واقعیت نیست. مسئولان داعش خودخواسته تصویری جاهلی و بَدَوی از داعش منتشر کردند. تصویری به غایت خشن و هالیودی. به همین دلیل ویدئو های وحشتناک فراوانی از جنایات داعش منتشر شد، ما هم با نشر این تصاویر دقیقاً به نفع شان کار کردیم. درست در جهت اهداف داعش. و آن هدف چیزی نبود جز: ایجاد رعب و وحشت و ندیدن پشت پرده داعش.

هیچ کس نپرسید طراحی های بسیار دقیق و حرفه ای بمب ها و تله های انفجاری، خودروهای انتحاری، پهپادهای رزمی شناسایی بمب افکن و... از کجا به دست داعش رسید؟ آخرین آموزه های جنگ چریکی در کجا به داعش داده شده بود؟ هلیکوپترهایی که طی هفته گذشته دواعش را در بوکمال جابجا می‌کردند متعلق به کجا بودند؟ و هزاران سوال دیگر...

خب دواعش چه شدند؟ ما در نبرد زمینی در سوریه و عراق بر دولت اسلامی شام و عراق پیروز شدیم اما در ننگرهار افغانستان، لیبی، مصر و یمن، نیجریه و... هنوز این گروه در حال ریشه دوانی است! و راستی ابوبکرالبغدادی کجاست؟

5- با توجه  به رویکرد جهان-وطنی دواعش رفتار این گروه چه تغییری خواهد کرد؟ آیا در برنامه‌ای جدید درحال برنامه ریزی به شکل گروهی زیرزمینی و تروریستی است؟ با توجه به اصالت اروپایی بیشتر اعضای آن اول کدام کشور را درگیر خود می‌کند؟

6- خریداران نفت داعش چه می‌کنند؟ اجازه می‌دهند تا این منبع رایگان از اختیارشان خارج شود یا هرج و مرج مجددی آغاز خواهد شد؟ تکلیف پالایشگاه‌های تازه تاسیس ترکیه چه می‌شود؟ پرونده هایی که امروز در پلیس فتا درحال ره گیری عناصر و فعالین داعش در داخل کشور است به اتمام می‌رسد؟ و آیا اصلاً جنگ با داعش تمام شده است؟ جبهه النصره، احرارالشام، ارتش آزاد و باقی تروریست‌های غیر از داعش هنوز پا برجا هستند! گروه های مسلح مورد حمایت مستقیم آمریکا و عربستان و قطر...

آخر:

پایان داعش در سوریه و عراق رو اعلام شد، اما پایان نبرد نخواهد بود گروه های دیگر پابرجا و مسلح هستند. از امروز قطعا تمرکز رسانه های صهیونیسم این خواهد بود که پایان داعش یعنی پایان عملیات نظامی، و متمرکز رسانه‌ای بر نحوه حضور ایران و حزب الله در سوریه و عراق خواهد بود! جایی که هزار نکته ی مغفول دارد، مذاکرات صلح، رها کردن تروریست های مسلح، عفو عمومی، چرایی حضور نیروهای نظامی و شهدای آتی ایران در این کشورها، بازسازی خرابی‌ها و...