پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- امین فرج الهی- یکی از ناجوانمردیهای رسانه‌های امروز، سانسور سابقه‌ی تاریخی یک مساله است. آنها برای مهندسی افکار عمومی و بزرگنمایی یا کوچک‌نمایی یک مساله؛ سابقه تاریخی‌اش را سانسور می‌کنند.

مصادره اموال طاغوتیان و خوانین به ناحق سرمایه‌دار در سالهای ابتدایی دهه شصت، یکی از مهمترین چالشهای قوه قضائیه بود که باعث جوسازی سنگینی علیه دستگاه قضائی شده بود. بهار65 حجت‌الاسلام موسوی‌ خوئینی‌ها دادستان کل کشور در سمینار سراسری هیاتهای واگذاری زمین زبان به گلایه باز می‌کند:

این باندهای اقتصادی فاسد و قطبهای اقتصادی تبدیل می‌شوند به جریانهای سیاسی. ما چه بسا لازم است قبل از برخورد قانونی برای متلاشی کردن این قطبهای اقتصادی، برخورد سیاسی با آنها بکنیم. اینها جو سیاسی درست می‌کنند...

ما باید اول به آنها حمله سیاسی کنیم، حمله تبلیغاتی کنیم و جو سیاسی را علیه این خوانین و سرمایه‌داران فاسد، علیه این قطبهای اقتصادی بشورانیم. اینها را باید اول از نظر سیاسی در جامعه بی اعتبار کنیم تا بتوانیم بعد هم از راه قانون و دستگاه قضائی، حساب اموالشان را که صرفا مساله اقتصادی است برسیم. وَ الّا آنها قدرت دارند که جو درست کنند، قدرت دارند که یک جریان سیاسی ناسالمی را راه بیندازند علیه هر فرد و جمعیتی که بخواهند در مسائل اقتصادی بگوید حق چیست و ناحق چیست؛ و حتی اجازه ندهند سخنی گفته بشود که بعد آنها بروند نقدش کنند و اشکالاتش را بنویسند. اساسا مایل نیستند مطلب مطرح بشود و از زمین و آسمان حمله را شروع می‌کنند و هرچه هم ممکن باشد درباره‌اش می‌گویند...

موسوی خوئینی ها

دادستان کل کشور با اشاره به اینکه بعضی ضدانقلابهای اقتصادی، مارک وابستگی به رژیم شاه را از پیشانیشان پاک کرده‌اند گفت «بعضی از کارهایی که امروز شما در یک منطقه یک دانه‌اش را انجام می‌خواهید انجام دهید و مواجه با یک تنش عجیبی در جامعه می‌شوید؛ صدها نمونه از این کارها در روزهای اولیه انقلاب به راحتی انجام می‌شد.

بعدها گفته می‌شود علت اینکه امروز این کارها مشکل شده، به خاطر بعضی از تندرویهایی است که در آن روزهای اولیه شد. من به شما اطمینان می‌دهم که اگر روزهای اولیه، جریان انقلاب کندروی هم کرده بود بدتر از این می‌شد. یعنی امروز هنوز یک مقدار فشار آن حرکتهای انقلابی روزهای اوایل انقلاب هست. اگر آن روزها با آن شدت عمل نمی‌شد، امروز دیگر به قهقرا برگشته بودیم. این بهانه است که چون تندروی شد فلان مساله اینطور پیش آمد. خیر، اینطور نیست. اینها نه با تندروی موافق هستند و نه با کندروی. اینهایی که با این حرفها مخالفند با هردو حرکتش مخالفند. با سرعت 100 کیلومتر بروید مخالفند، با سرعت یک کیلومتر یا کمترش هم بروید مخالفند.  

رمز اینکه وقتی حرف از برخورد با فساد اقتصادی "فریدون" و "برادر جهانگیری" می شود جمعی به هم می‌ریزند و با تیترهایشان به قوه قضائیه حمله می‌کنند همین است. چون هنوز که هنوز است نان خیلی‌هایشان به جیب کرباسچی بند است که روزگاری به خاطر مفاسد مالی محکوم شد.